Psalms 36
1 For the Chief Musician. [A Psalm] of David the servant of the LORD. The transgression of the wicked saith within my heart, There is no fear of God before his eyes.
«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ, δούλου του Κυρίου.» Του ασεβούς η παρανομία λέγει εν τη καρδία μου, δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτού.
2 For he flattereth himself in his own eyes, that his iniquity shall not be found out and be hated.
Διότι απατά εαυτόν εις τους οφθαλμούς αυτού περί του ότι θέλει ευρεθή η ανομία αυτού διά να μισηθή.
3 The words of his mouth are iniquity and deceit: he hath left off to be wise [and] to do good.
Τα λόγια του στόματος αυτού είναι ανομία και δόλος· δεν ηθέλησε να νοήση διά να πράττη το αγαθόν.
4 He deviseth iniquity upon his bed; he setteth himself in a way that is not good; he abhorreth not evil.
Ανομίαν διαλογίζεται επί της κλίνης αυτού· ίσταται εν οδώ ουχί καλή· το κακόν δεν μισεί.
5 Thy lovingkindness, O LORD, is in the heavens; thy faithfulness [reacheth] unto the skies.
Κύριε, έως του ουρανού φθάνει το έλεός σου, η αλήθειά σου έως των νεφελών.
6 Thy righteousness is like the mountains of God; thy judgments are a great deep: O LORD, thou preservest man and beast.
Η δικαιοσύνη σου είναι ως τα υψηλά όρη· αι κρίσεις σου άβυσσος μεγάλη· ανθρώπους και κτήνη σώζεις, Κύριε.
7 How precious is thy lovingkindness, O God! and the children of men take refuge under the shadow of thy wings.
Πόσον πολύτιμον είναι το έλεός σου, Θεέ. Διά τούτο οι υιοί των ανθρώπων ελπίζουσιν επί την σκιάν των πτερύγων σου.
8 They shall be abundantly satisfied with the fatness of thy house; and thou shalt make them drink of the river of thy pleasures.
Θέλουσι χορτασθή από του πάχους του οίκου σου, και από του χειμάρρου της τρυφής σου θέλεις ποτίσει αυτούς.
9 For with thee is the fountain of life: in thy light shall we see light.
Διότι μετά σου είναι η πηγή της ζωής· εν τω φωτί σου θέλομεν ιδεί φως.
10 O continue thy lovingkindness unto them that know thee; and thy righteousness to the upright in heart.
Έκτεινον το έλεός σου προς τους γνωρίζοντάς σε, και την δικαιοσύνην σου προς τους ευθείς την καρδίαν.
11 Let not the foot of pride come against me, and let not the hand of the wicked drive me away.
Ας μη έλθη επ' εμέ πους υπερηφανίας· και χειρ ασεβών ας μη με σαλεύση.
12 There are the workers of iniquity fallen: they are thrust down, and shall not be able to rise.
Εκεί έπεσον οι εργάται της ανομίας· κατεσπρώχθησαν και δεν θέλουσι δυνηθή να ανεγερθώσι.
