Psalms 81
1 For the Chief Musician; set to the Gittith. A Psalm of Asaph. Sing aloud unto God our strength: make a joyful noise unto the God of Jacob.
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Take up the psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 Blow up the trumpet in the new moon, at the full moon, on our solemn feast day.
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 For it is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob.
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 He appointed it in Joseph for testimony, when he went out over the land of Egypt: [where] I heard a language that I knew not.
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 I removed his shoulder from the burden: his hands were freed from the basket.
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 Thou calledst in trouble, and I answered thee in the secret place of thunder; I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wouldest hearken unto me!
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 I am the LORD thy God, which brought thee up out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 But my people hearkened not to my voice; and Israel would none of me.
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 So I let them go after the stubbornness of their heart, that they might walk in their own counsels.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 Oh that my people would hearken unto me, that Israel would walk in my ways!
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 I should soon subdue their enemies, and turn my hand against their adversaries.
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 The haters of the LORD should submit themselves unto him: but their time should endure for ever.
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
16 He should feed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock should I satisfy thee.
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
