2 Samuel 24
1 And again was the anger of Yahweh kindled against Israel, —so that he suffered David to be moved against them, saying, Go, count Israel and Judah.
Misilaub pag-usab ang kasuko ni Yahweh batok sa Israel, ug gitandog niya si David nga mobatok kanila nga nag-ingon, “Lakaw, ipha ang Israel ug ang Juda.”
2 The king, therefore, said unto Joab, captain of the force, who was with him—Go to and fro, I pray thee, throughout all the tribes of Israel, from Dan even unto Beer -sheba, and number ye the people, —so shall I know the sum of the people.
Ang hari miingon kang Joab ang labaw sa kasundalohan, nga uban kaniya, “Lakaw ngadto sa tanang mga tribo sa Israel, gikan sa Dan ngadto sa Berseba, ug ipha ang tanang katawhan, aron masayran ko ang gidaghanon sa kalalakin-an nga angay sa pagpakiggubat.”
3 Then said Joab unto the king—Yea, Yahweh thy God add unto the people, how many soever they be, a hundredfold, and [suffer] the eyes of my lord the king, to see it, —but, my lord the king, wherefore doth he find pleasure in this thing?
Miingon si Joab sa hari, “Hinaot padaghanon ni Yahweh nga imong Dios ang katawhan ngadto sa gatusan ka pilo, ug hinaot nga ang mga mata sa akong agalon ang hari makakita niini nga mahimutang. Apan ngano nga ang akong agalon nga hari buot niini?”
4 Notwithstanding, the word of the king prevailed against Joab, and over the captains of the force, —so Joab went forth, with the captains of the force, before the king, to number the people—Israel.
Bisan pa man, ang pulong sa hari hugot na batok kang Joab ug batok sa mga komandante sa kasundalohan. Busa si Joab ug ang mga komandante sa kasundalohan mibiya sa presenya sa hari aron iphon ang katawhan sa Israel.
5 And they passed over the Jordan, —and encamped in Aroer, on the right side of the city, that is in the midst of the ravine of Gad, even towards Jazer.
Mitabok sila sa Jordan ug nagkampo duol sa Aroer, sa habagatan sa walog sa siyudad. Unya mipanaw sila latas sa Gad paingon ngadto sa Jaser.
6 Thus came they to Gilead, and unto the land of Tahtim-hodshi, —and came to Dan-jaan, and round about Zidon;
Nahiabot sila sa Gilead ug ngadto sa Tatim Hodsi, unya ngadto sa Dan Jaan ug palibot paingon sa Sidon.
7 and entered the fortress of Tyre, and all the cities of the Hivites, and of the Canaanites, —and they went out to the South of Judah, even to Beer-sheba.
Nahiabot sila sa taguanan sa Tiro ug ang tanan nga siyudad sa Hibihanon ug sa taga-Canaan. Unya miadto sila sa Negeb sa Juda didto sa Berseba.
8 So, when they had gone to and fro throughout all the land, they came, at the end of nine months and twenty days, unto Jerusalem.
Sa dihang natapos na nila sa pag-adto ang tibuok kayutaan, mibalik sila sa Jerusalem human sa siyam ka bulan ug 20 ka mga adlaw.
9 And Joab delivered up the sum of the number of the people, unto the king, —and there were found to be, in Israel, eight hundred thousand men of valour, drawing the sword, —and, the men of Judah, five hundred thousand men.
Unya gitaho ni Joab ngadto sa hari ang gidaghanon sa kalalakin-an nga makiggubat. Adunay mga 800, 000 ka maisogon nga kalalakin-an sa Israel ang nag-ibot sa espada, ug ang kalalakin-an sa Juda mga 500, 000 ka mga kalalakin-an.
10 And the heart of David smote him, after he had reckoned up the people, —and David said unto Yahweh—I have sinned greatly, in what I have done, Now, therefore, O Yahweh, take away, I beseech thee, the iniquity of thy servant, for I have done very foolishly.
Unya nasubo ang kasingkasing ni David human niya maihap ang kalalakin-an. Busa miingon siya kang Yahweh, “Nakasala ako ug dako pinaagi sa pagbuhat niini. Karon, Yahweh, kuhaa ang sala sa imong alagad, kay nagbuhat ako ug hilabihang pagpakabuang.”
11 And, when David arose in the morning, the word of Yahweh, had come unto Gad the prophet, the seer of David, saying:
Sa dihang mibangon si David sa kabuntagon, miabot ang pulong ni Yahweh ngadto kang propeta Gad, ang mananagna ni David, nga nag-ingon,
12 Go and speak unto David—Thus, saith Yahweh, Three things, do I offer thee, —choose thee one of them, that I may do it unto thee.
“Lakaw ug sultihi si David: Mao kini ang gisulti ni Yahweh: “Hatagan ko ikaw ug tulo ka pilianan. Pagpili ug usa kanila.'''''
13 So Gad came in unto David, and told him, —and said to him: Shall there come unto thee seven years of famine in thy land? Or, for three months, wilt thou flee before thine enemies while, they, pursue thee? Or shall there be, for three days, pestilence in thy land? Now, consider and see, what, answer, I shall return to him that sent me.
Busa miadto si Gad kang David ug miingon kaniya, “Aduna bay tulo ka tuig nga kagutom ang moabot kanimo sa imong yuta? O moikyas ka sulod sa tulo ka bulan gikan sa imong mga kaaway samtang mogukod sila kanimo? O adunay tulo ka adlaw nga katalagman sa imong yuta? Karon paghukom kung unsa ang tubag nga akong ibalik ngadto kaniya nga maoy nagpadala kanako.”
14 And David said unto Gad—I am in a great strait, —let us fall, I pray thee, into the hand of Yahweh, for, manifold, are, his compassions, but, into the hand of man, let me not fall.
Unya miingon si David ngadto kang Gad, “Ania ako sa lawom nga kasamok. Mas maayo pa nga mangapukan kami sa kamot ni Yahweh kaysa sa mga kamot sa tawo, kay dako kaayo ang iyang maluluy-on nga mga buhat.”
15 So Yahweh sent forth a pestilence throughout Israel, from the morning even unto the time appointed, —and there died of the people, from Dan even unto Beer-sheba, seventy thousand men.
Busa nagpadala si Yahweh ug katalagman sa Israel gikan sa buntag hangtod sa gitagal nga takna, ug 70, 000 sa katawhan ang nangamatay gikan sa Dan ngadto sa Berseba.
16 But, when the messenger stretched out his hand towards Jerusalem, to destroy it, then relented Yahweh as to the evil, and he said to the messenger who was destroying the people—Enough! now, stay thy hand. And, the messenger of Yahweh, was by the threshing-floor of Araunah the Jebusite.
Sa dihang gituy-od sa anghel ang iyang kamot ngadto sa Jerusalem aron sa paglaglag niini, nausab ang hunahuna ni Yahweh tungod sa kadaot nga mahimo niini, ug miingon siya ngadto sa anghel nga milaglag sa mga tawo, “Sakto na! Karon bakwia ang imong kamot.” Niadtong higayona ang anghel ni Yahweh nagbarog sa giokanan ug trigo ni Arauna nga Jebusihanon.
17 Then said David unto Yahweh, when he saw the messenger who was smiting the people, yea he said—Lo! I, have sinned, and, I, have done perversely, but what have, these sheep, done? Let thy hand, I pray thee, be against me, and against the house of my father!
Unya nakigsulti si David kang Yahweh sa dihang nakita niya ang anghel nga misulong sa katawhan, ug miingon, “Nakasala ako, ug sukwahi ang akong gibuhat. Apan kining mga karnero, unsa man ang ilang nabuhat? Palihog siloti ako sa imong kamot ug ang pamilya sa akong amahan!”
18 And Gad came unto David, on that day, —and said unto him—Go up, rear thou unto Yahweh an altar, in the threshing-floor of Araunah the Jebusite.
Unya miabot si Gad nianang adlawa ug miingon ngadto kaniya, “Tungas ug pagbuhat ug halaran alang kang Yahweh didto sa giokanan ug trigo ni Arauna ang Jebusihanon.”
19 So David went up, according to the word of Gad, as Yahweh had commanded.
Busa mitungas si David sumala sa gisugo ni Gad nga iyang pagabuhaton, sama sa gisugo ni Yahweh.
20 And Araunah looked out, and saw the king, and his servants, passing over unto him—so Araunah went forth, and did homage unto the king, with his face to the ground.
Midungaw si Arauna ug nakita niya nga nagpadulong ang hari ug ang iyang mga sulugoon. Busa misugat si Arauna ug mihapa sa yuta ngadto sa hari.
21 Then said Araunah, Wherefore, hath my lord the king come unto his servant? And David said—To buy of thee the threshing-floor, to build an altar unto Yahweh, that the plague may be stayed from off the people.
Unya miingon si Arauna, “Nganong mianhi man kanako ang akong agalon nga hari, sa iyang sulugoon?” Mitubag si David, “Aron paliton ang imong giokanan sa trigo, aron akong pagatukoran ug halaran alang kang Yahweh, aron nga ang katalagman matangtang gikan sa katawhan.”
22 Then said Araunah unto David, Let my lord the king accept it and cause to ascend what is good in his own eyes, —see! the oxen for the ascending-sacrifice, and the threshing-sledges and ox-yokes for wood.
Miingon si Arauna ngadto kang David, “Kuhaa kini ingon nga imoha akong agalon nga hari. Buhata kini kung unsa ang maayo sa imong panan-aw. Tan-awa, ania ang baka alang sa halad sinunog ug balsa sa paggiok ug ang mga yugo aron isugnod.
23 The whole, did Araunah give, as a king to a king. And Araunah said unto the king, Yahweh thy God, accept thee!
Ang tanan niini, akong hari, ako si Arauna, maghatag kanimo.” Unya miingon siya ngadto sa hari, “Hinaot nga dawaton ka ni Yahweh.”
24 But the king said unto Araunah—Nay! but I will, buy, it of thee, for a price, and will not cause to ascend unto Yahweh my God, offerings that have cost me nothing. So David bought the threshing-floor, and the oxen, for fifty shekels of silver;
Miingon ang hari ngadto kang Arauna, “Dili, paliton ko kini sa kantidad. Dili ako mohalad ug halad sinunog ngadto kang Yahweh ug bisan unsang butang nga wala nako bayari.” Busa gipalit ni David ang giokanan ug trigo ug ang baka sa 50 ka sekel nga plata.
25 and David built there an altar unto Yahweh, and caused to go up ascending-sacrifices and peace-offerings, —then was Yahweh entreated for the land, and the plague was stayed from Israel.
Nagtukod si David ug halaran alang kang Yahweh didto ug naghalad niini sa mga halad sinunog ug mga halad sa pakigdait. Busa nangamuyo sila kang Yahweh alang sa yuta, ug gipahunong niya ang katalagman sa tibuok Israel.
