Lamentations 5

1 Remember, O Yahweh, what hath befallen us, Look around, and see our reproach:

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 Our inheritance, turned over to foreigners, our houses, to aliens.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 Orphans, have we become, and fatherless, our mothers, are widows indeed.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 Our water—for silver, have we drunk, our wood—for a price, cometh in.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 Upon our necks, are our pursuers, We labour, and there is allowed us no rest.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 To Egypt, have we stretched out our hand, to Assyria, to be satisfied with bread.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 Our fathers, sinned, and are not, and, we, their iniquities, have borne.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 Slaves, have ruled over us, There is none to set free from their hand.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 At the risk of our life, do we bring in our bread, because of the sword of the desert.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 Our skin, as with a furnace, is scorched, because of the hot winds of famine.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 Women—in Zion, were ravished, virgins, in the cities of Judah!

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 Princes, by their hand, have been hanged, The faces of elders, not honoured.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 Young men, a millstone, have lifted, and, youths, under wood, have staggered.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 Elders, from the gates, have ceased. Young men, from their music.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 Ceased hath the joy of our hearts, Changed to mourning, our dance.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 Fallen is the crown of our head. Surely woe to us, for we have sinned.

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 For this cause, faint is our heart, For these things, dimmed are our eyes:

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 Because of Mount Zion, which is desolate, jackals, have gone prowling therein.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 Thou, O Yahweh, unto times age-abiding, dost remain, Thy throne, from generation to generation:

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 Wherefore shouldst thou perpetually forget us? forsake us, to length of days?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 Bring us back, O Yahweh, unto thyself, and we will come back! Renew our days, as of old;

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 For though thou hast not, utterly rejected, us, thou art wroth with us—exceedingly!

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?