Acts 26
1 And Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth his hand, and made his defence:
ସିଲତ୍ତେ ଆଗ୍ରିପାନ୍ ପାଓଲନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଆମନ୍ଡମ୍ ଡନେଲନ୍ ବର୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ରୟଙନ୍ ଏତିୟ୍ଲମ୍ ।” ଆରି ପାଓଲନ୍ ତେକ୍କେସିଲନ୍ ବର୍ନେନ୍ ଉଲନ୍;
2 I think myself happy, king Agrippa, that I am to make my defence before thee this day touching all the things whereof I am accused by the Jews:
“ଏ ଆଗ୍ରିପା ରାଜା, ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ବିରୁଦଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଇନିଜି ଆ ବର୍ନେଜି କାୟ୍କାୟ୍ଡାଲେ ଅବ୍ଡୋସାତିଁୟ୍ଜି, ତି ଆ ବର୍ନେଜି ଆସନ୍ ଞେନ୍ଡମ୍ ଡନେଡମ୍ଲନ୍ ମୁକ୍କାବାନମ୍ ବର୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ରୟଙନ୍ ଞରାଙ୍ଲାଞନ୍ ଞେନ୍ କରମ୍ମାଡମ୍ ଗାମ୍ଡମ୍ତନାୟ୍;
3 especially because thou art expert in all customs and questions which are among the Jews: wherefore I beseech thee to hear me patiently.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆନୋକ୍କା ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ନେଞ୍ଜି ଡ ଆ ବର୍ନେଞ୍ଜି ଆମନ୍ ମନଙ୍ଡମ୍ ଜନା, ତିଆସନ୍ ବର୍ନେଞେନ୍ ଆମନ୍ ମନଙ୍ ଡାଲୁଡା ଗାମ୍ଲେ ଞେନ୍ ବର୍ତମ୍ ।”
4 My manner of life then from my youth up, which was from the beginning among mine own nation, and at Jerusalem, know all the Jews;
“ବେଣ୍ଡିଆ ଇଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଞେନ୍ ମନ୍ରାଞେଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଆରି ତିକ୍କି ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଞେନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ଲନାୟ୍ ତିଆତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜନାଜି;
5 having knowledge of me from the first, if they be willing to testify, how that after the straitest sect of our religion I lived a Pharisee.
ଞେନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ପାରୁସି ଗାମ୍ଲେ ଡରମ୍ମଲୋଙ୍ଲେନ୍ ଅବୟ୍ ଡଡ଼ନ୍ ଡକୋ, ତି ଆ ଡଡ଼ଲୋଙ୍ ଞେନ୍ ମାୟ୍ଲନାୟ୍, ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜନାଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଲଡଜେଞ୍ଜି ଡେନ୍ ତିଆତେ ଆସନ୍ ନିୟ୍ ସାକିନ୍ ତିୟେତଜି ।
6 And now I stand [here] to be judged for the hope of the promise made of God unto our fathers;
ଆରି ପୁର୍ବା ଜୋଜୋଲେଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ବାସାଲନେ, ତି ଆବ୍ରାସାଲନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅରାସାତନାଞନ୍, ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅନବ୍ପନ୍ସୁଆତିନ୍ ଆସନ୍ ତବ୍ନଙ୍ଲିଁୟ୍ଜି ।
7 unto which [promise] our twelve tribes, earnestly serving [God] night and day, hope to attain. And concerning this hope I am accused by the Jews, O king!
ବାର କେଜ୍ଜାଲେନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ତିଆତେ ଏଞାଙ୍ତାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆସାଲନ୍ ତଗଲ୍ ତମ୍ବା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ପାର୍ତନାତଞ୍ଜି । ଏ ରାଜା, ତି ଆସାଲୋଙ୍ ଆସନ୍ ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ଡୋସାତିଁୟ୍ଜି ।
8 Why is it judged incredible with you, if God doth raise the dead?
ଇସ୍ୱରନ୍ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଅବ୍ଡୋତଜି, ଇନିବା ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ କଣ୍ଡାୟ୍ ଏବ୍ଡିସୟ୍ତେ?”
9 I verily thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus of Nazareth.
“ଞେନ୍ ନିୟ୍ ନାଜରିତବାୟ୍ ଜିସୁନ୍ ଆଞୁମ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍ ଜବ୍ର ଲନୁମଞ୍ଜି ଲୁମ୍ତାୟ୍ ଅବ୍ଡିସୟ୍ଲାୟ୍ ।
10 And this I also did in Jerusalem: and I both shut up many of the saints in prisons, having received authority from the chief priests, and when they were put to death, I gave my vote against them.
ଆରି ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅନଡ଼େଅଲନ୍ ପାଙ୍ଲେ ବୟ୍ଲେମରଞ୍ଜି ବଣ୍ଡିସିଂଲୋଙନ୍ ବଣ୍ଡିଲାଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆର୍ରବ୍ବୁଏଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଞେନ୍ ନିୟ୍ ବୋଟନ୍ ତିୟ୍ଲାୟ୍, ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ କେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଞେନ୍ ଲୁମ୍ଲାୟ୍ ।
11 And punishing them oftentimes in all the synagogues, I strove to make them blaspheme; and being exceedingly mad against them, I persecuted them even unto foreign cities.
ଆରି ଅଡ଼୍କୋ ରନୁକ୍କୁସିଂଲୋଙନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ନିଣ୍ଡୟ୍ଲେ ବର୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଆଏଡ଼ର୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡଣ୍ଡାୟ୍ଲାଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଏତ୍ତେଲେ ବରାବ୍ଲିଁୟ୍ ଡ ଆନ୍ନା ଆ ଗଡ଼ାରେଙ୍ ନିୟ୍ ଇୟ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲେ ଡଣ୍ଡାୟ୍ନାଜି ।”
12 Whereupon as I journeyed to Damascus with the authority and commission of the chief priests,
“କେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡନଣ୍ଡାୟନ୍ ଆସନ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅନଡ଼େଅଲନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଦମ୍ମେସକନ୍ ଅରିୟେନ୍ ଆଡିଡ୍,
13 at midday, O king, I saw on the way a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and them that journeyed with me.
ଏ ରାଜା, ତଡ଼ିଙ୍ ତମ୍ବାନ୍ ତଙରନ୍ ଏଜିର୍ରେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଓୟୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ଆ ସନାଆର୍ ଞେନ୍ ଗିୟ୍ଲାୟ୍, ତି ଆ ସନାଆର୍ ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଜିର୍ରେ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ଡ ସରିନ୍ ଏଜିର୍ରେନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ତରାଡେ ।
14 And when we were all fallen to the earth, I heard a voice saying unto me in the Hebrew language, Saul, Saul, why persecutest thou me? it is hard for thee to kick against the goad.
ଇନ୍ଲେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ଲେନ୍ ଲବଲୋଙନ୍ ଅକୁଡ୍ଲଲେନ୍, ଆରି ଏବ୍ରିଲଙନ୍ ବାତ୍ତେ ଞେନ୍ ଆସନ୍ ଅବୟ୍ ସର୍ରଙନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଲାୟ୍, ‘ସାଓଲ, ସାଓଲ, ଇନିଆସନ୍ ଆମନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଡଣ୍ଡାୟ୍ତିଁୟ୍? ସୁଜେର୍ଡାଙ୍ଲୋଙନ୍ ତଙ୍ଞାଏନ୍ ଡେନ୍ ଆମନ୍ଡମ୍ ପାରାତମ୍ ।’
15 And I said, Who art thou, Lord? And the Lord said, I am Jesus whom thou persecutest.
ସିଲତ୍ତେ ଞେନ୍ ଗାମ୍ଲାୟ୍, ‘ପ୍ରବୁ, ଆମନ୍ ଆନା?’ ଆରି ପ୍ରବୁନ୍ ଜାଲଙ୍ଲିଁୟ୍, ‘ଆମନ୍ ଅଙ୍ଗା ଜିସୁଆଡଙ୍ ଡଣ୍ଡାୟ୍ତେ, ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ।
16 But arise, and stand upon thy feet: for to this end have I appeared unto thee, to appoint thee a minister and a witness both of the things wherein thou hast seen me, and of the things wherein I will appear unto thee;
ଡୋନା, ତାଲ୍ଜଙ୍ନମ୍ ବାତ୍ତେ ତନଙା, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ କବ୍ବାଡ଼ାମର୍ଞେନ୍ ଅମ୍ମେଲେ ସନେଡାନ୍ ଆସନ୍ ଅମଙ୍ନମ୍ ଅବ୍ଗିୟ୍ତାଲନାୟ୍, ଆରି ଆମନ୍ ଇନିଜି ଇନିଜି ତନାଲ୍ମଡଞ୍ଜି ଗିଜେନ୍ ଆରି ବିଅଜି ନିୟ୍ ଗିୟ୍ତେ, ତି ଆ ବର୍ନେଜି ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସାକିନ୍ ତିୟା ।
17 delivering thee from the people, and from the Gentiles, unto whom I send thee,
ଅଙ୍ଗା ଜିଉଦିମର୍ଜି ଡ ଏର୍ଜିଉଦିମର୍ଜି ଆମଙ୍ ଞେନ୍ ଆମନ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ତମ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଡୋବ୍ତମ୍ ।
18 to open their eyes, that they may turn from darkness to light, and from the power of Satan unto God, that they may receive remission of sins and an inheritance among them that are sanctified by faith in me.
ଆମନ୍ ଆମଡଞ୍ଜି ସନାବ୍କୁଡନ୍ ଆସନ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଲୋଙଡନ୍ ସିଲଡ୍ ସନାଆର୍ଗଡନ୍ ଅନାବ୍ଡିଡନ୍ ଆସନ୍, ସନୁମନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ସିଲଡ୍ ତାଣ୍ଡେଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ଆ ଇର୍ସେଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ କେମାନ୍ ଆଞନାଙ୍ ଆସନ୍, ଆରି ଅମଙ୍ଞେନ୍ ଆଡର୍ତନେଞ୍ଜି ବୟ୍ଲେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନବ୍ମାୟ୍ମାୟନ୍ ଆସନ୍, ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଆମଙ୍ବାଞ୍ଜି ଆପ୍ପାୟ୍ତମ୍ ।’”
19 Wherefore, O king Agrippa, I was not disobedient unto the heavenly vision:
“ଏ ରାଜା ଆଗ୍ରିପା, ଞେନ୍ ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ତନାଲ୍ମଡନ୍ ଗିୟ୍ଲାୟ୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଅଃନ୍ନାଲ୍ଲେଲାୟ୍ ।
20 but declared both to them of Damascus first, and at Jerusalem, and throughout all the country of Judaea, and also to the Gentiles, that they should repent and turn to God, doing works worthy of repentance.
ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିଲନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ୟର୍ନାୟ୍ତଜି ଆରି ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଲୁମେତଜି ଗାମ୍ଲେ ପର୍ତମ୍ମୁ ଦମ୍ମେସକନ୍ ଡ ଜିରୁସାଲମବାଜି ଆମଙ୍, ତିକ୍କି ସମ୍ପରା ଜିଉଦା ରାଜ୍ୟନ୍ ଡ ଏର୍ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ନିୟ୍ ମନଙ୍ବରନ୍ ଅପ୍ପୁଙ୍ବର୍ରାୟ୍ ।
21 For this cause the Jews seized me in the temple, and assayed to kill me.
କେନ୍ ଆସନ୍ଲନ୍ ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି ।
22 Having therefore obtained the help that is from God, I stand unto this day testifying both to small and great, saying nothing but what the prophets and Moses did say should come;
ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ସନାୟୁମ୍ ବାତ୍ତେ ଞେନ୍ ନମିନ୍ତାନ୍ ସନ୍ନା, ସୋଡ଼ା ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙ୍ ସାକିନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଜିର୍ତାୟ୍, ଆରି, ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରଞ୍ଜି ଡ ମୋସାନ୍ ଇନିଜି ଇନିଜି ଡେତେ ଗାମ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, ତିଆତେଜି ତୁମ୍ ଞେନ୍ ବର୍ତନାୟ୍;
23 how that the Christ must suffer, [and] how that he first by the resurrection of the dead should proclaim light both to the people and to the Gentiles.
ଆମ୍ମୁଙ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ରୟ୍ ପରାନ୍ଡଣ୍ଡନ୍ ଡେତେ କି ରବୁତେ, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଡୋତନେ, ଆରି ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଡ ଏର୍ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଅନୁରନ୍ ଆ ସନାଆର୍ ଅବ୍ଗିୟ୍ତାତେ ।”
24 And as he thus made his defence, Festus saith with a loud voice, Paul, thou art mad; thy much learning doth turn thee to madness.
କେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ପାଓଲନ୍ ଆବର୍ରନେନ୍ ଆଡିଡ୍ ପେସ୍ଟସନ୍ ବାବ୍ବାବ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ପାଓଲ, ଆମନ୍ ବାୟାତମ୍, ଆମନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ପଡ଼େଲନ୍ ତିଆସନ୍ ଆମନ୍ ବାୟାଲମ୍ ।”
25 But Paul saith, I am not mad, most excellent Festus; but speak forth words of truth and soberness.
ପାଓଲନ୍ ଗାମେନ୍, “ଏ ପେସ୍ଟସ୍, ଞେନ୍ ଆ ବାୟାମର୍ ତଡ୍, ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ବର୍ତନାୟ୍ ତିଆତେ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ।
26 For the king knoweth of these things, unto whom also I speak freely: for I am persuaded that none of these things is hidden from him; for this hath not been done in a corner.
ରାଜାନ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଜନା, ତିଆସନ୍ ଞେନ୍ ଆ ମୁକ୍କାଲୋଙନ୍ ଅବ୍ବୋର୍ସାଲନ୍ ବର୍ତନାୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଆନିନ୍ ଏର୍ଜନନା ତଡ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆସାତନାୟ୍, ଆରି କେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ନବ୍ଜନାନ୍ ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଅଃଡ୍ଡେଲୋ ।
27 King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest.
ଏ ରାଜା ଆଗ୍ରିପା, ଆମନ୍ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରଞ୍ଜି ଡର୍ତନ୍ ପଙ୍? ଆମନ୍ ଡର୍ତନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଞେନ୍ ଜନା ।”
28 And Agrippa [said] unto Paul, With but little persuasion thou wouldest fain make me a Christian.
ସିଲତ୍ତେ ଆଗ୍ରିପାନ୍ ପାଓଲନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ବଗଡ୍ଡେଃ ଆସନ୍ ଆମନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ କ୍ରିସ୍ଟାନୁମର୍ ଏମ୍ମେତାୟ୍ ଅବ୍ଡିସୟ୍ତେ ପଙ୍?”
29 And Paul [said], I would to God, that whether with little or with much, not thou only, but also all that hear me this day, might become such as I am, except these bonds.
ସିଲତ୍ତେ ପାଓଲନ୍ ଗାମେନ୍, “ବଗଡ୍ଡେଃ ଡେଏତୋ କି ଅୟମ୍ଡମ୍ ଡେଏତୋ, ସତ୍ତର୍ ଆମନ୍ ତୁମ୍ ତଡ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଲଙେ ବର୍ନେଞେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି, ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଞେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡେବେନ୍ତୋ, ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ବଣ୍ଡିଲିଁୟ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ଏତ୍ତେଲେ ବଣ୍ଡିଡଙ୍ବେଞ୍ଜି ତଡ୍ ।”
30 And the king rose up, and the governor, and Bernice, and they that sat with them:
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ରାଜାନ୍, ରାଜ୍ୟପାଡ଼ନ୍, ବର୍ନିକିନ୍ ଡ ତେତ୍ତେ ଆତଙ୍କୁମନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଡୋଲନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି ।
31 and when they had withdrawn, they spake one to another, saying, This man doeth nothing worthy of death or of bonds.
ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆଜିର୍ରେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ତର୍ଡମ୍ ଏନ୍ନେଲେ କଡାଡ଼ିଗଡ୍ଲଞ୍ଜି, “କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଇନ୍ନିଙ୍ ଆ ଡୋସା ଅଃଲ୍ଲୁମ୍ଲୋ, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃର୍ରବ୍ବୁବୋ କି ଅଃବ୍ବଣ୍ଡିବୋ ।”
32 And Agrippa said unto Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed unto Caesar.
ଆରି ଆଗ୍ରିପାନ୍ ପେସ୍ଟସନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା କାଇସରନ୍ ଆମଙ୍ ଅନବ୍ପନ୍ସୁଆତିନ୍ ଆସନ୍ ଅଃବ୍ବର୍ରନ୍ ନଙ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ତବୋ ବନ୍ ।”
