Job 38
1 Then Yahweh responded to Job, out of a storm, and said: —
Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
2 Who is it that darkeneth counsel, by words, without knowledge?
“Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
3 Gird, I pray thee—like a strong man—thy loins, that I may ask thee, and inform thou me:
Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
4 Where wast thou, when I founded the earth? Tell, if thou knowest understanding!
Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
5 Who set the measurements thereof, if thou knowest? Or who stretched out over it a line?
Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
6 Whereon were the pedestals thereof sunk? Or who laid the corner stone thereof; —
Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
7 When the morning stars sang together, and all the sons of God shouted for joy?
kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
8 Or [who] shut in, with double doors, the sea, when, bursting out of the womb, it came forth;
Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
9 When I put a cloud as the garment thereof, and a thick cloud as the swaddling-band thereof;
kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
10 And brake off for it my boundary, and fixed a bar and double doors;
Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
11 And said—Hitherto, shalt thou come, and no further, —and, here, shalt thou set a limit to the majesty of thy waves?
dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
12 Since thy days [began] hast thou commanded the morning? or caused the dawn to know its place;
Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
13 That it might lay hold of the wings of the earth, and the lawless be shaken out of it?
që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
14 It transformeth itself like the clay of a seal, so that things stand forth like one arrayed;
Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
15 That their light may be withdrawn from the lawless, and, the lofty arm, be shivered.
Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
16 Hast thou entered as far as the springs of the sea? Or, through the secret recesses of the resounding deep, hast thou wandered?
A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
17 Have the gates of death been disclosed to thee? And, the gates of the death-shade, couldst thou descry?
Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
18 Hast thou well considered, even the breadths of the earth? Tell—if thou knowest it all!
A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
19 Where then is the way, the light shall abide? And, the darkness, where then is its place?
Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
20 That thou mayest conduct it unto the bound thereof, and that thou mayest perceive the paths to its house.
që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
21 Thou knowest, for, then, hadst thou been born! And, in number, thy days are many!
Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
22 Hast thou entered into the treasuries of the snow? And, the treasuries of the hail, couldst thou see?
Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
23 Which I have reserved for a time of distress, for the day of conflict and of war?
që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
24 Where then is the way the lightning is parted? The east wind spreadeth itself abroad over the earth.
Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
25 Who hath cloven—for the torrent—a channel? Or a way for the lightning of thunders;
Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
26 To give rain over the no-man’s land, the desert, where no son of earth is;
që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
27 To satisfy the wild and the wilderness, to cause to spring forth the meadow of young grass?
për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
28 Hath the rain a father? Or who hath begotten the drops of dew?
Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
29 Out of whose womb, came forth the ice? And, the hoar-frost of the heavens, who hath given it birth?
Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
30 Like a stone, are the waters congealed, and, the face of the roaring deep, becometh firm!
Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
31 Canst thou bind the fetters of the Pleiades? Or, the bands of Orion, canst thou unloose?
A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
32 Canst thou bring forth the signs of the Zodiac each in its season? Or, the Bear and her Young, canst thou lead?
A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
33 Knowest thou, the statutes of the heavens? Or didst thou appoint his dominion over the earth?
A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
34 Canst thou lift up, to the thick cloud, thy voice, and the overflow of waters cover thee?
A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
35 Canst thou send forth the lightnings, so that they go, and say to thee, Behold us?
Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
36 Who hath put—into cloud-forms—wisdom? Or who hath given—to the meteor—understanding?
Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
37 Who can count the thin clouds, in wisdom? And, the bottles of the heavens, who can empty out;
Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
38 When the dust is cast into a clod, and the lumps are bound together?
kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
39 Wilt thou hunt—for the Lioness—prey? Or, the craving of the Strong Lion, wilt thou satisfy;
A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
40 When they settle down in dens, abide in covert, for lying in wait?
kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
41 Who prepareth for the Raven his nourishment, —when his young ones—unto GOD—cry out, [when] they wander for lack of food?
Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
