Proverbs 13
1 A WISE son [heareth] his father’s instruction: but a scorner heareth not rebuke.
Hikmətli oğul ata tərbiyəsinə qulaq asar, Rişxəndçi iradı qulaq ardına vurar.
2 A man shall eat good by the fruit of his mouth: but the soul of the treacherous [shall eat] violence.
İnsanın dilində yaxşı söz olsa, onun xeyrini yeyər, Xain zorakılıq istər.
3 He that guardeth his mouth keepeth his life: [but] he that openeth wide his lips shall have destruction.
Dilini saxlayan canını qoruyar, Boşboğaz başını bəlaya salar.
4 The soul of the sluggard desireth, and hath nothing: but the soul of the diligent shall be made fat.
Tənbəl arzuladığına çatmaz, Çalışqan bolluğa qovuşar.
5 A righteous man hateth lying: but a wicked man is loathsome, and cometh to shame.
Saleh adam yalana nifrət edər, Şər insanın sözləri xəcalət və rüsvayçılıq gətirər.
6 Righteousness guardeth him that is upright in the way: but wickedness overthroweth the sinner.
Kamillik yolunda olanı salehlik qoruyar, Günahkarı şər yıxar.
7 There is that maketh himself rich, yet hath nothing: there is that maketh himself poor, yet hath great wealth.
Adam var ki, heç nəyi yoxdur, özünü varlı göstərir, Adam var ki, malı çoxdur, özünü yoxsul göstərir.
8 The ransom of a man’s life is his riches: but the poor heareth no threatening.
Sərvət insanın canını təhlükədən qurtarar, Yoxsul isə hədə-qorxu eşitməz.
9 The light of the righteous rejoiceth: but the lamp of the wicked shall be put out.
Saleh insanların işığı könlü sevindirər, Şər insanların çırağı sönər.
10 By pride cometh only contention: but with the well advised is wisdom.
Təkəbbürdən ancaq münaqişə yaranar, Yaxşı nəsihətə qulaq asanın hikməti var.
11 Wealth gotten by vanity shall be diminished: but he that gathereth by labour shall have increase.
Kələklə gələn sərvət azalar, Zəhmətlə qazanılan sərvət isə artar.
12 Hope deferred maketh the heart sick: but when the desire cometh, it is a tree of life.
Gecikən ümid ürəyi xəstələndirir, Arzuya çatmaq həyat ağacıdır.
13 Whoso despiseth the word bringeth destruction on himself: but he that feareth the commandment shall be rewarded.
Öyüdə xor baxan öz canını həlak edər, Əmrə ehtiram edənlərə mükafat verilər.
14 The law of the wise is a fountain of life, to depart from the snares of death.
Hikmətli adamın təlimi həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
15 Good understanding giveth favour: but the way of the treacherous is rugged.
Dərin ağlı olan lütf qazanır, Xainin yolu dolaşıqdır.
16 Every prudent man worketh with knowledge: but a fool spreadeth out folly.
Uzaqgörən hər gördüyü işi bilir, Axmaq öz səfehliyini hamıya göstərir.
17 A wicked messenger falleth into evil: but a faithful ambassador is health.
Pis qasid bəlaya düşər, Etibarlı elçi şəfa verər.
18 Poverty and shame [shall be to] him that refuseth correction: but he that regardeth reproof shall be honoured.
Tərbiyəni rədd edən yoxsullaşıb şərəfdən düşər, Məzəmməti qəbul edən şərəfə yetişər.
19 The desire accomplished is sweet to the soul: but it is an abomination to fools to depart from evil.
Arzuya çatmaq qəlbə, cana şirin gələr, Axmaq pislikdən dönməyə ikrah edər.
20 Walk with wise men, and thou shalt be wise: but the companion of fools shall smart for it.
Hikmətli ilə oturub-duran hikmət qazanar, Axmaqlarla ayaqlaşan bədbəxt olar.
21 Evil pursueth sinners: but the righteous shall be recompensed with good.
Günahkarı şər qovar, Salehin yaxşı bir əvəzi var.
22 A good man leaveth an inheritance to his children’s children; and the wealth of the sinner is laid up for the righteous.
Yaxşı insan nəvələrinə də irs qoyar, Günahkarın yığdığı sərvət salehə qalar.
23 Much food [is in] the tillage of the poor: but there is that is destroyed by reason of injustice.
Yoxsulların əkini bol bəhrə versə də, Ədalət olmayan yerdə bada gedər.
24 He that spareth his rod hateth his son: but he that loveth him chasteneth him betimes.
Oğlundan kötəyi əsirgəyən sanki ona nifrət edər, Oğlunu sevən ona düzgün tərbiyə verər.
25 The righteous eateth to the satisfying of his soul: but the belly of the wicked shall want.
Saleh yeyib doyar, Şər adamsa ac qalar.
