Job 4
1 Then answered Eliphaz the Temanite, and said,
Kaj ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 If one assay to commune with thee, wilt thou be grieved? but who can withhold himself from speaking?
Se oni provos diri al vi vorton, tio eble estos por vi turmenta? Sed kiu povas deteni sin de parolado?
3 Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands.
Jen vi multajn instruis, Kaj manojn senfortiĝintajn vi refortigis;
4 Thy words have upholden him that was falling, and thou hast confirmed the feeble knees.
Falantojn restarigis viaj vortoj, Kaj fleksiĝantajn genuojn vi fortigis;
5 But now it is come unto thee, and thou faintest; it toucheth thee, and thou art troubled.
Kaj nun, kiam tio trafis vin, vi perdis la forton; Ĝi ektuŝis vin, kaj vi ektimis.
6 Is not thy fear [of God] thy confidence, [and] thy hope the integrity of thy ways?
Ĉu ne via timo antaŭ Dio estas via konsolo? Ĉu la virteco de viaj vojoj ne estas via espero?
7 Remember, I pray thee, who [ever] perished, being innocent? or where were the upright cut off?
Rememoru do, ĉu pereis iu senkulpa? Kaj kie virtuloj estis ekstermitaj?
8 According as I have seen, they that plow iniquity, and sow trouble, reap the same.
Kiel mi vidis, tiuj, kiuj plugis pekojn kaj semis malbonagojn, Tiuj ilin rikoltas;
9 By the breath of God they perish, and by the blast of his anger are they consumed.
De la ekblovo de Dio ili pereas, Kaj de la ekspiro de Lia kolero ili malaperas.
10 The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.
La kriado de leono kaj la voĉo de leopardo silentiĝis, Kaj la dentoj de junaj leonoj rompiĝis;
11 The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered abroad.
Leono pereis pro manko de manĝaĵo, Kaj idoj de leonino diskuris.
12 Now a thing was secretly brought to me, and mine ear received a whisper thereof.
Kaj al mi kaŝe alvenis vorto, Kaj mia orelo kaptis parteton de ĝi.
13 In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falleth on men,
Dum meditado pri la vizioj de la nokto, Kiam profunda dormo falas sur la homojn,
14 Fear came upon me, and trembling, which made all my bones to shake.
Atakis min teruro kaj tremo, Kaj ĉiuj miaj ostoj eksentis timon.
15 Then a spirit passed before my face; the hair of my flesh stood up.
Kaj spirito traflugis antaŭ mi, Kaj la haroj sur mia korpo rigidiĝis.
16 It stood still, but I could not discern the appearance thereof; a form was before mine eyes: [there was] silence, and I heard a voice, [saying],
Staris bildo antaŭ miaj okuloj, sed mi ne povis rekoni ĝian aspekton; Estis silento, kaj mi ekaŭdis voĉon, dirantan:
17 Shall mortal man be more just than God? shall a man be more pure than his Maker?
Ĉu homo estas pli justa ol Dio? Ĉu viro estas pli pura ol lia Kreinto?
18 Behold, he putteth no trust in his servants; and his angels he chargeth with folly:
Vidu, al Siaj servantoj Li ne konfidas, Kaj Siajn anĝelojn Li trovas mallaŭdindaj:
19 How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which are crushed before the moth!
Des pli koncerne tiujn, Kiuj loĝas en argilaj dometoj, Fonditaj sur tero, Kaj kiujn formanĝas vermoj.
20 Betwixt morning and evening they are destroyed: they perish for ever without any regarding it.
De la mateno ĝis la vespero ili disfalas, Pereas por ĉiam, kaj neniu tion atentas.
21 Is not their tent-cord plucked up within them? they die, and that without wisdom.
La fadeno de ilia vivo estas distranĉita; Ili mortas, kaj ne en saĝeco.
