Acts 16
1 And he came even unto Derbe, and unto Lystra; and lo! a certain disciple, was there, by name Timothy, son of a believing Jewish woman, but whose father was a Greek, —
పౌలో దర్బ్బీలుస్త్రానగరయోరుపస్థితోభవత్ తత్ర తీమథియనామా శిష్య ఏక ఆసీత్; స విశ్వాసిన్యా యిహూదీయాయా యోషితో గర్బ్భజాతః కిన్తు తస్య పితాన్యదేశీయలోకః|
2 who was well-attested by the brethren in Lystra, and Iconium.
స జనో లుస్త్రా-ఇకనియనగరస్థానాం భ్రాతృణాం సమీపేపి సుఖ్యాతిమాన్ ఆసీత్|
3 The same, would Paul have go forth with him, and took and circumcised him, on account of the Jews who were in those places; for they one and all knew that, his father, was, a Greek.
పౌలస్తం స్వసఙ్గినం కర్త్తుం మతిం కృత్వా తం గృహీత్వా తద్దేశనివాసినాం యిహూదీయానామ్ అనురోధాత్ తస్య త్వక్ఛేదం కృతవాన్ యతస్తస్య పితా భిన్నదేశీయలోక ఇతి సర్వ్వైరజ్ఞాయత|
4 And, as they passed through the cities, they were delivering unto them, for observance, the decrees which had been decided upon by the Apostles and Elders who were in Jerusalem.
తతః పరం తే నగరే నగరే భ్రమిత్వా యిరూశాలమస్థైః ప్రేరితై ర్లోకప్రాచీనైశ్చ నిరూపితం యద్ వ్యవస్థాపత్రం తదనుసారేణాచరితుం లోకేభ్యస్తద్ దత్తవన్తః|
5 The assemblies, therefore, were being confirmed in the faith, and increasing in number, every day.
తేనైవ సర్వ్వే ధర్మ్మసమాజాః ఖ్రీష్టధర్మ్మే సుస్థిరాః సన్తః ప్రతిదినం వర్ద్ధితా అభవన్|
6 And they passed through the Phrygian and Galatian country, being forbidden by the Holy Spirit to speak the word in Asia;
తేషు ఫ్రుగియాగాలాతియాదేశమధ్యేన గతేషు సత్సు పవిత్ర ఆత్మా తాన్ ఆశియాదేశే కథాం ప్రకాశయితుం ప్రతిషిద్ధవాన్|
7 but, coming along Mysia, they were attempting to journey into Bithynia, —and, the Spirit of Jesus, suffered them not;
తథా ముసియాదేశ ఉపస్థాయ బిథునియాం గన్తుం తైరుద్యోగే కృతే ఆత్మా తాన్ నాన్వమన్యత|
8 but, passing by Mysia, they came down unto Troas.
తస్మాత్ తే ముసియాదేశం పరిత్యజ్య త్రోయానగరం గత్వా సముపస్థితాః|
9 And, a vision, by night, unto Paul appeared: —A man of Macedonia, there was, standing and beseeching him, and saying—Come over into Macedonia, and bring us succour!
రాత్రౌ పౌలః స్వప్నే దృష్టవాన్ ఏకో మాకిదనియలోకస్తిష్ఠన్ వినయం కృత్వా తస్మై కథయతి, మాకిదనియాదేశమ్ ఆగత్యాస్మాన్ ఉపకుర్వ్వితి|
10 Now, when, the vision, he had seen, straightway, we sought to go forth unto Macedonia, concluding that God, had summoned us to tell the glad tidings unto them.
తస్యేత్థం స్వప్నదర్శనాత్ ప్రభుస్తద్దేశీయలోకాన్ ప్రతి సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అస్మాన్ ఆహూయతీతి నిశ్చితం బుద్ధ్వా వయం తూర్ణం మాకిదనియాదేశం గన్తుమ్ ఉద్యోగమ్ అకుర్మ్మ|
11 Setting sail, therefore, from Troas, we ran straight into Samothracia, and, on the morrow, unto New City,
తతః పరం వయం త్రోయానగరాద్ ప్రస్థాయ ఋజుమార్గేణ సామథ్రాకియోపద్వీపేన గత్వా పరేఽహని నియాపలినగర ఉపస్థితాః|
12 and, from thence, unto Philippi, —which, indeed, is the first city of the part of Macedonia—a colony. And we were, in this city, spending certain days;
తస్మాద్ గత్వా మాకిదనియాన్తర్వ్వర్త్తి రోమీయవసతిస్థానం యత్ ఫిలిపీనామప్రధాననగరం తత్రోపస్థాయ కతిపయదినాని తత్ర స్థితవన్తః|
13 and on the day of rest, we went forth outside the gate, beside a river, where we supposed there was a place of prayer, —and, sitting down, we went on to speak unto the women who had come together.
విశ్రామవారే నగరాద్ బహి ర్గత్వా నదీతటే యత్ర ప్రార్థనాచార ఆసీత్ తత్రోపవిశ్య సమాగతా నారీః ప్రతి కథాం ప్రాచారయామ|
14 And, a certain woman, by name Lydia, a seller of purple, of the city of Thyatira, devout towards God, was hearkening, whose heart, the Lord, fully opened, to be giving heed unto the things being spoken by Paul.
తతః థుయాతీరానగరీయా ధూషరామ్బరవిక్రాయిణీ లుదియానామికా యా ఈశ్వరసేవికా యోషిత్ శ్రోత్రీణాం మధ్య ఆసీత్ తయా పౌలోక్తవాక్యాని యద్ గృహ్యన్తే తదర్థం ప్రభుస్తస్యా మనోద్వారం ముక్తవాన్|
15 And, when she was immersed, and her house, she besought [us], saying—If ye have judged me to be a believer in the Lord, come into my house, and abide [there]. And she constrained us.
అతః సా యోషిత్ సపరివారా మజ్జితా సతీ వినయం కృత్వా కథితవతీ, యుష్మాకం విచారాద్ యది ప్రభౌ విశ్వాసినీ జాతాహం తర్హి మమ గృహమ్ ఆగత్య తిష్ఠత| ఇత్థం సా యత్నేనాస్మాన్ అస్థాపయత్|
16 And it came to pass, as we were on our way unto the place of prayer, a certain damsel, having a spirit of Python, met us, —who, indeed, much gain, was presenting unto her masters, by divining.
యస్యా గణనయా తదధిపతీనాం బహుధనోపార్జనం జాతం తాదృశీ గణకభూతగ్రస్తా కాచన దాసీ ప్రార్థనాస్థానగమనకాల ఆగత్యాస్మాన్ సాక్షాత్ కృతవతీ|
17 The same, following after Paul and us, kept crying aloud, saying—These men, are servants of the Most High God, —who, indeed, are declaring unto you a way of salvation.
సాస్మాకం పౌలస్య చ పశ్చాద్ ఏత్య ప్రోచ్చైః కథామిమాం కథితవతీ, మనుష్యా ఏతే సర్వ్వోపరిస్థస్యేశ్వరస్య సేవకాః సన్తోఽస్మాన్ ప్రతి పరిత్రాణస్య మార్గం ప్రకాశయన్తి|
18 And, this, she continued to do for many days. But Paul, worn out, and turning unto the spirit, said—I charge thee, in the name of Jesus Christ, to come out from her. And it came out the same hour.
సా కన్యా బహుదినాని తాదృశమ్ అకరోత్ తస్మాత్ పౌలో దుఃఖితః సన్ ముఖం పరావర్త్య తం భూతమవదద్, అహం యీశుఖ్రీష్టస్య నామ్నా త్వామాజ్ఞాపయామి త్వమస్యా బహిర్గచ్ఛ; తేనైవ తత్క్షణాత్ స భూతస్తస్యా బహిర్గతః|
19 And, her masters, seeing that their hope of gain had gone out, laying hold on Paul and Silas, dragged them into the market-place, unto the rulers;
తతః స్వేషాం లాభస్య ప్రత్యాశా విఫలా జాతేతి విలోక్య తస్యాః ప్రభవః పౌలం సీలఞ్చ ధృత్వాకృష్య విచారస్థానేఽధిపతీనాం సమీపమ్ ఆనయన్|
20 and, leading them forward unto the magistrates, said—These men, are exceedingly troubling our city, they, being Jews,
తతః శాసకానాం నికటం నీత్వా రోమిలోకా వయమ్ అస్మాకం యద్ వ్యవహరణం గ్రహీతుమ్ ఆచరితుఞ్చ నిషిద్ధం,
21 And are declaring customs, which it is not allowable for us either to accept or to observe, being Romans.
ఇమే యిహూదీయలోకాః సన్తోపి తదేవ శిక్షయిత్వా నగరేఽస్మాకమ్ అతీవ కలహం కుర్వ్వన్తి,
22 And the multitude rose up together against them, and, the magistrates, rending off them their mantles, were giving orders to beat them with rods;
ఇతి కథితే సతి లోకనివహస్తయోః ప్రాతికూల్యేనోదతిష్ఠత్ తథా శాసకాస్తయో ర్వస్త్రాణి ఛిత్వా వేత్రాఘాతం కర్త్తుమ్ ఆజ్ఞాపయన్|
23 and, laying upon them many stripes, they thrust them into prison, charging the prison-keeper, safely, to be keeping them:
అపరం తే తౌ బహు ప్రహార్య్య త్వమేతౌ కారాం నీత్వా సావధానం రక్షయేతి కారారక్షకమ్ ఆదిశన్|
24 who, a charge like this receiving, thrust them into the inner prison, and, their feet, made he fast in the stocks.
ఇత్థమ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్య స తావభ్యన్తరస్థకారాం నీత్వా పాదేషు పాదపాశీభి ర్బద్ధ్వా స్థాపితావాన్|
25 And, at midnight, Paul and Silas, being at prayer, began singing praise unto God; and the prisoners unto them, did hearken.
అథ నిశీథసమయే పౌలసీలావీశ్వరముద్దిశ్య ప్రాథనాం గానఞ్చ కృతవన్తౌ, కారాస్థితా లోకాశ్చ తదశృణ్వన్
26 And, suddenly, a great earthquake took place, —so that the foundations of the prison were shaken, and all the doors were [instantly] set open, and the bonds of all were unfastened.
తదాకస్మాత్ మహాన్ భూమికమ్పోఽభవత్ తేన భిత్తిమూలేన సహ కారా కమ్పితాభూత్ తత్క్షణాత్ సర్వ్వాణి ద్వారాణి ముక్తాని జాతాని సర్వ్వేషాం బన్ధనాని చ ముక్తాని|
27 And, the prison-keeper, being wakened and seeing that the doors of the prison had been opened, drawing his sword, was about to kill himself, supposing the prisoners to have fled.
అతఏవ కారారక్షకో నిద్రాతో జాగరిత్వా కారాయా ద్వారాణి ముక్తాని దృష్ట్వా బన్దిలోకాః పలాయితా ఇత్యనుమాయ కోషాత్ ఖఙ్గం బహిః కృత్వాత్మఘాతం కర్త్తుమ్ ఉద్యతః|
28 But Paul called out with a loud voice, saying—By no means, do thyself harm, for we are, one and all, here.
కిన్తు పౌలః ప్రోచ్చైస్తమాహూయ కథితవాన్ పశ్య వయం సర్వ్వేఽత్రాస్మహే, త్వం నిజప్రాణహింసాం మాకార్షీః|
29 And, asking for a light, he sprang in, and becoming, agitated, fell down unto Paul and Silas,
తదా ప్రదీపమ్ ఆనేతుమ్ ఉక్త్వా స కమ్పమానః సన్ ఉల్లమ్ప్యాభ్యన్తరమ్ ఆగత్య పౌలసీలయోః పాదేషు పతితవాన్|
30 and, leading them forth outside, said—Sirs! what must I be doing, that I may be saved?
పశ్చాత్ స తౌ బహిరానీయ పృష్టవాన్ హే మహేచ్ఛౌ పరిత్రాణం ప్రాప్తుం మయా కిం కర్త్తవ్యం?
31 And, they, said—Believe on the Lord Jesus, and thou shalt be saved, thou, and thy house.
పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
32 And they spake unto him the word of God, with all who were in his house.
తస్మై తస్య గృహస్థితసర్వ్వలోకేభ్యశ్చ ప్రభోః కథాం కథితవన్తౌ|
33 And, taking them with him, in that hour of the night, he bathed them from their stripes, and was immersed, he, and his, one and all, on the spot;
తథా రాత్రేస్తస్మిన్నేవ దణ్డే స తౌ గృహీత్వా తయోః ప్రహారాణాం క్షతాని ప్రక్షాలితవాన్ తతః స స్వయం తస్య సర్వ్వే పరిజనాశ్చ మజ్జితా అభవన్|
34 and, leading them up into his house, he set near a table, —and exulted, having, with all his house, believed in God.
పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
35 And. when day came. the magistrates sent off the constables saying—Let those men go!
దిన ఉపస్థితే తౌ లోకౌ మోచయేతి కథాం కథయితుం శాసకాః పదాతిగణం ప్రేషితవన్తః|
36 And the prison-keeper reported the words unto Paul—The magistrates have sent, that ye be let go. Now, therefore, going forth, be taking your journey in peace.
తతః కారారక్షకః పౌలాయ తాం వార్త్తాం కథితవాన్ యువాం త్యాజయితుం శాసకా లోకాన ప్రేషితవన్త ఇదానీం యువాం బహి ర్భూత్వా కుశలేన ప్రతిష్ఠేతాం|
37 But, Paul, said unto them—Beating us, in public, uncondemned, men that are Romans, they thrust us into prison; —and, now, by stealth, are they thrusting us forth? Nay, verily! but let them come, themselves, and lead us out!
కిన్తు పౌలస్తాన్ అవదత్ రోమిలోకయోరావయోః కమపి దోషమ్ న నిశ్చిత్య సర్వ్వేషాం సమక్షమ్ ఆవాం కశయా తాడయిత్వా కారాయాం బద్ధవన్త ఇదానీం కిమావాం గుప్తం విస్త్రక్ష్యన్తి? తన్న భవిష్యతి, స్వయమాగత్యావాం బహిః కృత్వా నయన్తు|
38 And the constables reported unto the magistrates these words; and they were struck with fear, when they heard that they were, Romans;
తదా పదాతిభిః శాసకేభ్య ఏతద్వార్త్తాయాం కథితాయాం తౌ రోమిలోకావితి కథాం శ్రుత్వా తే భీతాః
39 and came, and besought them, and, leading them out, went on to request them to depart from the city.
సన్తస్తయోః సన్నిధిమాగత్య వినయమ్ అకుర్వ్వన్ అపరం బహిః కృత్వా నగరాత్ ప్రస్థాతుం ప్రార్థితవన్తః|
40 And so, coming forth from the prison, they went unto Lydia, and, seeing the brethren, they comforted them, and went forth.
తతస్తౌ కారాయా నిర్గత్య లుదియాయా గృహం గతవన్తౌ తత్ర భ్రాతృగణం సాక్షాత్కృత్య తాన్ సాన్త్వయిత్వా తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థితౌ|
