< Job 36 >

1 And Elihu added and said: —
Si Eliu usab mipadayon, ug miingon:
2 Restrain thyself for me a little, and I will shew thee, that, yet—for GOD, there is justification,
Pasagdi ako una makadiyut, ug akong ipakita kanimo; Kay ania pay igsusulti nako tungod sa Dios.
3 I will bring my knowledge from afar, and, to my Maker, will I attribute righteousness.
Kuhaon ko ang akong kahibalo gikan sa halayo, Ug ang pagkamatarung ipahinungod ko sa akong Magbubuhat.
4 For, of a truth—not false, are my words, One of competent knowledge, is with thee.
Kay sa pagkamatuod ang akong mga pulong dili bakak: Kadto siya nga hingpit sa kahibalo anaa uban kanimo.
5 Lo! GOD, is mighty, yet will he not despise, Mighty in vigour of mind;
Ania karon, ang Dios makagagahum man, ug walay bisan kinsa nga gitamay niya: Siya makusganon sa kalig-on sa salabutan.
6 He will not keep alive one who is lawless, but, the right of oppressed ones, will he grant;
Siya dili magbantay sa kinabuhi sa tawong dautan, Apan magahatag sa mga sinakit sa ilang katungod.
7 He will not withdraw—from a righteous one—his eyes, —but, with kings on the throne, He hath seated men triumphantly, and they have been exalted.
Dili niya kuhaon ang iyang mga mata gikan sa mga matarung: Apan uban sa mga hari sa ibabaw sa trono Iyang ipahaluna sila sa walay katapusan, ug sila ginatuboy.
8 But, if, bound in fetters, they have been captured with cords of affliction,
Ug kong sila ginagapus sa mga talikala, Ug hidakpan sa mga higot sa kagul-anan;
9 Then hath he declared to them their deed, and their transgressions—that they were wont to behave themselves proudly;
Nan nagapakita siya kanila sa ilang mga buhat, Ug sa ilang mga kalapasan, nga mapahitas-on ang ilang pamatasan.
10 Thus hath he uncovered their ear to a warning, and said—that they should turn from iniquity.
Iya usab nga buksan ang ilang igdulungog sa mga patolon-an, Ug magasugo nga bumalik sila gikan sa kasal-anan.
11 If they would hearken, and serve, they should complete their days, in prosperity, and their years, in pleasantness;
Kong sila mamati ug manag-alagad kaniya, Ang ilang mga adlaw magamit nila diha sa kaadunahan, Ug ang ilang katuigan diha sa kalipayan.
12 But, if they would not hearken, by a weapon, should they pass away, and breathe their last, no one knowing.
Apan kong sila dili mamati, sila pagalaglagon sa pinuti, Ug sila mangamatay nga walay kaalam.
13 Yea, the impious in heart, should store up anger, They should not cry for help, when he bound them.
Apan kadto sila nga walay Dios diha sa ilang kasingkasing nanagtigum ug kaligutgut; Sila dili mangayo ug pakitabang sa diha nga siya magagapus kanila.
14 Their soul should die in youth, and their life, among the unclean.
Sila sa kabatan-on mangamatay, Ug ang ilang kinabuhi mangawagtang sa taliwala sa mga mahugaw.
15 He would deliver the humbled in his humiliation, and would uncover—in oppression—their ear.
Siya nagaluwas sa mga sinakit pinaagi sa ilang kasakit, Siya nagabukas sa ilang igdulungog pinaagi sa kagul-anan.
16 Yea he might even have allured thee—out of the mouth of straitness, [into] a wide space—no narrowness there, —and, the food set down on thy table, should have been full of fatness.
Oo, siya molukmay unta kanimo gikan sa kaalaut Ngadto sa usa ka dapit nga halapad diin walay kasigpit; Ug kadtong ibutang sa imong lamesa daskan unta sa katambok.
17 But, with the plea of a lawless one, thou art full, Plea and sentence, will take fast hold.
Apan nabusog ka sa paghukom sa mga dautan, Ang paghukom ug ang justicia magagakud kanimo.
18 Because there is wrath, [beware] lest he take thee away with a stroke, Then let not, a great ransom, mislead thee.
Kay ayaw itugot nga ang kasuko dili magaagda kanimo batok sa mga castigo; Ni magpahaylo ka sa gidak-on sa lukat.
19 Will he value thy riches? Nay not precious ore, nor all the forces of strength.
Makatumbas ba ang imong pagsinggit, aron ikaw dili ikabutang sa kaalaut, Kun ang tanang gahum sa imong kusog?
20 Do not pant for the night, when peoples disappear from their place.
Ayaw pagtinguhaa ang kagabhion, Sa diha nga ang mga katawohan ginakuha diha sa ilang pinuy-anan.
21 Beware, do not turn unto iniquity, For, this, thou hast chosen rather than affliction.
Pagbantay, ayaw pagtagda ang kadautan: Sanglit kini imo man nga gipili kay sa kagul-anan.
22 Lo, GOD, exalteth himself by his strength, Who like him doth teach?
Ania karon, gibuhat sa Dios sa pagkahataas uyamut tungod sa iyang kagahum: Kinsa ba ang magtutudlo nga sama kaniya?
23 Who enjoined on him his way? and who ever said, Thou hast wrought perversity?
Kinsa ba ang nagsugo kaniya sa iyang paagi? Kun kinsa ba ang nagaingon: Kadautan ang imong gibuhat?
24 Remember, that thou extol his work, of which men have sung;
Handuma nga imong pagapadakuon ang iyang buhat, Nga mao ang ginaawit sa katawohan.
25 Every son of earth, hath viewed it, Mortal man, looketh at it from afar.
Ang tanang katawohan nanaglantaw niana; Ang tawo nagatan-aw niana sa halayo kaayo.
26 Lo, GOD, is greater than we can know, The number of his years, even past finding out!
Ania karon, ang Dios daku man, ug kita wala makaila kaniya; Ang gidaghanon sa iyang mga tuig dili maisip.
27 For he draweth up drops of water, They trickle as rain through his mist;
Kay iyang giisa sa itaas ang mga tulo sa tubig, Nga mahimong tinulo sa ulan gikan sa inalisngaw,
28 With which the clouds flow down, They drop on man in abundance.
Nga ginabubo gikan sa mga langit, Ug ginapatulo sa ibabaw sa tawo sa madagayaon.
29 But surely none can understand the burstings of the cloud, the crashing of his pavilion!
Oo, anaa bay bisan kinsa nga makatugkad kong giunsa pagbuklad ang mga panganod, Ang pagpadalugdug sa iyang mga tabil?
30 Lo! he hath spread out over it, his lightning, The bed of the sea, hath he covered.
Ania karon, iyang gipadan-ag ang iyang suga sa paglibut kaniya; Ug iyang gitabonan ang kinahiladman sa dagat.
31 For, by those things, he executeth judgment on peoples, He giveth food in abundance:
Kay pinaagi niini siya nagahukom sa mga katawohan; Ug nagahatag ug makaon sa tinagdaghan.
32 Upon both hands, he putteth a covering of lightning, and layeth command upon it against an assailant:
Ang kilat maoy ginatabon sa iyang kamot, Ug nagsugo niana nga tamaon gayud ang ilig-on.
33 His rolling thunder telleth concerning him, —The cattle, even, concerning him that is coming up.
Ang dinahunog niana nagasaysay mahitungod kaniya, Ang kahayupan usab mahitungod sa umaabut nga unos.

< Job 36 >