Luke 23
1 Then they all rose in a body and led Jesus before Pilate.
తతః సభాస్థాః సర్వ్వలోకా ఉత్థాయ తం పీలాతసమ్ముఖం నీత్వాప్రోద్య వక్తుమారేభిరే,
2 And they began to accuse him, ‘This is a man whom we found misleading our people, preventing them from paying taxes to the Emperor, and giving out that he himself is “Christ, a king.”’
స్వమభిషిక్తం రాజానం వదన్తం కైమరరాజాయ కరదానం నిషేధన్తం రాజ్యవిపర్య్యయం కుర్త్తుం ప్రవర్త్తమానమ్ ఏన ప్రాప్తా వయం|
3 ‘Are you the king of the Jews?’ Pilate asked him. ‘It is true,’ replied Jesus.
తదా పీలాతస్తం పృష్టవాన్ త్వం కిం యిహూదీయానాం రాజా? స ప్రత్యువాచ త్వం సత్యముక్తవాన్|
4 But Pilate, turning to the chief priests and the people, said, ‘I do not see anything to find fault with in this man.’
తదా పీలాతః ప్రధానయాజకాదిలోకాన్ జగాద్, అహమేతస్య కమప్యపరాధం నాప్తవాన్|
5 But they insisted, ‘He is stirring up the people by his teaching all through Judea; he began with Galilee and has now come here.’
తతస్తే పునః సాహమినో భూత్వావదన్, ఏష గాలీల ఏతత్స్థానపర్య్యన్తే సర్వ్వస్మిన్ యిహూదాదేశే సర్వ్వాల్లోకానుపదిశ్య కుప్రవృత్తిం గ్రాహీతవాన్|
6 Hearing this, Pilate asked if the man was a Galilean;
తదా పీలాతో గాలీలప్రదేశస్య నామ శ్రుత్వా పప్రచ్ఛ, కిమయం గాలీలీయో లోకః?
7 and, having satisfied himself that Jesus came under Herod’s jurisdiction, he sent him to Herod, who also was at Jerusalem at the time.
తతః స గాలీల్ప్రదేశీయహేరోద్రాజస్య తదా స్థితేస్తస్య సమీపే యీశుం ప్రేషయామాస|
8 When Herod saw Jesus, he was exceedingly pleased, for he had been wanting to see him for a long time, having heard a great deal about him; and he was hoping to see some sign given by him.
తదా హేరోద్ యీశుం విలోక్య సన్తుతోష, యతః స తస్య బహువృత్తాన్తశ్రవణాత్ తస్య కిఞిచదాశ్చర్య్యకర్మ్మ పశ్యతి ఇత్యాశాం కృత్వా బహుకాలమారభ్య తం ద్రష్టుం ప్రయాసం కృతవాన్|
9 So he questioned him at some length, but Jesus made no reply.
తస్మాత్ తం బహుకథాః పప్రచ్ఛ కిన్తు స తస్య కస్యాపి వాక్యస్య ప్రత్యుత్తరం నోవాచ|
10 Meanwhile the chief priests and the teachers of the Law stood by and vehemently accused him.
అథ ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ ప్రోత్తిష్ఠన్తః సాహసేన తమపవదితుం ప్రారేభిరే|
11 And Herod, with his soldiers, treated Jesus with scorn; he mocked him by throwing a gorgeous robe round him, and then sent him back to Pilate.
హేరోద్ తస్య సేనాగణశ్చ తమవజ్ఞాయ ఉపహాసత్వేన రాజవస్త్రం పరిధాప్య పునః పీలాతం ప్రతి తం ప్రాహిణోత్|
12 And Herod and Pilate became friends that very day, for before that there had been ill-will between them.
పూర్వ్వం హేరోద్పీలాతయోః పరస్పరం వైరభావ ఆసీత్ కిన్తు తద్దినే ద్వయో ర్మేలనం జాతమ్|
13 So Pilate summoned the chief priests, and the leading men, and the people,
పశ్చాత్ పీలాతః ప్రధానయాజకాన్ శాసకాన్ లోకాంశ్చ యుగపదాహూయ బభాషే,
14 and said to them, ‘You brought this man before me charged with misleading the people; and yet, for my part, though I examined him before you, I did not find this man to blame for any of the things of which you accuse him;
రాజ్యవిపర్య్యయకారకోయమ్ ఇత్యుక్త్వా మనుష్యమేనం మమ నికటమానైష్ట కిన్తు పశ్యత యుష్మాకం సమక్షమ్ అస్య విచారం కృత్వాపి ప్రోక్తాపవాదానురూపేణాస్య కోప్యపరాధః సప్రమాణో న జాతః,
15 nor did Herod either; for he has sent him back to us. And, as a fact, he has not done anything deserving death;
యూయఞ్చ హేరోదః సన్నిధౌ ప్రేషితా మయా తత్రాస్య కోప్యపరాధస్తేనాపి న ప్రాప్తః| పశ్యతానేన వధహేతుకం కిమపి నాపరాద్ధం|
16 so I will have him scourged, and then release him.’
తస్మాదేనం తాడయిత్వా విహాస్యామి|
తత్రోత్సవే తేషామేకో మోచయితవ్యః|
18 But they began to shout as one man, ‘Kill this fellow, but release Barabbas for us.’
ఇతి హేతోస్తే ప్రోచ్చైరేకదా ప్రోచుః, ఏనం దూరీకృత్య బరబ్బానామానం మోచయ|
19 (Barabbas was a man who had been put in prison for a riot that had broken out in the city and for murder.)
స బరబ్బా నగర ఉపప్లవవధాపరాధాభ్యాం కారాయాం బద్ధ ఆసీత్|
20 Pilate, however, wanting to release Jesus, called to them again;
కిన్తు పీలాతో యీశుం మోచయితుం వాఞ్ఛన్ పునస్తానువాచ|
21 but they kept calling out, ‘Crucify, crucify him!’
తథాప్యేనం క్రుశే వ్యధ క్రుశే వ్యధేతి వదన్తస్తే రురువుః|
22 ‘Why, what harm has this man done?’ Pilate said to them for the third time. ‘I have found nothing in him for which he could be condemned to death. So I will have him scourged, and then release him.’
తతః స తృతీయవారం జగాద కుతః? స కిం కర్మ్మ కృతవాన్? నాహమస్య కమపి వధాపరాధం ప్రాప్తః కేవలం తాడయిత్వాముం త్యజామి|
23 But they persisted in loudly demanding his crucifixion; and their clamour gained the day.
తథాపి తే పునరేనం క్రుశే వ్యధ ఇత్యుక్త్వా ప్రోచ్చైర్దృఢం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే;
24 Pilate decided that their demand should be granted.
తతః ప్రధానయాజకాదీనాం కలరవే ప్రబలే సతి తేషాం ప్రార్థనారూపం కర్త్తుం పీలాత ఆదిదేశ|
25 He released the man who had been put in prison for riot and murder, as they demanded, and gave Jesus up to be dealt with as they pleased.
రాజద్రోహవధయోరపరాధేన కారాస్థం యం జనం తే యయాచిరే తం మోచయిత్వా యీశుం తేషామిచ్ఛాయాం సమార్పయత్|
26 And, as they were leading Jesus away, they laid hold of Simon from Cyrene, who was on his way in from the country, and they put the cross on his shoulders, for him to carry it behind Jesus.
అథ తే యీశుం గృహీత్వా యాన్తి, ఏతర్హి గ్రామాదాగతం శిమోననామానం కురీణీయం జనం ధృత్వా యీశోః పశ్చాన్నేతుం తస్య స్కన్ధే క్రుశమర్పయామాసుః|
27 There was a great crowd of people following him, many being women who were beating their breasts and wailing for him.
తతో లోకారణ్యమధ్యే బహుస్త్రియో రుదత్యో విలపన్త్యశ్చ యీశోః పశ్చాద్ యయుః|
28 So Jesus turned and said to them, ‘Women of Jerusalem, do not weep for me, but weep for yourselves and for your children.
కిన్తు స వ్యాఘుట్య తా ఉవాచ, హే యిరూశాలమో నార్య్యో యుయం మదర్థం న రుదిత్వా స్వార్థం స్వాపత్యార్థఞ్చ రుదితి;
29 A time, I tell you, is coming, when it will be said – “Happy are the women who are barren, and those who have never borne children or nursed them!”
పశ్యత యః కదాపి గర్భవత్యో నాభవన్ స్తన్యఞ్చ నాపాయయన్ తాదృశీ ర్వన్ధ్యా యదా ధన్యా వక్ష్యన్తి స కాల ఆయాతి|
30 At that time people will begin to say to the mountains “Fall on us,” and to the hills “Cover us.”
తదా హే శైలా అస్మాకముపరి పతత, హే ఉపశైలా అస్మానాచ్ఛాదయత కథామీదృశీం లోకా వక్ష్యన్తి|
31 If what you see is done while the tree is green, what will happen when it is dry?’
యతః సతేజసి శాఖిని చేదేతద్ ఘటతే తర్హి శుష్కశాఖిని కిం న ఘటిష్యతే?
32 There were two others also, criminals, led out to be executed with Jesus.
తదా తే హన్తుం ద్వావపరాధినౌ తేన సార్ద్ధం నిన్యుః|
33 When they had reached the place called “The Skull,” there they crucified Jesus and the criminals, one on the right, and one on the left.
అపరం శిరఃకపాలనామకస్థానం ప్రాప్య తం క్రుశే వివిధుః; తద్ద్వయోరపరాధినోరేకం తస్య దక్షిణో తదన్యం వామే క్రుశే వివిధుః|
34 Then Jesus said, ‘Father, forgive them; they do not know what they are doing.’ His clothes they divided among them by casting lots.
తదా యీశురకథయత్, హే పితరేతాన్ క్షమస్వ యత ఏతే యత్ కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి తన్ న విదుః; పశ్చాత్తే గుటికాపాతం కృత్వా తస్య వస్త్రాణి విభజ్య జగృహుః|
35 Meanwhile the people stood looking on. Even the leading men said with a sneer, ‘He saved others, let him save himself, if he is God’s Christ, his chosen one.’
తత్ర లోకసంఘస్తిష్ఠన్ దదర్శ; తే తేషాం శాసకాశ్చ తముపహస్య జగదుః, ఏష ఇతరాన్ రక్షితవాన్ యదీశ్వరేణాభిరుచితో ఽభిషిక్తస్త్రాతా భవతి తర్హి స్వమధునా రక్షతు|
36 The soldiers, too, came up in mockery, bringing him common wine,
తదన్యః సేనాగణా ఏత్య తస్మై అమ్లరసం దత్వా పరిహస్య ప్రోవాచ,
37 and saying as they did so, ‘If you are the king of the Jews, save yourself.’
చేత్త్వం యిహూదీయానాం రాజాసి తర్హి స్వం రక్ష|
38 Above him were the words – “THIS IS THE KING OF THE JEWS.”
యిహూదీయానాం రాజేతి వాక్యం యూనానీయరోమీయేబ్రీయాక్షరై ర్లిఖితం తచ్ఛిరస ఊర్ద్ధ్వేఽస్థాప్యత|
39 One of the criminals who were hanging beside Jesus railed at him. ‘Aren’t you the Christ? Save yourself and us,’ he said.
తదోభయపార్శ్వయో ర్విద్ధౌ యావపరాధినౌ తయోరేకస్తం వినిన్ద్య బభాషే, చేత్త్వమ్ అభిషిక్తోసి తర్హి స్వమావాఞ్చ రక్ష|
40 But the other rebuked him. ‘Haven’t you,’ he said, ‘any fear of God, now that you are under the same sentence?
కిన్త్వన్యస్తం తర్జయిత్వావదత్, ఈశ్వరాత్తవ కిఞ్చిదపి భయం నాస్తి కిం? త్వమపి సమానదణ్డోసి,
41 And we justly so, for we are only reaping our deserts, but this man has not done anything wrong.
యోగ్యపాత్రే ఆవాం స్వస్వకర్మ్మణాం సముచితఫలం ప్రాప్నువః కిన్త్వనేన కిమపి నాపరాద్ధం|
42 Jesus,’ he went on, ‘do not forget me when you have come to your kingdom.’
అథ స యీశుం జగాద హే ప్రభే భవాన్ స్వరాజ్యప్రవేశకాలే మాం స్మరతు|
43 And Jesus answered, ‘I tell you, this very day you will be with me in Paradise.’
తదా యీశుః కథితవాన్ త్వాం యథార్థం వదామి త్వమద్యైవ మయా సార్ద్ధం పరలోకస్య సుఖస్థానం ప్రాప్స్యసి|
44 It was nearly midday, when a darkness came over the whole country, lasting until three in the afternoon,
అపరఞ్చ ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామపర్య్యన్తం రవేస్తేజసోన్తర్హితత్వాత్ సర్వ్వదేశోఽన్ధకారేణావృతో
45 the sun being eclipsed; and the Temple curtain was torn down the middle.
మన్దిరస్య యవనికా చ ఛిద్యమానా ద్విధా బభూవ|
46 Then Jesus, with a loud cry, said, ‘Father, into your hands I commit my spirit.’ And with these words he expired.
తతో యీశురుచ్చైరువాచ, హే పిత ర్మమాత్మానం తవ కరే సమర్పయే, ఇత్యుక్త్వా స ప్రాణాన్ జహౌ|
47 The Roman centurion, on seeing what had happened, praised God, exclaiming, ‘This must have been a good man!’
తదైతా ఘటనా దృష్ట్వా శతసేనాపతిరీశ్వరం ధన్యముక్త్వా కథితవాన్ అయం నితాన్తం సాధుమనుష్య ఆసీత్|
48 All the people who had collected to see the sight watched what occurred, and then went home beating their breasts.
అథ యావన్తో లోకా ద్రష్టుమ్ ఆగతాస్తే తా ఘటనా దృష్ట్వా వక్షఃసు కరాఘాతం కృత్వా వ్యాచుట్య గతాః|
49 All the friends of Jesus had been standing at a distance, with the women who accompanied him from Galilee, watching all this.
యీశో ర్జ్ఞాతయో యా యా యోషితశ్చ గాలీలస్తేన సార్ద్ధమాయాతాస్తా అపి దూరే స్థిత్వా తత్ సర్వ్వం దదృశుః|
50 Now there was a man of the name of Joseph, who was a member of the Council, and who bore a good and upright character.
తదా యిహూదీయానాం మన్త్రణాం క్రియాఞ్చాసమ్మన్యమాన ఈశ్వరస్య రాజత్వమ్ అపేక్షమాణో
51 (This man had not assented to the decision and action of the Council.) He belonged to Arimathea, a town in Judea, and lived in expectation of the kingdom of God.
యిహూదిదేశీయో ఽరిమథీయనగరీయో యూషఫ్నామా మన్త్రీ భద్రో ధార్మ్మికశ్చ పుమాన్
52 He now went to see Pilate, and asked for the body of Jesus;
పీలాతాన్తికం గత్వా యీశో ర్దేహం యయాచే|
53 and, when he had taken it down, he wrapped it in a linen sheet, and laid him in a tomb cut out of stone, in which no one had yet been buried.
పశ్చాద్ వపురవరోహ్య వాససా సంవేష్ట్య యత్ర కోపి మానుషో నాస్థాప్యత తస్మిన్ శైలే స్వాతే శ్మశానే తదస్థాపయత్|
54 It was the Preparation day, and just before the Sabbath began.
తద్దినమాయోజనీయం దినం విశ్రామవారశ్చ సమీపః|
55 The women who had accompanied Jesus from Galilee followed, and saw the tomb and how the body of Jesus was laid,
అపరం యీశునా సార్ద్ధం గాలీల ఆగతా యోషితః పశ్చాదిత్వా శ్మశానే తత్ర యథా వపుః స్థాపితం తచ్చ దృష్ట్వా
56 and then went home, and prepared spices and perfumes. During the Sabbath they rested, as directed by the commandment.
వ్యాఘుట్య సుగన్ధిద్రవ్యతైలాని కృత్వా విధివద్ విశ్రామవారే విశ్రామం చక్రుః|
