Job 22
1 Then responded Eliphaz the Temanite, and said: —
Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
2 Unto GOD, can a man act as friend? Surely a discreet man befriendeth himself!
“A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.
3 Is it a pleasure to the Almighty, that thou shouldst be righteous? or any profit, that thou shouldst be blameless in thy ways?
Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?
4 Is it, for thy reverence, that he will accuse thee? will enter with thee into judgment?
Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?
5 Is not, thy wickedness, great? and, without end, [are not] thine iniquities?
Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?
6 Surely then hast been wont to put thy brother in pledge, for nothing, and, the garments of the ill-clad, hast thou stripped off:
Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.
7 No water—to the weary, hast thou given to drink, and, from the hungry, thou hast withheld bread:
Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.
8 A man of might, to him, pertaineth the land, and, the favorite, dwelleth therein:
Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.
9 Widows, thou hast sent away empty, and, the arms of the fatherless, thou dost crush.
E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.
10 For this cause, round about thee, are snares, and a dread startleth thee suddenly;
Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,
11 Or darkness—thou canst not see, and, a flood of waters, covereth thee.
ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.
12 Is not, GOD, [in] the height of the heavens? Behold, then, the head of the stars, that they are high.
A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!
13 Wilt thou say then, What doth GOD know? Out through a thick cloud, can he judge?
Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?
14 Dark clouds, are a veil to him, and he cannot see, or, the vault of the heavens, doth he walk?
Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.
15 The path of the ancient time, wilt thou mark, which the men of iniquity trod?
A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,
16 Who were snatched away before the time, and, a stream, washed away their foundation?
që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?
17 Who had been saying unto GOD, Depart from us! and—What can the Almighty do for himself?
Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.
18 Yet, he, had filled their houses with good! The counsel of the lawless, then, is far from me:
Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.
19 The righteous shall see and rejoice, and, the innocent, shall laugh them to scorn:
Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;
20 If our assailants do not vanish, then, their abundance, a fire consumeth!
po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.
21 Shew thyself to be one with him—I pray thee—and prosper, thereby, shall there come on thee blessing.
Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.
22 Accept, I beseech thee, from his mouth—instruction, —and lay up his sayings in thy heart.
Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.
23 If thou return unto the Almighty and submit thyself, if thou far remove perversity from thy tent,
Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua
24 Then lay up, in the dust, precious ore, and, among the stones of the torrent-beds, fine gold:
dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,
25 So shall, the Almighty, become, thy precious ores, yea glittering silver unto thee!
atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.
26 For, then, in the Almighty, shalt thou take exquisite delight, and shalt lift up—unto GOD—thy face;
Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.
27 Thou shalt make entreaty unto him, and he will hear thee, and, thy vows, shalt thou pay;
Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.
28 And thou shalt decree a purpose, and it shall be fulfilled unto thee, and, upon thy ways, shall have shone a light;
Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.
29 When men cast themselves down, then thou shalt say: Up! And, him that is of downcast eyes, shall he save;
Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin
30 He shall deliver the innocent, and thou shalt escape by the pureness of thy hands.
dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.
