Luke 24
1 but, on the first day of the week, at early dawn, unto the tomb, came they, bringing the spices which they had prepared.
୧ହାପ୍ତାରେୟାଃ ପାହିଲା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସେତାଃ ଇଦାନ୍ ନୁବାଃ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ଏନ୍ କୁଡ଼ିକ ଆକଆଃ ବାଇୟାକାଦ୍ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ତେୟାଃ ଆଉକେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ା ଠାୟାଦ୍ତାଃକ ସେନଃୟାନା ।
2 And they found the stone, rolled away from the tomb;
୨ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ତପାଠାୟାଦ୍ରାଃ ଦୁଆର୍ଏତେ ପୁରାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦିରିକେ ବାଟି ଆତମାକାନ୍କ ନେଲ୍କେଦାଃ ।
3 but, when they entered, they found not the body of the Lord Jesus.
୩ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ବଲୟାନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁଆଃ ହଡ଼୍ମ କାକ ନାମ୍କେଦାଃ ।
4 And it came to pass, while they were perplexing themselves concerning this, that lo! two men, stood near them, in dazzling raiment.
୪ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ନେଆଁଁତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ, ନେଲେପେ ଝାକ୍ମାକ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ବାର୍ହଡ଼୍ ଇନ୍କୁଆଃ ଜାପାଃରେକିନ୍ ତିଙ୍ଗୁୟାନା ।
5 And, they becoming afraid, and bending their faces unto the ground, they said unto them—Why seek ye the Living One with the dead?
୫ଇନ୍କୁ ବରତେ ଅତେସାଃ ତିରୁବାକାଦ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ଇନ୍କିନ୍ କାଜିୟାଦ୍କଆକିନ୍, “‘ଆପେ ଜୀଉଦ୍ତାନ୍କକେ ଗଜାକାନ୍କଆଃ ଥାଲାରେ ଚିନାଃମେନ୍ତେପେ ଦାଣାଁଁଇତାନା?
6 He is not here, but hath arisen: Remember how he spake unto you while yet he was in Galilee:
୬ଇନିଃ ନେତାଃରେ ବାଙ୍ଗାଇୟା, ଇନିଃଦ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ! ଗାଲିଲ୍ରେ ତାଇକାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଚିକ୍ନାଃ ମେତାକାପେ ତାଇନାଏ, ଏନା ପାହାମେପେ ।
7 Saying, as to the Son of Man, that he must needs be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, —and, on the third day, arise.
୭ମାନୱାହନ୍ ପାପିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ଇଚିୟଃଆଏ, ଆଡଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ ଗଜଃଆଏ ଆଡଃ ଆପି ମାହାଁରେ ଜୀଉବିରିଦ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।’”
8 And they remembered his sayings;
୮ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ପାହାମ୍କେଦାଃ ।
9 and, returning [from the tomb], reported all these things unto the eleven, and unto all the rest.
୯ତପାଗାଡ଼ାଏତେ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ, ଇନ୍କୁ ନେ ସବେନ୍କାଜି ଏଗାରାଝାନ୍ ଚେଲାକକେ ଆଡଃ ସବେନ୍ ଏଟାଃ ହଡ଼କକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
10 Now they were the Magdalene Mary, and Joana, and Mary the mother of James; and, the other women with them, were telling, unto the apostles, these things.
୧୦ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍, ଯୋହାନ୍ନା, ଯାକୁବ୍ ଏଙ୍ଗାତେ ମାରିୟାମ୍, ଆଡଃ ଏଟାଃକ ନେ କାଜି ପ୍ରେରିତ୍କକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
11 And these sayings appeared before them, as if idle talk, and they were minded to disbelieve them.
୧୧ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଇନ୍କୁଆଃ କାଜିକେ କାକ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଆଃ କାଜି ଆକକେ ସାମାକାଜିଲେକା ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍କଆ ।
12 But, Peter, arising, ran unto the tomb, —and, bending near, beholdeth the linen bandages, alone; and departed, unto himself, marvelling at the thing that had happened.
୧୨ପାତ୍ରାସ୍, ବିରିଦ୍ୟାନ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାତେ ନିର୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃ ଉଙ୍ଗୁଦ୍କେଦ୍ତେ ପାତ୍ଲା ଲିଜାଃ ଏସ୍କାର୍ ଦହାକାନ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହବାକାନ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ମନ୍ରେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ ତାନ୍ଲଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
13 And lo! two from among them, on the selfsame day, were journeying unto a village, distant sixty furlongs from Jerusalem, the name of which, was Emmaus;
୧୩ନେଲେପେ ଏନ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ଗି ଇନ୍କୁଏତେ ବାର୍ହଡ଼୍ ଇମ୍ମାୟୁସ୍ ନୁତୁମ୍ ହାତୁତେ ସେନଃତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା, ଏନ୍ ହାତୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ସାତ୍ମାଇଲ୍ ଲେକା ସାଙ୍ଗିନ୍ ତାଇକେନା ।
14 and, they, were conversing one with another, about all these things which had occurred.
୧୪ଇନ୍କିନ୍ ନେ ହବାକାନ୍ ସବେନ୍ କାଜିକ ବାଖାଁଣେତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା ।
15 And it came to pass, as they were conversing and reasoning together, that, Jesus himself, drawing near, was journeying with them;
୧୫ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କିନ୍ ବାଖାଁଣ୍ତାନ୍ ଆଡଃ କୁପୁଲିତାନ୍ଲଃ ସେନଃତାଇକେନାକିନ୍ ୟୀଶୁ ଆଇଃକ୍ହଗି ନାଡ଼େଃୟାନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ଲଃ ଗାତିୟାନାଏ ।
16 but, their eyes, were held, so as not to know him.
୧୬ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନାଃ ମେଦ୍ ଦାନାଙ୍ଗ୍କାନ୍ତାଇକେନା, ଏନାନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ଇନିଃକେ କାକିନ୍ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାଃ ।
17 And he said unto them—What are these things which ye are debating one with another, as ye walk along? And they came to a stand, sad in countenance.
୧୭ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍କେ କୁଲିକେଦ୍କିନାଏ, “ଆବେନ୍ ସେନଃତାନ୍ଲଃ ଚିକାନ୍ କାଜିବେନ୍ କୁପୁଲିତାନା ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉକାନା?
18 But one, by name Cleopas, answering, said unto him—Art, thou, lodging, alone, in Jerusalem, and knowest not the things which have come to pass therein in these days?
୧୮ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ଏତେ କ୍ଲେୟପା ନୁତୁମ୍ନିଃ, କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, ଆମ୍ ଚିନାଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେ ଡେରାଏତାନ୍ରେହ ତିସିଙ୍ଗ୍ ନେ ହବାକାନ୍ କାଜିକ ଆମ୍ ଏସ୍କାର୍ଗି କାମ୍ ସାରିୟାଃ?”
19 And he said unto them—What things? And, they, said unto him—The things concerning Jesus the Nazarene, who became a prophet, mighty in work and word, before God and all the people:
୧୯ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କିନାଏ, “ଚିଲ୍କାନ୍ କାଜି?” “ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏ,” ମେନ୍ତେକିନ୍କାଜିକିୟାଃ । “ଇନିଃ ନାବୀ ତାଇକେନାଏ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ଆୟାର୍ରେ କାମି ଆଡଃ କାଜିରେ ପେଡ଼େୟାନ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ।
20 In what way also our High-priests and Rulers delivered him up unto a sentence of death, and crucified him.
୨୦ଆଲେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ହାକିମ୍କ ଇନିଃକେ ଗନଏଃ ସାଜାଇ ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେକ ଏମ୍ଏଣ୍ଡାଃକିୟାଃ ଆଡଃ କ୍ରୁଶ୍ରେକ କିଲାଗଏଃକିୟାଃ ।
21 We, however, were hoping that, he, was the one destined to redeem Israel! But indeed, even with all these things, this brings on, the third, day, since these things happened: —
୨୧ମେନ୍ଦ ଆଲେ ଇନିଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍କକେ ମୁକ୍ତି ଏମାକଆ ମେନ୍ତେ ଆସ୍ରାଏତାନ୍ଲେ ତାଇକେନା । ନେ ସବେନାଃ ହବାକାନ୍ତେୟାଃ ତିସିଙ୍ଗ୍ଲଃ ଆପି ମାହାଁ ହବାଅଃତାନା ।
22 Nay! certain women also, from amongst us, have made us beside ourselves, in that they went early unto the tomb;
୨୨ଆଡଃଗି ଆଲେୟାଃ ଗାତିରେନ୍ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ କୁଡ଼ିକ, ଆକ୍ଚାକାଅ କାଦ୍ଲେୟାକ, ଇନ୍କୁ ଇଦାନ୍ରେ ତପାଗାଡ଼ାତାଃକ ସେନ୍କେନା,
23 and, not finding his body, came, saying—that, a vision of messengers, they had seen, who were affirming him to be alive.
୨୩ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମ କାକ ନାମ୍କେଦାଃ । ଇନ୍କୁ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍ଲେୟାକ, ଆଲେ ଦୁଁତ୍କେ ନେଲାଦ୍କିନାଲେ, ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁ ଜୀହୁଦ୍ଗିୟାଏ ମେତାଦ୍ଲେୟାକିନ୍ ।
24 And certain of them who were with us departed unto the tomb, —and found so, according as, the women, had said; but, him, they saw not.
୨୪ଏନ୍ତେ ଆଲେୟାଃ ଗାତିକଏତେ ଚିମ୍ନାଙ୍ଗ୍କ ତପାଗାଡ଼ାତାଃକ ସେନଃୟାନା ଆଡଃ କୁଡ଼ିକଆଃ କାଜିଲେକାକ ନାମ୍କେଦାଃ, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁକେ କାକ ନେଲ୍କିୟାଃ ।”
25 And, he, said unto them—O thoughtless ones! and slow in heart to rest your faith upon all things which the prophets have spoken: —
୨୫ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ଏ ଡଣ୍ଡକିନ୍ ଆଡଃ ନାବୀକଆଃ ସବେନ୍ କାଜି ବିଶ୍ୱାସ୍ନାଙ୍ଗ୍ ମନ୍କେଟେୟାକାନ୍ ହଡ଼କିନ୍!
26 Was it not needful for the Christ, these very things, to suffer, and to enter into his glory?
୨୬ଚିୟାଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ନେ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେ ବଲ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ତାଇକେନା?”
27 And, beginning from Moses, and from all the prophets, he thoroughly explained to them, in all the Scriptures, the things concerning himself.
୨୭ମୁଶା ଆଡଃ ସବେନ୍ ନାବୀକଏତେ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ତେ ଗଟା ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଆୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅଲାକାନ୍ କାଜିକରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଉଦୁବାଦ୍କିନାଏ ।
28 And they drew near unto the village, whither they were journeying; and, he, made for journeying, further.
୨୮ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଆକସେନଃତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ହାତୁତେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଆୟାର୍ତେ ସେନଃତାନ୍ ଲେକାଏ ଉଦୁବେନ୍ୟାନା ।
29 And they constrained him, saying—Abide with us; because it is, towards evening, and the day hath already declined. And he went in to abide with them.
୨୯ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନ୍ “ଦେଲା ଆଲିଙ୍ଗ୍ଲଃ ତାଇନଃମେଁ, ଆୟୁବଃତାନା ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିହାସୁରଃତାନା” ମେନ୍ତେ କାଜିକିୟାଃକିନ୍, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍ଲଃ ତାଇନଃ ନାଗେନ୍ତେ ବଲୟାନାଏ ।
30 And it came to pass, when he reclined with them, taking the loaf, he blessed, and, breaking it, went on to give unto them.
୩୦ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍ଲଃ ଜମ୍ଦୁବ୍ୟାନ୍ଚି ହଲଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ, ଆଶିଷ୍ ଏମ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଏନା କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଏମାଦ୍କିନାଏ ।
31 And, their, eyes were opened, and they knew him; and, he, vanished from them.
୩୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନାଃ ମେଦ୍ ରାଡ଼ାୟାନା ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାକିନ୍, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍ତାଃଏତେ ଦାନାଙ୍ଗ୍ୟାନାଏ ।
32 And they said one to another—Was not, our heart, burning, as he was speaking to us in the way, as he was opening to us the Scriptures?
୩୨ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ଆକିନ୍ଆକିନ୍ରେ କୁଲିୟାନାକିନ୍, “ଚିୟାଃ ଇନିଃ ହରାରେ ଆଲାଙ୍ଗ୍ଲଃ ବାଖାଁଣ୍ତାନ୍ ଆଡଃ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଉଦୁବାଲାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ଆଲାଙ୍ଗ୍ଆଃ ମନ୍ ରାସ୍କାତେ କା'ଚି ଜୁଲଃତାନ୍ ତାଇକେନା?”
33 And, arising in that very hour, they returned unto Jerusalem, —and found, gathered together, the eleven, and them who were with them,
୩୩ଆଡଃ ଇମ୍ତାଗି ଇନ୍କିନ୍ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ତେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକିନ୍ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା ଆଡଃ ଏଗାରାଝାନ୍ ଚେଲାକ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ଗାତିକ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍କିନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆ ।
34 saying—In truth, the Lord hath arisen, and hath appeared unto Simon!
୩୪“ସାର୍ତିଗି ପ୍ରାଭୁ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ ଆଡଃ ଶିମୋନ୍ତାଃ ନେଲ୍ଇଚିୟାନାଏ” ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆକିନ୍ ।
35 And, they, went on to relate the things, [that had passed] on the journey, and how he was made known unto them in the breaking of the loaf.
୩୫ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ହରାରେ ହବାଲେନ୍ତେୟାଃ ଆଡଃ ଚିଲ୍କାତେ ହଲଙ୍ଗ୍ କେଚାଃତାନ୍ରେ ଆଲିଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାଃ ଏନା ଇନ୍କୁକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆକିନ୍ ।
36 Now, as, these very things, they were telling, he himself, stood in their midst and saith unto them—Peace to you!
୩୬ଇନ୍କିନ୍ ନେ କାଜି କାଜିତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ଆଇଃକ୍ଗି ଇନ୍କୁଆଃ ଥାଲାରେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାଏ, ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେରେ ଜୀଉସୁକୁ ହବାଅଃକା ।”
37 But, being agitated and becoming, afraid, they began to imagine, that, upon a spirit, they were looking.
୩୭ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନ୍ଲଃ, ବରକେଦ୍ତେ ଆବୁ ବଙ୍ଗାବୁ ନେଲ୍କିୟାଃ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍କାର୍କେଦାଃ ।
38 And he said unto them—Why are ye troubled? and for what cause do reasonings arise in your hearts?
୩୮ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେପେ ବରତାନା, ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ମନ୍ରେ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଅମନଃତାନା?
39 See my hands, and my feet, —that it is, I, myself: Handle me, and see! because, a spirit, hath not, flesh and bones, as ye perceive, I, have.
୩୯ଆଇଁୟାଃ ତିଃଇ ଆଡଃ କାଟା ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗି ତାନିଙ୍ଗ୍! ଜୁଟିଦିଙ୍ଗ୍ପେ ଆଡଃ ନେଲ୍ବାଇଙ୍ଗ୍ପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ରେପେ ନେଲେତାନ୍ଲେକାନ୍ ଜାଙ୍ଗ୍ ଜିଲୁ ବଙ୍ଗାରେଦ ବାନଆଃ ।”
40 And, this saying, he pointed out to them his hands and his feet.
୪୦ଇନିଃ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ଚି ଇନ୍କୁକେ ଆୟାଃ ତିଃଇ ଆଡଃ କାଟା ଉଦୁବାଦ୍କଆଏ ।
41 Now, while yet they believed not for the joy, and were marvelling, he said unto them—Have ye anything to eat, here?
୪୧ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ରାସ୍କାତେ କାକ ପାତିୟାର୍ତାନ୍ ଆଡଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅକାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, “ଚିୟାଃ ଆପେତାଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଜମେୟାଃଁ ମେନାଃଚି?” ମେନ୍ତେ ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ ।
42 And they gave unto him a piece of boiled fish;
୪୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଆନ୍ଦାଗାକାନ୍ ହାକୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକାକ ଏମ୍କିୟାଃ ।
43 and, taking it before them, he did eat.
୪୩ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନା ତେଲାକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଜମ୍କେଦାଏ ।
44 And he said unto them—These, are my words, which I spake unto you yet being with you: That all the things that are written in the law of Moses and the Prophets and Psalms, concerning me, must needs be fulfilled.
୪୪ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, ମୁଶାରାଃ ଆନ୍ଚୁ ପୁଥିରେ ଆଡଃ ନାବୀକଆଃ ଆଡଃ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ ପୁଥିରେ ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ସବେନ୍ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃ ପୁରାଅଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନ୍କାଜି ଆପେଲଃ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ କାଜିକାଦ୍ପେୟାଇଙ୍ଗ୍ ।
45 Then, opened he their mind, to understand the Scriptures;
୪୫ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଧାରାମ୍ପୁଥି ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମେଁ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍କେ ସେଣାଁଁକେଦାଏ ।
46 and said unto them—Thus, it is written, That the Christ, should suffer, and arise from among the dead on the third day;
୪୬ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଦୁକୁସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଆପି ମାହାଁରେ ଗଜାକାନ୍କଏତେ ଜୀଉବିରିଦ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ,
47 And that repentance for remission of sins should be proclaimed upon his name unto all the nations, —beginning from Jerusalem.
୪୭ଆଡଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କକେ ଇନିୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ଆଡଃ ପାପ୍ ଛାମାରେୟାଃ କାଜି ଉଦୁବ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
48 Ye, are witnesses of these things.
୪୮ଆଡଃ ଆପେ ନେ କାଜିରେୟାଃ ଗାୱାଇକ ତାନ୍ପେ ।
49 And lo! I, am sending forth the promise of my Father upon you; but tarry, ye, in the city, until ye be clothed, from on high, with power.
୪୯ନେଲେପେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପୁଇଁୟାଃ ବାନାର୍ସା କାଜି ଆପେତାଃତେ କୁଲେୟା; ମେନ୍ଦ ଚେତାନ୍ ପେଡ଼େଃ ଆଉରିପେ ନାମେଜାକେଦ୍ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ସାହାର୍ରେ ତାଇନ୍ପେ ।”
50 And he led them forth as far as unto Bethany; and, uplifting his hands, he blessed them.
୫୦ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ବେଥ୍ନିଆ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ ଇଦିକେଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ତିଃଇ ରିମ୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଆଶିଷ୍କେଦ୍କଆଏ ।
51 And it came to pass, while he was blessing them, he parted from them and was born up into heaven.
୫୧ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ଆଶିଷ୍କତାନ୍ଲଃ ଇନ୍କୁଏତେ ବିନ୍ଗାଅୟାନାଏ ଆଡଃ ସିର୍ମା ଦିଶୁମ୍ତେ ଇଦିୟାନା ।
52 And, they, having bowed down unto him returned unto Jerusalem, with great joy;
୫୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଜହାର୍କିଃତେ ପୁରାଃ ରାସ୍କାତାନ୍ଲଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
53 and were continually in the temple, blessing God.
୫୩ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ ଜାନାଅ ମାନ୍ଦିର୍ଅଡ଼ାଃରେକ ତାଇକେନା ।
