Acts 6
1 But, in these days, the disciples, multiplying, there arose a murmuring of the Grecian Jews against the Hebrews, in that, their widows, were being overlooked in the daily ministry.
İsa'nın öğrencilerinin sayıca çoğaldığı o günlerde, Grekçe konuşan Yahudiler, günlük yardım dağıtımında kendi dullarına gereken ilginin gösterilmediğini ileri sürerek İbranice konuşan Yahudiler'den yakınmaya başladılar.
2 And the Twelve, calling near the throng of the disciples, said—It doth not seem, right, that, we, forsaking the word of God, should be ministering unto tables.
Bunun üzerine Onikiler, bütün öğrencileri bir araya toplayıp şöyle dediler: “Tanrı'nın sözünü yayma işini bırakıp maddi işlerle uğraşmamız doğru olmaz.
3 But look out for yourselves, brethren, seven men from among you, who can be well-attested, full of Spirit and wisdom, —whom we will appoint over this need;
Bu nedenle, kardeşler, aranızdan Ruh'la ve bilgelikle dolu, yedi saygın kişi seçin. Onları bu iş için görevlendirelim.
4 But, we, unto prayer and unto the ministry of the word, will give constant attention.
Biz ise kendimizi duaya ve Tanrı sözünü yaymaya adayalım.”
5 And the word was pleasing in the sight of all the throng; and they selected Stephen, a man full of faith and Holy Spirit, and Philip and Prochorus and Nicanor and Timon and Parmenas and Nicholaus, a proselyte of Antioch;
Bu öneri bütün topluluğu hoşnut etti. Böylece, iman ve Kutsal Ruh'la dolu biri olan İstefanos'un yanısıra Filipus, Prohoros, Nikanor, Timon, Parmenas ve Yahudiliğe dönen Antakyalı Nikolas'ı seçip elçilerin önüne çıkardılar. Elçiler de dua edip ellerini onların üzerine koydular.
6 Whom they set before the Apostles, and, praying, they laid upon them their hands.
7 And, the word of God, went on growing, and the number of the disciples in Jerusalem continued to multiply exceedingly; a great multitude of the priests also, were becoming obedient unto the faith.
Böylece Tanrı'nın sözü yayılıyor, Yeruşalim'deki öğrencilerin sayısı arttıkça artıyor, kâhinlerden birçoğu da iman çağrısına uyuyordu.
8 Now, Stephen, full of favour and power, began to do great wonders and signs among the people.
Tanrı'nın lütfuyla ve kudretle dolu olan İstefanos, halk arasında büyük belirtiler ve harikalar yapıyordu.
9 But there rose up certain of those out of the synagogue which is called [the synagogue] of them of Libertium and Cyrene and Alexandria, and certain of them from Cilicia and Asia, —disputing with Stephen;
Ne var ki, Azatlılar Havrası diye bilinen havranın bazı üyeleri ve Kirene'den, İskenderiye'den, Kilikya'dan ve Asya İli'nden bazı kişiler İstefanos'la çekişmeye başladılar.
10 And they could not withstand the wisdom and the Spirit with which he was speaking,
Ama İstefanos'un konuşmasındaki bilgeliğe ve Ruh'a karşı koyamadılar.
11 Then, they set on men who were saying—We have heard him speaking profane things against Moses and God.
Bunun üzerine birkaç kişiyi el altından ayartarak onlara, “Bu adamın Musa'ya ve Tanrı'ya karşı küfür dolu sözler söylediğini duyduk” dedirttiler.
12 And they stirred up the people and the elders and the scribes; and, coming upon him, they caught him away, and led him into the high-council.
Böylelikle halkı, ileri gelenleri ve din bilginlerini kışkırttılar. Gidip İstefanos'u yakaladılar ve Yüksek Kurul'un önüne çıkardılar.
13 And they set up false witnesses, who said—This man, ceaseth not speaking things against this holy place and the law;
Getirdikleri yalancı tanıklar, “Bu adam durmadan bu kutsal yere ve Yasa'ya karşı konuşuyor” dediler.
14 For we have heard him saying—This Jesus the Nazarene, will overthrow this place, and will change the customs which, Moses, delivered unto us.
“‘Nasıralı İsa burayı yıkacak, Musa'nın bize emanet ettiği töreleri de değiştirecek’ dediğini duyduk.”
15 And, looking steadfastly at him, all they who were sitting in the high-council, saw his face, as if the face of a messenger;
Kurul'da oturanların hepsi, İstefanos'a baktıklarında yüzünün bir melek yüzüne benzediğini gördüler.
