Psalms 89
1 A Maskil of Ethan the Ezrahite. I will sing evermore of the love of the Lord, proclaiming to all generations his faithfulness.
| قصیده ایتان ازراحی رحمت های خداوند را تا به ابد خواهم سرایید. امانت تو را به دهان خود نسلابعد نسل اعلام خواهم کرد. | ۱ |
2 For your love you did promise to build up forever, your faithfulness firm as the heavens themselves.
| زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد تا ابدالاباد و امانت خویش را درافلاک پایدار خواهی ساخت. | ۲ |
3 ‘I have made with my chosen a covenant, and sworn to David my servant,
| با برگزیده خودعهد بسته‌ام. برای بنده خویش داود قسم خورده‌ام. | ۳ |
4 to establish his seed forever, and to build up his throne to all ages.’ (Selah)
| که ذریت تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالاباد و تخت تو را نسلا بعد نسل بنا خواهم نمود، سلاه. | ۴ |
5 Then the holy assembly in heaven praised your marvellous faithfulness, Lord.
| و آسمانها کارهای عجیب تو را‌ای خداوند تمجید خواهند کرد و امانت تو را درجماعت مقدسان. | ۵ |
6 For who in the skies may compare with the Lord? Who is like the Lord among the gods?
| زیرا کیست در آسمانها که باخداوند برابری تواند کرد؟ و از فرزندان زورآوران که را با خداوند تشبیه توان نمود؟ | ۶ |
7 A God to be feared in the holy assembly, awful and great above all who are round him.
| خدا بی‌نهایت مهیب است در جماعت مقدسان و ترسناک است بر آنانی که گرداگرد او هستند. | ۷ |
8 O Lord God of hosts, who is mighty as you? Your strength and faithfulness, Lord, surround you.
| ای یهوه خدای لشکرها! کیست‌ای یاه قدیرمانند تو؟ و امانت تو، تو را احاطه می‌کند. | ۸ |
9 You are the Lord of the raging sea: when its waves surge, it is you who still them.
| برتکبر دریا تو مسلط هستی. چون امواجش بلندمی شود، آنها را ساکن می‌گردانی. | ۹ |
10 It was you who did pierce and crush Rahab in pieces, and scatter your foes by your mighty arm.
| رهب را مثل کشته شده خرد شکسته‌ای. به بازوی زورآورخویش دشمنانت را پراکنده نموده‌ای. | ۱۰ |
11 Yours are the heavens, yours also the earth, the world and its fulness, it’s you who did found them.
| آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون وپری آن را تو بنیاد نهاده‌ای. | ۱۱ |
12 The north and the south, it’s you have created them; Tabor and Hermon shout praise to your name.
| شمال و جنوب راتو آفریده‌ای. تابور و حرمون به نام تو شادی می‌کنند. | ۱۲ |
13 You have an arm with the might of a hero; strong is your hand, high uplifted your right hand.
| بازوی تو با قوت است. دست توزورآور است و دست راست تو متعال. | ۱۳ |
14 Justice and right are the base of your throne, kindness and faithfulness ever attend you.
| عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می‌خرامند. | ۱۴ |
15 Happy the people who know the glad shout, who walk, O Lord, in the light of your face.
| خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی توای خداوند خواهندخرامید. | ۱۵ |
16 They exult in your name all the day, and your righteousness they extol.
| در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در عدالت تو سرافراشته خواهند گردید. | ۱۶ |
17 For you are our strength and our pride. Your favour will lift us to honour.
| زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد. | ۱۷ |
18 For the holy Lord of Israel keeps our defender and king.
| زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل. | ۱۸ |
19 In a vision of old you did speak in this way to the one whom you loved: ‘A crown I have set on the hero I chose to be over the people
| آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده‌ای از قوم را ممتاز کردم. | ۱۹ |
20 ‘I found my servant David, and anointed with holy oil.
| بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم. | ۲۰ |
21 My hand will be with him forever, my arm will give him strength.
| که دست من با او استوارخواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهدگردانید. | ۲۱ |
22 ‘No enemy will dare to assail him, nor the wicked to oppress him;
| دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید. | ۲۲ |
23 but his foes I will shatter before him, I will strike down those who hate him.
| و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید. | ۲۳ |
24 ‘My loyal love shall attend him, and I will lift him to honour.
| و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد. | ۲۴ |
25 I will set his hand on the sea, and his right hand on the rivers.
| دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها. | ۲۵ |
26 ‘As for him, he will call me “My father, my God, and my rock of salvation.”
| او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من. | ۲۶ |
27 And I will make him my firstborn, highest of kings on the earth.
| من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان. | ۲۷ |
28 ‘My love will I keep for him ever, my covenant with him shall stand fast.
| رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود. | ۲۸ |
29 His line will I make everlasting, and his throne as the days of the heavens.
| و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان. | ۲۹ |
30 ‘If his children forsake my law, and walk not as I have ordained;
| اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند، | ۳۰ |
31 if they profane my statutes, and do not keep my commandments;
| اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند، | ۳۱ |
32 ‘I will punish their sin with the rod, their iniquity with scourges.
| آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانه‌ها. | ۳۲ |
33 But my love will I not take from him, nor will I belie my faithfulness.
| لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت. | ۳۳ |
34 ‘I will not profane my covenant by changing the word that has passed my lips.
| عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد. | ۳۴ |
35 Once have I solemnly sworn and I would not lie to David,
| یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت. | ۳۵ |
36 ‘that his line should endure forever, and his throne as the sun before me,
| که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب، | ۳۶ |
37 firm as the moon which for ever and ever is fixed in the sky.’ (Selah)
| مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه. | ۳۷ |
38 But you have cast off in contempt, and been furious with your anointed.
| لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و بامسیح خود غضبناک شده‌ای. | ۳۸ |
39 You have spurned the covenant with your servant, and his sacred crown dashed to the ground.
| عهد بنده خودرا باطل ساخته‌ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی‌عصمت کرده‌ای. | ۳۹ |
40 You have broken down all his walls, and laid his bulwarks in ruins.
| جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نموده‌ای. | ۴۰ |
41 All who pass on their way despoil him, the scorn of his neighbours is he now.
| همه راه گذران او را تاراج می‌کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است. | ۴۱ |
42 You have given his foes the victory, and made all his enemies glad.
| دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساخته‌ای. | ۴۲ |
43 You have turned back his sword from the foe, you did not lift him up in the battle.
| دم شمشیر او را نیز برگردانیده‌ای واو را در جنگ پایدار نساخته‌ای. | ۴۳ |
44 The sceptre you took from his hand, and his throne you did hurl to the ground.
| جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداخته‌ای. | ۴۴ |
45 You have shortened the days of his youth, and covered him with shame. (Selah)
| ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیده‌ای، سلاه. | ۴۵ |
46 How long, Lord will you hide you forever? How long are the fires of your wrath to burn?
| تا به کی‌ای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟ | ۴۶ |
47 Remember, Lord, the shortness of life how fleeting you made all people.
| به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریده‌ای؟ | ۴۷ |
48 Who can live without seeing death? Who can rescue their life from the clutch of Sheol? (Selah) (Sheol h7585)
| کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه. (Sheol h7585) | ۴۸ |
49 Where, Lord, is your kindness of old, which you in your faithfulness swore to David?
| ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی. | ۴۹ |
50 Remember, O Lord, how your servants are mocked, how I bear in my heart the scorn of all nations
| ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل می‌باشم. | ۵۰ |
51 The scorn which your enemies hurl, O Lord, which they hurl at the footsteps of your anointed.
| که دشمنان توای خداوند ملامت کرده‌اند، یعنی آثار مسیح تورا ملامت نموده‌اند. | ۵۱ |
52 Blest be the Lord, for ever and ever. Amen and Amen.
| خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین. | ۵۲ |
