Psalms 63

1 A Psalm of David, when he was in the wilderness of Judah. O God, thou art my God; early will I seek thee: my soul thirsteth for thee, my flesh longeth for thee, in a dry and weary land, where no water is.

Þennan sálm orti Davíð þegar hann leitaði skjóls í Júdeueyðimörkinni. Ó, þú Guð minn, ég leita þín! Mig þyrstir eftir þér í þessari skrælnuðu eyðimörk. Ó, hve ég þrái þig!

2 So have I looked upon thee in the sanctuary, to see thy power and thy glory.

Þegar ég gekk um í helgidómi þínum þá leitaði ég þín, þráði að sjá veldi þitt og dýrð.

3 For thy lovingkindness is better than life; my lips shall praise thee.

Miskunn þín er betri en lífið sjálft! Með vörum mínum lofa ég þig.

4 So will I bless thee while I live: I will lift up my hands in thy name.

Ég vil lofa þig svo lengi sem ég lifi, lyfta höndum mínum í bæn til þín.

5 My soul shall be satisfied as with marrow and fatness; and my mouth shall praise thee with joyful lips;

Þá mun sál mín mettast og verða glöð, og munnur minn lofa þig með fögnuði.

6 When I remember thee upon my bed, [and] meditate on thee in the night watches.

Ég ligg andvaka um nætur og hugsa um þig, rifja upp öll þau skipti sem þú hefur hjálpað.

7 For thou hast been my help, and in the shadow of thy wings will I rejoice.

Þá fyllist ég gleði, finn mig öruggan hjá þér.

8 My soul followeth hard after thee: thy right hand upholdeth me.

Ég vil halda mér fast við þig, og styðjast við þína sterku hönd.

9 But those that seek my soul, to destroy it, shall go into the lower parts of the earth.

Þeir munu sjálfir deyja sem brugga mér banaráð, og hverfa niður til heljar. (questioned)

10 They shall be given over to the power of the sword: they shall be a portion for foxes.

Þeir munu falla fyrir sverði, verða sjakölum að bráð.

11 But the king shall rejoice in God: every one that sweareth by him shall glory; for the mouth of them that speak lies shall be stopped.

Ég vil gleðjast í Guði! Og þeir sem honum treysta skulu fagna sigri því að munni lygaranna hefur verið lokað.