Isaiah 13
1 The oracle on Babylon, —of which Isaiah, son of Amoz had vision: —
Ang palas-anon sa Babilonia, nga nakita ni Isaias ang anak nga lalake ni Amoz.
2 Upon a bare mountain, lift ye up a standard, Raise high the voice to them, Wave the hand, That they may enter the doors of nobles.
Magpatindog kamo ug usa ka bandila ibabaw sa usa ka hubo nga bukid, ipatugbaw ninyo ang tingog kanila, ikamay ang kamot, aron sila mangadto sa mga ganghaan sa mga halangdon.
3 I myself, have given charge to my hallowed ones, —Yea I have called My heroes in showing mine anger, My proudly exulting ones.
Gisugo ko ang akong mga binalaan, oo, gitawag ko ang akong mga tawong gamhanan alang sa akong kasuko, bisan ang akong mga mahimayaon sa pagpagarbo.
4 The noise of a multitude in the mountains, A resemblance of many people, —The noise of a tumult of kingdoms Nations gathered together, Yahweh of hosts, mustering a host for battle!
Ang kagahub sa usa ka panon sa katawohan diha sa kabukiran, ingon sa usa ka dakung katawohan! usa ka kagahub nga magubuton sa mga gingharian sa mga nasud nga nanagkatigum pagtingub! Si Jehova sa mga panon nagapundok sa kasundalohan alang sa panggubatan.
5 They are coming in From a land far away. From the utmost bound of the heavens, —Yahweh—with his weapons of indignation, To destroy the land.
Sila nagagikan sa usa ka halayo nga dapit, gikan sa kinatumyan sa langit, bisan si Jehova, ug ang mga hinagiban sa iyang kalagut, aron sa paglaglag sa tibook nga yuta.
6 Howl ye! for at hand is the day of Yahweh, —As a veritable destruction from the Almighty, shall it come.
Managdangoyngoy kamo; kay ang adlaw ni Jehova haduol na; kini moabut ingon nga paglaglag nga gikan sa Makagagahum.
7 For this cause—All hands, shall hang down, —and Every mortal heart, melt.
Busa ang tanang mga kamot magamaluya, ug ang tagsatagsa ka kasingkasing sa tawo matunaw:
8 And they shall be in distress—Writhings and pains, shall lay hold, As a woman in childbirth, shall they be in pangs, —Everyone, at his neighbour, shall look in amazement, Faces of flames, their faces!
Ug sila mangalisang; pagadakpon sila sa mga kasakit ug mga kasub-anan; sila mobati ug kaul-ul ingon sa usa ka babaye nga magaanak: sila managtan-aw sa usa ug ang usa nga mahibulong; ang ilang mga nawong mangahimong mga nawong sa siga.
9 Lo! the day of Yahweh, coming in, Fierce and overflowing, and burning with anger, —To devote the earth to desolation, And her sinners, will he destroy out of it.
Ania karon, ang adlaw ni Jehova nagasingabut na, mabangis, uban ang kaligutgut ug mapintas nga kasuko; aron sa paghimo sa yuta nga makamingawan, ug aron sa paglaglag sa mga makasasala nga mapanas gikan niini.
10 For the stars of the heavens and their constellations, shall not flash forth their light, —Obscured shall be the sun in his going forth, And the moon, shall not shed her light.
Kay ang mga bitoon sa langit ug ang mga tapok sa bitoon niini dili mohatag sa ilang kahayag; ang adlaw magangitngit sa iyang pagsubang, ug ang bulan dili mohatag sa iyang dan-ag.
11 And I will visit, upon the inhabited earth, calamity!, And upon the lawless, their punishment, And will quiet the arrogance of the proud, And the loftiness of tyrants, will I lay low.
Ug pagasilotan ko ang kalibutan tungod sa ilang pagkadautan, ug ang mga tawong dautan tungod sa ilang kasal-anan: ug pahunongon ko ang pagkamapahitas-on sa mga palabilabihon, ug pagapaubson ko ang pagkamapahitas-on sa mga tawong makalilisang.
12 I will cause, a man, to be more precious than fine gold, —Even a son of earth than, the finest gold of Ophir.
Pagahimoon ko ang usa ka tawo nga labing mahal pa kay sa bulawan nga ulay, bisan ang usa ka tawo molabaw pa kay sa bulawan nga lunsay sa Ophir.
13 For this cause, the heavens, will I disturb, And, the earth, shall tremble out of her place, —In the wrath of Yahweh of hosts, And in the day of the glow of his anger.
Tungod niini pakurogon ko ang kalangitan, ug ang yuta matay-og gikan sa iyang dapit, sa kaligutgut ni Jehova sa mga panon, ug sa adlaw sa iyang mapintas nga kasuko.
14 And it shall be—Like a gazelle that is chased, And like a sheep with none to lift it up, —Each, to his own people, will they turn, And, each, to his own land, will they flee:
Ug mahitabo, nga ingon sa lagsaw nga gilanat, ug ingon sa carnero nga walay nagahipos, silang tagsatagsa mobalik sa iyang katawohan, ug ang tagsatagsa ka tawo mokalagiw ngadto sa iyang kaugalingong yuta.
15 Every one found, shall be thrust through, —And, every one taken, shall fall by the sword;
Ang tagsatagsa nga hipalgan pagapalapsan; ug ang tagsatagsa nga hisakpan kanila mapukan pinaagi sa espada.
16 And, their infants, shall be dashed to the ground, before their eyes, —Plundered shall be, their houses, and their wives ravished.
Ang ilang mga bata usab pagadugmokon sa atubangan sa ilang mga mata; ang ilang kabalayan pagatulison, ug ang ilang mga asawa pagalugoson.
17 Behold me! stirring up against them the Medes, —Who of silver, shall take no account, And as for gold, they shall not delight in it;
Ania karon, pagapaalsahon ko ang mga Medos batok kanila, nga dili motagad ug salapi; ug mahatungod sa bulawan, sila dili magakalipay niini.
18 And, bows, shall dash the young to pieces, —And on the fruit of the womb, will they have no pity, Over children, will their eye throw no shield.
Ug ang ilang mga pana modugmok sa ilang mga batan-ong lalake; ug sila walay kalooy sa bunga sa tagoangkan; ang ilang mga mata dili mopagawas sa mga kabataan.
19 Thus shall Babylon—The most lovely of kingdoms, The majestic beauty of the Chaldees—Become as in the divine overthrow of Sodom and Gomorrah.
Ug ang Babilonia, ang himaya sa mga gingharian, ang katahum nga maoy garbo sa mga Caldeanhon, mahimong ingon sa Sodoma ug Gomorra sa paglumpag sa Dios niini.
20 It shall not be dwelt in for ever, Neither shall it be inhabited from generation to generation, —Neither shall encamp there, an Arab, Nor, shepherds, fold their flocks there.
Kini dili na gayud pagatawoan, ni pagapuy-an pa gikan sa usa ka kaliwatan hangtud sa usa ka kaliwatan: ni motaod pa ang mga Arabiahanon sa balong-balong didto; ni mopahigda didto ang mga magbalantay sa carnero sa ilang mga panon.
21 Then shall lie down there, wild beasts, And filled shall be their houses with owls, —Then shall inhabit there, the ostrich, And shaggy creatures, shall dance there.
Apan ang ihalas nga mga mananap sa kamingawan mao ang mohigda didto; ug ang ilang mga kabalayan mangapuno sa makalolooy nga mga binuhat; ug managpuyo didto ang mga avestruz, ug ang mga kanding ihalas managlukso didto.
22 And jackals shall answer, in their citadels, And wild dogs, in their voluptuous palaces, —And near to come is her time, And, her days, shall not be delayed.
Ug ang mga lobo manag-uwang sulod sa ilang mga castillo, ug ang mga mananap nga mapintas sa maanindot nga palacio: ug ang iyang panahon haduol nang moabut, ug ang iyang mga adlaw dili na pagalugwayan.
