Job 6
1 Then responded Job, and said: —
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 Oh that, weighed, were my vexation, and, my engulfing ruin—into the balances, they would lift up all at once!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 For, now, beyond the sand of the seas, would it be heavy, On this account, my words, have wandered.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 For, the arrows of the Almighty, are in me, The heat whereof, my spirit is drinking up, The, terrors of GOD, array themselves against me.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Doth the wild ass bray over grass? Or loweth the ox over his fodder?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Can that which hath no savour be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 My soul hath refused to touch, Those things, are like disease in my food.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 Oh that my request would come! and, my hope, oh that GOD would grant!
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 That it would please GOD to crush me, That he would set free his hand, and cut me off!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 So might it still be my comfort, And I might exult in the anguish he would not spare, —That I had not concealed the sayings of the Holy One.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 What is my strength, that I should hope? Or what mine end, that I should prolong my desire?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Is my strength, the strength of stones? Or is, my flesh, of bronze?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Is there any help at all in me? Is not, abiding success, driven from me?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 The despairing, from his friend, should have lovingkindness, or, the reverence of the Almighty, he may forsake.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 Mine own brethren, have proved treacherous like a torrent, like a channel of torrents which disappear:
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 Which darken by reason of the cold, over them, is a covering made by the snow:
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 By the time they begin to thaw, they are dried up, as soon as it is warm, they have vanished out of their place.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 Caravans turn aside by their course, they go up into a waste, and are lost:
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 The caravans of Tema looked about, the travelling companies of Sheba, hoped for them:
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 They are ashamed that they had trusted, They have come up to one of them, and are confounded.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 For, now, ye have come to him, ye see something fearful, and fear.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 Is it that I said, Make me a gift, or, out of your abundance, offer a bribe on my behalf;
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 And deliver me from the hand of the adversary? And, out of the hand of tyrants, ransom me?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Show me, and, I, will hold my peace, And, wherein I have erred, cause me to understand.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 How pleasant are the sayings that are right! But what can a decision from you, decide?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 To decide words, do ye intend, When, to the wind, are spoken the sayings of one in despair?
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Surely, the fatherless, ye would assail, and make merchandise of your friend!
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 But, now, be pleased to turn to me, that it may be, to your faces, if I speak falsehood,
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Reply, I pray you, let there be no perversity, Yea reply even yet, my vindication is in it!
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Is there, in my tongue, perversity? Or can, my sense, not discern, engulfing ruin?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
