Job 41
1 Canst thou draw out the Crocodile with a fish-hook? Or, with a cord, canst thou fasten down his tongue?
Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
2 Wilt thou put a rush-cord on his nose? or, with a thorn, wilt thou pierce his jaw?
Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
3 Will he multiply unto thee supplications, or will he speak unto thee softly?
Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
4 Will he solemnise a covenant with thee? Wilt thou take him for a life-long servant?
Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
5 Wilt thou sport with him, as with a little bird? Or wilt thou bind him, for thy maidens?
Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
6 Shall the companions bargain over him? or will they part him among the traders?
Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
7 Wilt thou fill, with darts, his skin? or, with fish-spears, his head?
Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
8 Lay thou upon him thy hand, remember the battle—no more!
Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
9 Lo! any hope of him, hath been found deceptive, Even at the sight of him, shall not one be overwhelmed?
Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 None so bold, that he will rouse him! Who then is he that, before me, can stand?
Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
11 Who hath forestalled me, that I may repay him? Under all the heavens, mine it is!
Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
12 I will not pass by in silence his parts, or the matter of strength, or the grace of his armour.
Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
13 Who hath removed his outer garment, through his double row of teeth, who would enter?
Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
14 The doors of his face, who hath opened? The circles of his teeth, are a terror!
Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
15 A pride, are his arched sides, closed up, with a firm seal;
Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
16 One to another, they join, and, air, cannot enter between them;
Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
17 Each to its fellow, they cleave, they grasp each other, and cannot be parted;
Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
18 His sneezings, flash forth light, and, his eyes, are like the eyelashes of the dawn;
Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
19 Out of his mouth, torches dart forth, sparks of fire, escape;
Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
20 Out of his nostrils, proceedeth smoke, like a blown pot and rushes;
Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
21 His breath, setteth coals ablaze, and, a flame, out of his mouth, proceedeth;
Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
22 In his neck, lodgeth strength, and, before him, danceth dismay;
Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
23 The dewlaps of his flesh, cleave together, hardened upon him, they cannot be moved;
Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
24 His heart, is hardened like a stone, yea hardened, like the nether millstone;
Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
25 At his rising up, mighty men are afraid, by reason of terror, they are beside themselves:
Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
26 As for him that assaileth him, the sword availeth not, spear, dart, or coat of mail:
Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
27 He counteth iron as broken straw, and bronze as rotten wood:
Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
28 The arrow, will not make him flee, Into chaff, are sling-stones changed by him:
Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
29 As a straw, is a club accounted, and he laugheth at the whir of the javelin;
Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
30 His underparts, are points of potsherd, a pointed threshing roller spreadeth out upon the slime:
Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
31 He causeth to boil, as a cauldron, the raging deep, the sea, he maketh like a brewing vessel:
Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
32 After him, he lighteth up a path, one might think the resounding deep to be hoary!
Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
33 There is not—upon the dust—his like, that hath been made to be without fear;
Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
34 Every thing lofty, he beholdeth, he, is king over all ravenous beasts.
Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.
