Job 13
1 Lo! all [this], hath mine own eye seen, —Mine ear hath heard and understood it:
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 Just as ye know, I too, know, I, fall not short, of you.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 But indeed, I, unto the Almighty, would speak, and, to direct my argument unto GOD, would I be well pleased.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 For, in truth, ye, do besmear with falsehood, Worthless physicians, all of you!
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Oh that ye would, altogether hold your peace, and it should serve you for wisdom!
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Hear, I pray you, the argument of my mouth, and, to the pleadings of my lips, give heed: —
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Is it, for God, ye would speak perversely? And, for him, would ye speak deceit:
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Even, for him, would ye be partial? Or, for GOD, would ye [so] plead?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Would it be well, when he searched you out? Or, as one might jest with a mortal, would ye jest, with him?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 He will, severely rebuke, you, if ye are secretly partial.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Shall not, his majesty, overwhelm you? and, the dread of him, fall upon you?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Are not your memorable sayings, proverbs of ashes? Breastworks of clay, your breastworks?
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Quietly let me alone, that, I, may speak out, then let come on me, what may.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 In any case, I will take up my flesh in my teeth, and, my life, will I put in my hand:
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Lo! he may slay me, [yet], for him, will I wait, —Nevertheless, my ways—unto his face, will I show to be right:
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Even he, will be on my side—unto salvation, For, not before his face, shall any impious person come.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Hear ye patiently my speech, and be my declaration in your ears.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Lo! I pray you, I have set forth in order a plea, I know that, I, shall be found right.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Who is it that shall contend with me? For, now, if I should hold my peace, why! I should breathe my last!
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Only, two things, do thou not with me, then, from thy face, will I not hide me: —
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Thy hand—from off me, take thou far away, and, thy terror, let it not startle me!
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Then call thou, and, I, will answer, Or I will speak, and reply thou unto me.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 How many are mine iniquities and sins? My transgression and my sin, let me know!
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Wherefore, thy face, shouldst thou hide? Or count me, as an enemy to thee?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 A driven leaf, wilt thou cause to tremble? Or, dry stubble, wilt thou pursue?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 For thou writest, against me, bitter things, and dost make me inherit the iniquities of my youth;
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 And thou dost put—in the stocks—my feet, and observest all my paths, Against the roots of my feet, thou dost cut out a bound;
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 And, a man himself, as a rotten thing, weareth out, as a garment which the moth hath eaten.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
