Mark 1
1 Beginning of the glad-message of Jesus Christ.
ಈಶ್ವರಪುತ್ರಸ್ಯ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಾರಮ್ಭಃ|
2 According as it is written in Isaiah the prophet—Lo! I send my messenger before thy face, Who shall prepare thy way, —
ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಗ್ರನ್ಥೇಷು ಲಿಪಿರಿತ್ಥಮಾಸ್ತೇ, ಪಶ್ಯ ಸ್ವಕೀಯದೂತನ್ತು ತವಾಗ್ರೇ ಪ್ರೇಷಯಾಮ್ಯಹಮ್| ಗತ್ವಾ ತ್ವದೀಯಪನ್ಥಾನಂ ಸ ಹಿ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ|
3 A voice of one crying aloud—In the wilderness, prepare ye the way of the Lord, straight, be making his paths.
"ಪರಮೇಶಸ್ಯ ಪನ್ಥಾನಂ ಪರಿಷ್ಕುರುತ ಸರ್ವ್ವತಃ| ತಸ್ಯ ರಾಜಪಥಞ್ಚೈವ ಸಮಾನಂ ಕುರುತಾಧುನಾ| " ಇತ್ಯೇತತ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ವಾಕ್ಯಂ ವದತಃ ಕಸ್ಯಚಿದ್ರವಃ||
4 John the Immerser came, in the wilderness, proclaiming an immersion of repentance for remission of sins;
ಸಏವ ಯೋಹನ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಮಜ್ಜಿತವಾನ್ ತಥಾ ಪಾಪಮಾರ್ಜನನಿಮಿತ್ತಂ ಮನೋವ್ಯಾವರ್ತ್ತಕಮಜ್ಜನಸ್ಯ ಕಥಾಞ್ಚ ಪ್ರಚಾರಿತವಾನ್|
5 and there were going out unto him all the Judaea country and all they of Jerusalem, and were being immersed by him in the Jordan river, openly confessing their sins;
ತತೋ ಯಿಹೂದಾದೇಶಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ಸ್ವಾನಿ ಸ್ವಾನಿ ಪಾಪಾನ್ಯಙ್ಗೀಕೃತ್ಯ ಯರ್ದ್ದನನದ್ಯಾಂ ತೇನ ಮಜ್ಜಿತಾ ಬಭೂವುಃ|
6 and John was clothed with camel’s-hair and a leathern girdle about his loins, and was eating locusts and wild honey;
ಅಸ್ಯ ಯೋಹನಃ ಪರಿಧೇಯಾನಿ ಕ್ರಮೇಲಕಲೋಮಜಾನಿ, ತಸ್ಯ ಕಟಿಬನ್ಧನಂ ಚರ್ಮ್ಮಜಾತಮ್, ತಸ್ಯ ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ಚ ಶೂಕಕೀಟಾ ವನ್ಯಮಧೂನಿ ಚಾಸನ್|
7 and he proclaimed, saying—He that is mightier than I cometh after [me], of whom I am not worthy to stoop and unloose the strap of his sandals:
ಸ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ, ಅಹಂ ನಮ್ರೀಭೂಯ ಯಸ್ಯ ಪಾದುಕಾಬನ್ಧನಂ ಮೋಚಯಿತುಮಪಿ ನ ಯೋಗ್ಯೋಸ್ಮಿ, ತಾದೃಶೋ ಮತ್ತೋ ಗುರುತರ ಏಕಃ ಪುರುಷೋ ಮತ್ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತಿ|
8 I, have immersed you, with water, —He, will immerse you, with the Holy Spirit.
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ಸ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾನಿ ಸಂಮಜ್ಜಯಿಷ್ಯತಿ|
9 And it came to pass, in those days, that Jesus came from Nazareth of Galilee, and was immersed into the Jordan by John;
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಕಾಲೇ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ನಾಸರದ್ಗ್ರಾಮಾದ್ ಯೀಶುರಾಗತ್ಯ ಯೋಹನಾ ಯರ್ದ್ದನನದ್ಯಾಂ ಮಜ್ಜಿತೋಽಭೂತ್|
10 And, straightway, as he was coming up out of the water, he saw the heavens rending asunder, and, the Spirit, as a dove, descending unto him;
ಸ ಜಲಾದುತ್ಥಿತಮಾತ್ರೋ ಮೇಘದ್ವಾರಂ ಮುಕ್ತಂ ಕಪೋತವತ್ ಸ್ವಸ್ಯೋಪರಿ ಅವರೋಹನ್ತಮಾತ್ಮಾನಞ್ಚ ದೃಷ್ಟವಾನ್|
11 and a voice [came] out of the heavens—Thou, art my Son, the Beloved, —In thee, I delight.
ತ್ವಂ ಮಮ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರಸ್ತ್ವಯ್ಯೇವ ಮಮಮಹಾಸನ್ತೋಷ ಇಯಮಾಕಾಶೀಯಾ ವಾಣೀ ಬಭೂವ|
12 And, straightway, the Spirit urgeth him forth into the wilderness;
ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಆತ್ಮಾ ತಂ ಪ್ರಾನ್ತರಮಧ್ಯಂ ನಿನಾಯ|
13 and he was in the wilderness, forty days, tempted by Satan, and was with the wild beasts, —and, the messengers, were ministering unto him.
ಅಥ ಸ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ದಿನಾನಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ವನ್ಯಪಶುಭಿಃ ಸಹ ತಿಷ್ಠನ್ ಶೈತಾನಾ ಪರೀಕ್ಷಿತಃ; ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾಸ್ತಂ ಸಿಷೇವಿರೇ|
14 And after John was delivered up, Jesus came into Galilee, proclaiming the glad-message of God,
ಅನನ್ತರಂ ಯೋಹನಿ ಬನ್ಧನಾಲಯೇ ಬದ್ಧೇ ಸತಿ ಯೀಶು ರ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಮಾಗತ್ಯ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಕಥಯಾಮಾಸ,
15 [and saying]—The season is fulfilled, and the kingdom of God hath drawn near, —Repent ye, and have faith in the glad-message.
ಕಾಲಃ ಸಮ್ಪೂರ್ಣ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಞ್ಚ ಸಮೀಪಮಾಗತಂ; ಅತೋಹೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಮನಾಂಸಿ ವ್ಯಾವರ್ತ್ತಯಧ್ವಂ ಸುಸಂವಾದೇ ಚ ವಿಶ್ವಾಸಿತ|
16 And, passing by near the sea of Galilee, he saw Simon, and Andrew the brother of Simon, casting a net in the sea, —for they were fishers;
ತದನನ್ತರಂ ಸ ಗಾಲೀಲೀಯಸಮುದ್ರಸ್ಯ ತೀರೇ ಗಚ್ಛನ್ ಶಿಮೋನ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಅನ್ದ್ರಿಯನಾಮಾ ಚ ಇಮೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಮತ್ಸ್ಯಧಾರಿಣೌ ಸಾಗರಮಧ್ಯೇ ಜಾಲಂ ಪ್ರಕ್ಷಿಪನ್ತೌ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾವವದತ್,
17 and Jesus said unto them—Come after me, and I will make you become fishers of men;
ಯುವಾಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತಂ, ಯುವಾಮಹಂ ಮನುಷ್ಯಧಾರಿಣೌ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
18 and, straightway, leaving the nets, they followed him.
ತತಸ್ತೌ ತತ್ಕ್ಷಣಮೇವ ಜಾಲಾನಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾತ್ ಜಗ್ಮತುಃ|
19 And, going forward a little, he saw James the son of Zebedee, and John his brother, and them who were in the boat putting in order the nets;
ತತಃ ಪರಂ ತತ್ಸ್ಥಾನಾತ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ದೂರಂ ಗತ್ವಾ ಸ ಸಿವದೀಪುತ್ರಯಾಕೂಬ್ ತದ್ಭ್ರಾತೃಯೋಹನ್ ಚ ಇಮೌ ನೌಕಾಯಾಂ ಜಾಲಾನಾಂ ಜೀರ್ಣಮುದ್ಧಾರಯನ್ತೌ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾವಾಹೂಯತ್|
20 and, straightway, he called them, —and, leaving their father Zebedee in the boat, with the hired men, they came away after him.
ತತಸ್ತೌ ನೌಕಾಯಾಂ ವೇತನಭುಗ್ಭಿಃ ಸಹಿತಂ ಸ್ವಪಿತರಂ ವಿಹಾಯ ತತ್ಪಶ್ಚಾದೀಯತುಃ|
21 And they journey into Capernaum. And, straightway, on the Sabbath, entering into the synagogue, he began teaching;
ತತಃ ಪರಂ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಾಮಕಂ ನಗರಮುಪಸ್ಥಾಯ ಸ ವಿಶ್ರಾಮದಿವಸೇ ಭಜನಗ್ರಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಸಮುಪದಿದೇಶ|
22 and they were being struck with astonishment at his teaching, —for he was teaching them as one having authority, and, not as the Scribes.
ತಸ್ಯೋಪದೇಶಾಲ್ಲೋಕಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ ಯತಃ ಸೋಧ್ಯಾಪಕಾಇವ ನೋಪದಿಶನ್ ಪ್ರಭಾವವಾನಿವ ಪ್ರೋಪದಿದೇಶ|
23 And, straightway, there was in their synagogue, a man in an impure spirit, —and he cried out aloud,
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಭಜನಗೃಹೇ ಅಪವಿತ್ರಭೂತೇನ ಗ್ರಸ್ತ ಏಕೋ ಮಾನುಷ ಆಸೀತ್| ಸ ಚೀತ್ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಞ್ಚಕೇ
24 saying—What have we in common with thee, Jesus of Nazareth? Hast thou come to destroy us? I know thee, who thou art, The Holy One of God.
ಭೋ ನಾಸರತೀಯ ಯೀಶೋ ತ್ವಮಸ್ಮಾನ್ ತ್ಯಜ, ತ್ವಯಾ ಸಹಾಸ್ಮಾಕಂ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ತ್ವಂ ಕಿಮಸ್ಮಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ಸಮಾಗತಃ? ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪವಿತ್ರಲೋಕ ಇತ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ|
25 And Jesus rebuked him, [saying]—Be silenced, and come forth out of him!
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಜಗಾದ ತೂಷ್ಣೀಂ ಭವ ಇತೋ ಬಹಿರ್ಭವ ಚ|
26 And the impure spirit, tearing him, and calling out with a loud voice, came forth out of him;
ತತಃ ಸೋಽಪವಿತ್ರಭೂತಸ್ತಂ ಸಮ್ಪೀಡ್ಯ ಅತ್ಯುಚೈಶ್ಚೀತ್ಕೃತ್ಯ ನಿರ್ಜಗಾಮ|
27 and they were amazed, one and all, so that they began to discuss among themselves, saying—What is this? New teaching! With authority, to the impure spirits also, he giveth orders, and they obey him!
ತೇನೈವ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ, ಅಹೋ ಕಿಮಿದಂ? ಕೀದೃಶೋಽಯಂ ನವ್ಯ ಉಪದೇಶಃ? ಅನೇನ ಪ್ರಭಾವೇನಾಪವಿತ್ರಭೂತೇಷ್ವಾಜ್ಞಾಪಿತೇಷು ತೇ ತದಾಜ್ಞಾನುವರ್ತ್ತಿನೋ ಭವನ್ತಿ|
28 And forth went the report of him, straightway, on every hand, into the surrounding country of Galilee.
ತದಾ ತಸ್ಯ ಯಶೋ ಗಾಲೀಲಶ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಸರ್ವ್ವದೇಶಾನ್ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|
29 And, straightway, out of the synagogue, going forth, he went unto the house of Simon and Andrew, with James and John.
ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ಭಜನಗೃಹಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನ್ಭ್ಯಾಂ ಸಹ ಶಿಮೋನ ಆನ್ದ್ರಿಯಸ್ಯ ಚ ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ|
30 Now, the mother-in-law of Simon, was lying in a fever, and, straightway, they speak to him concerning her;
ತದಾ ಪಿತರಸ್ಯ ಶ್ವಶ್ರೂರ್ಜ್ವರಪೀಡಿತಾ ಶಯ್ಯಾಯಾಮಾಸ್ತ ಇತಿ ತೇ ತಂ ಝಟಿತಿ ವಿಜ್ಞಾಪಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ|
31 and, coming near, he raised her up, grasping her hand, —and the fever left her, and she began ministering unto them.
ತತಃ ಸ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯಾ ಹಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ತಾಮುದಸ್ಥಾಪಯತ್; ತದೈವ ತಾಂ ಜ್ವರೋಽತ್ಯಾಕ್ಷೀತ್ ತತಃ ಪರಂ ಸಾ ತಾನ್ ಸಿಷೇವೇ|
32 And, evening arriving, when the sun went in, they were bearing unto him all who were sick, and them who were demonized;
ಅಥಾಸ್ತಂ ಗತೇ ರವೌ ಸನ್ಧ್ಯಾಕಾಲೇ ಸತಿ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಸಮೀಪಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ರೋಗಿಣೋ ಭೂತಧೃತಾಂಶ್ಚ ಸಮಾನಿನ್ಯುಃ|
33 and all the city was gathered unto the door;
ಸರ್ವ್ವೇ ನಾಗರಿಕಾ ಲೋಕಾ ದ್ವಾರಿ ಸಂಮಿಲಿತಾಶ್ಚ|
34 and he cured many that were sick with divers diseases, and, many demons, he cast out, and suffered not the demons to be talking, —because they knew him [to be Christ].
ತತಃ ಸ ನಾನಾವಿಧರೋಗಿಣೋ ಬಹೂನ್ ಮನುಜಾನರೋಗಿಣಶ್ಚಕಾರ ತಥಾ ಬಹೂನ್ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಾಞ್ಚಕಾರ ತಾನ್ ಭೂತಾನ್ ಕಿಮಪಿ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ನಿಷಿಷೇಧ ಚ ಯತೋಹೇತೋಸ್ತೇ ತಮಜಾನನ್|
35 And, very early by night arising, he went out [and departed] into a desert place, and, there, was praying;
ಅಪರಞ್ಚ ಸೋಽತಿಪ್ರತ್ಯೂಷೇ ವಸ್ತುತಸ್ತು ರಾತ್ರಿಶೇಷೇ ಸಮುತ್ಥಾಯ ಬಹಿರ್ಭೂಯ ನಿರ್ಜನಂ ಸ್ಥಾನಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
36 and Simon, and they who were with him, went in quest of him,
ಅನನ್ತರಂ ಶಿಮೋನ್ ತತ್ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗತವನ್ತಃ|
37 and found him, and say unto him—All, are seeking thee;
ತದುದ್ದೇಶಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಮವದನ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತ್ವಾಂ ಮೃಗಯನ್ತೇ|
38 and he saith unto them—Let us be going elsewhere, into the neighbouring country-towns, in order that, there also, I may be making proclamation, —for, to this end, came I forth;
ತದಾ ಸೋಽಕಥಯತ್ ಆಗಚ್ಛತ ವಯಂ ಸಮೀಪಸ್ಥಾನಿ ನಗರಾಣಿ ಯಾಮಃ, ಯತೋಽಹಂ ತತ್ರ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಬಹಿರಾಗಮಮ್|
39 and he came, making proclamation, into their synagogues, throughout the whole of Galilee, —and, was casting the demons out.
ಅಥ ಸ ತೇಷಾಂ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಭಜನಗೃಹೇಷು ಕಥಾಃ ಪ್ರಚಾರಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಭೂತಾನತ್ಯಾಜಯಞ್ಚ|
40 And there cometh unto him, a leper, beseeching him and [kneeling], —saying unto him—If thou be willing, thou canst cleanse me;
ಅನನ್ತರಮೇಕಃ ಕುಷ್ಠೀ ಸಮಾಗತ್ಯ ತತ್ಸಮ್ಮುಖೇ ಜಾನುಪಾತಂ ವಿನಯಞ್ಚ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಿತವಾನ್ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಇಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
41 and, moved with compassion, he stretched forth the hand, and touched him, and saith unto him—I am willing, Be cleansed!
ತತಃ ಕೃಪಾಲು ರ್ಯೀಶುಃ ಕರೌ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಂ ಸ್ಪಷ್ಟ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ
42 and, straightway, the leprosy departed from him, and he was cleansed;
ಮಮೇಚ್ಛಾ ವಿದ್ಯತೇ ತ್ವಂ ಪರಿಷ್ಕೃತೋ ಭವ| ಏತತ್ಕಥಾಯಾಃ ಕಥನಮಾತ್ರಾತ್ ಸ ಕುಷ್ಠೀ ರೋಗಾನ್ಮುಕ್ತಃ ಪರಿಷ್ಕೃತೋಽಭವತ್|
43 and, strictly charging him, straightway, he urged him forth;
ತದಾ ಸ ತಂ ವಿಸೃಜನ್ ಗಾಢಮಾದಿಶ್ಯ ಜಗಾದ
44 and saith unto him—Mind! unto no one, say aught, —but withdraw, thyself, show unto the priest, and offer for thy cleansing what things Moses enjoined, for a witness unto them.
ಸಾವಧಾನೋ ಭವ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಮಪಿ ಮಾ ವದ; ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಯಾಜಕಂ ದರ್ಶಯ, ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಪರಿಷ್ಕೃತೇಃ ಪ್ರಮಾಣದಾನಾಯ ಮೂಸಾನಿರ್ಣೀತಂ ಯದ್ದಾನಂ ತದುತ್ಸೃಜಸ್ವ ಚ|
45 But, he, going forth, began to be proclaiming many things, and blazing abroad the story, so that, no longer, was it possible for him, openly, into a city, to enter, —but, outside, in desert places, [was he], and they were coming unto him from every quarter.
ಕಿನ್ತು ಸ ಗತ್ವಾ ತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಇತ್ಥಂ ವಿಸ್ತಾರ್ಯ್ಯ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ ತೇನೈವ ಯೀಶುಃ ಪುನಃ ಸಪ್ರಕಾಶಂ ನಗರಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್ ತತೋಹೇತೋರ್ಬಹಿಃ ಕಾನನಸ್ಥಾನೇ ತಸ್ಯೌ; ತಥಾಪಿ ಚತುರ್ದ್ದಿಗ್ಭ್ಯೋ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾಯಯುಃ|
