Luke 22
1 The feast of the unleavened bread, known as the Passover, was near.
அபரஞ்ச கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸ்ய கால உபஸ்தி²தே
2 The chief priest and the teachers of the Law were looking for an opportunity of destroying Jesus, for they were afraid of the people.
ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாயகாஸ்²ச யதா² தம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி ததோ²பாயாம் அசேஷ்டந்த கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: |
3 Now Satan took possession of Judas, who was known as Iscariot, and who belonged to the Twelve;
ஏதஸ்திந் ஸமயே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யேஷு க³ணித ஈஷ்கரியோதீயரூடி⁴மாந் யோ யிஹூதா³ஸ்தஸ்யாந்த: கரணம்’ ஸை²தாநாஸ்²ரிதத்வாத்
4 and he went and discussed with the chief priests and officers in charge at the Temple the best way of betraying Jesus to them.
ஸ க³த்வா யதா² யீஸு²ம்’ தேஷாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா² மந்த்ரணாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகை: ஸேநாபதிபி⁴ஸ்²ச ஸஹ சகார|
5 They were glad of this, and agreed to pay him.
தேந தே துஷ்டாஸ்தஸ்மை முத்³ராம்’ தா³தும்’ பணம்’ சக்ரு: |
6 So Judas assented, and looked for an opportunity to betray Jesus to them, in the absence of a crowd.
தத: ஸோங்கீ³க்ரு’த்ய யதா² லோகாநாமகோ³சரே தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா²வகாஸ²ம்’ சேஷ்டிதுமாரேபே⁴|
7 When the day of the Festival of the unleavened bread came, on which the Passover lambs had to be killed,
அத² கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்மவதி³நே, அர்தா²த் யஸ்மிந் தி³நே நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய மேஷோ ஹந்தவ்யஸ்தஸ்மிந் தி³நே
8 Jesus sent forward Peter and John, saying to them, ‘Go and make preparations for our eating the Passover.’
யீஸு²: பிதரம்’ யோஹநஞ்சாஹூய ஜகா³த³, யுவாம்’ க³த்வாஸ்மாகம்’ போ⁴ஜநார்த²ம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய த்³ரவ்யாண்யாஸாத³யதம்’|
9 ‘Where do you wish us to make preparations?’ they asked.
ததா³ தௌ பப்ரச்ச²து: குசாஸாத³யாவோ ப⁴வத: கேச்சா²?
10 ‘Listen,’ he answered, ‘when you have reached the city, a man carrying a pitcher of water will meet you; follow him into whatever house he enters;
ததா³ ஸோவாதீ³த், நக³ரே ப்ரவிஷ்டே கஸ்²சிஜ்ஜலகும்ப⁴மாதா³ய யுவாம்’ ஸாக்ஷாத் கரிஷ்யதி ஸ யந்நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²தி யுவாமபி தந்நிவேஸ²நம்’ தத்பஸ்²சாதி³த்வா நிவேஸ²நபதிம் இதி வாக்யம்’ வத³தம்’,
11 and you will say to the owner of the house “The teacher says to you – Where is the room where I am to eat the Passover with my disciples?”
யத்ராஹம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴க்தும்’ ஸ²க்நோமி ஸாதிதி²ஸா²லா குத்ர? கதா²மிமாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்த்வாம்’ ப்ரு’ச்ச²தி|
12 The man will show you a large upstairs room, set out; there make preparations.’
தத: ஸ ஜநோ த்³விதீயப்ரகோஷ்டீ²யம் ஏகம்’ ஸ²ஸ்தம்’ கோஷ்ட²ம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி தத்ர போ⁴ஜ்யமாஸாத³யதம்’|
13 So Peter and John went on, and found everything just as Jesus had told them, and they prepared the Passover.
ததஸ்தௌ க³த்வா தத்³வாக்யாநுஸாரேண ஸர்வ்வம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தத்ர நிஸ்தாரோத்ஸவீயம்’ போ⁴ஜ்யமாஸாத³யாமாஸது: |
14 When the time came, Jesus took his place at the table, and the apostles with him.
அத² கால உபஸ்தி²தே யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²பி⁴: ப்ரேரிதை: ஸஹ போ⁴க்துமுபவிஸ்²ய கதி²தவாந்
15 ‘I have most earnestly wished,’ he said, ‘to eat this Passover with you before I suffer.
மம து³: க²போ⁴கா³த் பூர்வ்வம்’ யுபா⁴பி⁴: ஸஹ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்யைதஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ போ⁴க்தும்’ மயாதிவாஞ்சா² க்ரு’தா|
16 For I tell you that I will not eat it again, until it has had its fulfilment in the kingdom of God.’
யுஷ்மாந் வதா³மி, யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜ்யே போ⁴ஜநம்’ ந கரிஷ்யே தாவத்காலம் இத³ம்’ ந போ⁴க்ஷ்யே|
17 Then, on receiving a cup, after saying the thanksgiving, he said, ‘Take this and share it among you.
ததா³ ஸ பாநபாத்ரமாதா³ய ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், இத³ம்’ க்³ரு’ஹ்லீத யூயம்’ விப⁴ஜ்ய பிவத|
18 For I tell you that I will not, after today, drink of the fruit of the vine, until the kingdom of God has come.’
யுஷ்மாந் வதா³மி யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜத்வஸ்ய ஸம்’ஸ்தா²பநம்’ ந ப⁴வதி தாவத்³ த்³ராக்ஷாப²லரஸம்’ ந பாஸ்யாமி|
19 Then Jesus took some bread, and, after saying the thanksgiving, broke it and gave to them, with the words, ‘This is my body.
தத: பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஈஸ்²வரகு³ணாந் கீர்த்தயித்வா ப⁴ங்க்தா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ஸமர்பிதம்’ யந்மம வபுஸ்ததி³த³ம்’, ஏதத் கர்ம்ம மம ஸ்மரணார்த²ம்’ குருத்⁴வம்’|
அத² போ⁴ஜநாந்தே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாத்ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வாவத³த், யுஷ்மத்க்ரு’தே பாதிதம்’ யந்மம ரக்தம்’ தேந நிர்ணீதநவநியமரூபம்’ பாநபாத்ரமித³ம்’|
21 Yet see! The hand of the man who is betraying me is beside me on the table!
பஸ்²யத யோ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி ஸ மயா ஸஹ போ⁴ஜநாஸந உபவிஸ²தி|
22 True, the Son of Man is passing, by the way ordained for him, yet alas for that man by whom he is being betrayed!’
யதா² நிரூபிதமாஸ்தே தத³நுஸாரேணா மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி கிந்து யஸ்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி தஸ்ய ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி|
23 Then they began questioning one another which of them it could be who was going to do this.
ததா³ தேஷாம்’ கோ ஜந ஏதத் கர்ம்ம கரிஷ்யதி தத் தே பரஸ்பரம்’ ப்ரஷ்டுமாரேபி⁴ரே|
24 And a dispute arose among them as to which of them was to be regarded as the greatest.
அபரம்’ தேஷாம்’ கோ ஜந: ஸ்²ரேஷ்ட²த்வேந க³ணயிஷ்யதே, அத்ரார்தே² தேஷாம்’ விவாதோ³ப⁴வத்|
25 Jesus, however, said, ‘The kings of the Gentiles lord it over them, and their oppressors are styled “Benefactors.”
அஸ்மாத் காரணாத் ஸோவத³த், அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜாந: ப்ரஜாநாமுபரி ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி தா³ருணஸா²ஸநம்’ க்ரு’த்வாபி தே பூ⁴பதித்வேந விக்²யாதா ப⁴வந்தி ச|
26 But with you it must not be so. No, let the greatest among you become like the youngest, and him who leads like him who serves.
கிந்து யுஷ்மாகம்’ ததா² ந ப⁴விஷ்யதி, யோ யுஷ்மாகம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ப⁴விஷ்யதி ஸ கநிஷ்ட²வத்³ ப⁴வது, யஸ்²ச முக்²யோ ப⁴விஷ்யதி ஸ ஸேவகவத்³ப⁴வது|
27 Which is the greater – the master at the table or his servant? Is not it the master at the table? Yet I myself am among you as one who serves.
போ⁴ஜநோபவிஷ்டபரிசாரகயோ: க: ஸ்²ரேஷ்ட²: ? யோ போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தி ஸ கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ந ப⁴வதி? கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே(அ)ஹம்’ பரிசாரகஇவாஸ்மி|
28 You are the men who have stood by me in my trials;
அபரஞ்ச யுயம்’ மம பரீக்ஷாகாலே ப்ரத²மமாரப்⁴ய மயா ஸஹ ஸ்தி²தா
29 and, just as my Father has assigned me a kingdom, I assign you places,
ஏதத்காரணாத் பித்ரா யதா² மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யமேகம்’ நிரூபிதம்’ ததா²ஹமபி யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யம்’ நிரூபயாமி|
30 so that you may eat and drink at my table in my kingdom, and be seated on twelve thrones as judges of the twelve tribes of Israel.
தஸ்மாந் மம ராஜ்யே போ⁴ஜநாஸநே ச போ⁴ஜநபாநே கரிஷ்யத்⁴வே ஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஸ்²ய சேஸ்ராயேலீயாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யத்⁴வே|
31 Simon! Simon! listen. Satan demanded leave to sift you all like wheat,
அபரம்’ ப்ரபு⁴ருவாச, ஹே ஸி²மோந் பஸ்²ய திதஉநா தா⁴ந்யாநீவ யுஷ்மாந் ஸை²தாந் சாலயிதும் ஐச்ச²த்,
32 but I prayed for you, Simon, that your faith should not fail. And you, when you have returned to me, are to strengthen the others.’
கிந்து தவ விஸ்²வாஸஸ்ய லோபோ யதா² ந ப⁴வதி ஏதத் த்வத³ர்த²ம்’ ப்ரார்தி²தம்’ மயா, த்வந்மநஸி பரிவர்த்திதே ச ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மநாம்’ஸி ஸ்தி²ரீகுரு|
33 ‘Master,’ said Peter, ‘with you I am ready to go both to prison and to death.’
ததா³ ஸோவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ஹம்’ த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ காராம்’ ம்ரு’திஞ்ச யாதும்’ மஜ்ஜிதோஸ்மி|
34 ‘I tell you, Peter,’ replied Jesus, ‘the cock will not crow today until you have disowned all knowledge of me three times.’
தத: ஸ உவாச, ஹே பிதர த்வாம்’ வதா³மி, அத்³ய குக்குடரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மத்பரிசயம்’ வாரத்ரயம் அபஹ்வோஷ்யஸே|
35 Then he said to them all, ‘When I sent you out as my messengers, without either purse, or bag, or sandals, were you in need of anything?’ ‘No; nothing,’ they answered.
அபரம்’ ஸ பப்ரச்ச², யதா³ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ பாது³காஞ்ச விநா யுஷ்மாந் ப்ராஹிணவம்’ ததா³ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யாபி ந்யூநதாஸீத்? தே ப்ரோசு: கஸ்யாபி ந|
36 ‘Now, however,’ he said, ‘he who has a purse must take it and his bag as well; and he who has not must sell his cloak and buy a sword.
ததா³ ஸோவத³த் கிந்த்விதா³நீம்’ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ வா யஸ்யாஸ்தி தேந தத்³க்³ரஹீதவ்யம்’, யஸ்ய ச க்ரு’பாணோ நாஸ்தி தேந ஸ்வவஸ்த்ரம்’ விக்ரீய ஸ க்ரேதவ்ய: |
37 For, I tell you, that passage of scripture must be fulfilled in me, which says – “He was counted among the godless”; indeed all that refers to me is finding its fulfilment.’
யதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, அபராதி⁴ஜநை: ஸார்த்³த⁴ம்’ க³ணித: ஸ ப⁴விஷ்யதி| இத³ம்’ யச்சா²ஸ்த்ரீயம்’ வசநம்’ லிகி²தமஸ்தி தந்மயி ப²லிஷ்யதி யதோ மம ஸம்ப³ந்தீ⁴யம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸேத்ஸ்யதி|
38 ‘Master,’ they exclaimed, ‘look, here are two swords!’ ‘Enough!’ said Jesus.
ததா³ தே ப்ரோசு: ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய இமௌ க்ரு’பாணௌ| தத: ஸோவத³த்³ ஏதௌ யதே²ஷ்டௌ|
39 Jesus then went out, and made his way as usual to the Mount of Olives, followed by his disciples.
அத² ஸ தஸ்மாத்³வஹி ர்க³த்வா ஸ்வாசாராநுஸாரேண ஜைதுநநாமாத்³ரிம்’ ஜகா³ம ஸி²ஷ்யாஸ்²ச தத்பஸ்²சாத்³ யயு: |
40 And, when he reached the spot, he said to them, ‘Pray that you may not fall into temptation.’
தத்ரோபஸ்தா²ய ஸ தாநுவாச, யதா² பரீக்ஷாயாம்’ ந பதத² தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
41 Then he withdrew about a stone’s throw, and knelt down and began to pray.
பஸ்²சாத் ஸ தஸ்மாத்³ ஏகஸ²ரக்ஷேபாத்³ ப³ஹி ர்க³த்வா ஜாநுநீ பாதயித்வா ஏதத் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே,
42 ‘Father,’ he said, ‘if it is your pleasure, spare me this cup; only, not my will but your be done.’
ஹே பித ர்யதி³ ப⁴வாந் ஸம்மந்யதே தர்ஹி கம்’ஸமேநம்’ மமாந்திகாத்³ தூ³ரய கிந்து மதி³ச்சா²நுரூபம்’ ந த்வதி³ச்சா²நுரூபம்’ ப⁴வது|
43 Presently there appeared to him an angel from heaven, who strengthened him.
ததா³ தஸ்மை ஸ²க்திம்’ தா³தும்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ த³ர்ஸ²நம்’ த³தௌ³|
44 And, as his anguish became intense, he prayed still more earnestly, while his sweat was like great drops of blood falling on the ground.
பஸ்²சாத் ஸோத்யந்தம்’ யாதநயா வ்யாகுலோ பூ⁴த்வா புநர்த்³ரு’ட⁴ம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, தஸ்மாத்³ ப்³ரு’ஹச்சோ²ணிதபி³ந்த³வ இவ தஸ்ய ஸ்வேத³பி³ந்த³வ: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பதிதுமாரேபி⁴ரே|
45 Then he rose from praying, and came to the disciples and found them sleeping for sorrow.
அத² ப்ரார்த²நாத உத்தா²ய ஸி²ஷ்யாணாம்’ ஸமீபமேத்ய தாந் மநோது³: கி²நோ நித்³ரிதாந் த்³ரு’ஷ்ட்வாவத³த்
46 ‘Why are you asleep?’ he asked them. ‘Rise and pray so that you don’t fall into temptation.’
குதோ நித்³ராத²? பரீக்ஷாயாம் அபதநார்த²ம்’ ப்ரர்த²யத்⁴வம்’|
47 While he was still speaking, a crowd appeared in sight, led by the man called Judas, who was one of the Twelve. Judas approached Jesus, to kiss him;
ஏதத்கதா²யா: கத²நகாலே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாம்’ மத்⁴யே க³ணிதோ யிஹூதா³நாமா ஜநதாஸஹிதஸ்தேஷாம் அக்³ரே சலித்வா யீஸோ²ஸ்²சும்ப³நார்த²ம்’ தத³ந்திகம் ஆயயௌ|
48 at which Jesus said to him, ‘Judas, is it by a kiss that you betray the Son of Man?’
ததா³ யீஸு²ருவாச, ஹே யிஹூதா³ கிம்’ சும்ப³நேந மநுஷ்யபுத்ரம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயஸி?
49 But when those who were round Jesus saw what was going to happen, they exclaimed, ‘Master, should we use our swords?’
ததா³ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத³நுமாய ஸங்கி³பி⁴ருக்தம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ வயம்’ கி க²ங்கே³ந கா⁴தயிஷ்யாம: ?
50 And one of them struck the high priest’s servant and cut off his right ear;
தத ஏக: கரவாலேநாஹத்ய ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய தா³ஸஸ்ய த³க்ஷிணம்’ கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
51 at which Jesus said, ‘Let me at least do this’; and, touching his ear, he healed the wound.
அதூ⁴நா நிவர்த்தஸ்வ இத்யுக்த்வா யீஸு²ஸ்தஸ்ய ஸ்²ருதிம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா ஸ்வஸ்யம்’ சகார|
52 Then, turning to the chief priests and officers in charge at the Temple and the elders, who had come for him, he said, ‘Have you come out, as if after a robber, with swords and clubs?
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: ஸமீபஸ்தா²ந் ப்ரதா⁴நயாஜகாந் மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதீந் ப்ராசீநாம்’ஸ்²ச ஜகா³த³, யூயம்’ க்ரு’பாணாந் யஷ்டீம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா மாம்’ கிம்’ சோரம்’ த⁴ர்த்துமாயாதா: ?
53 When I was with you day after day in the Temple Courts, you did not lay hands on me; but now your time has come, and the power of darkness.’
யதா³ஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ப்ரதிதி³நம்’ மந்தி³ரே(அ)திஷ்ட²ம்’ ததா³ மாம்’ த⁴ர்த்தம்’ ந ப்ரவ்ரு’த்தா: , கிந்த்விதா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமயோந்த⁴காரஸ்ய சாதி⁴பத்யமஸ்தி|
54 Those who had taken Jesus prisoner took him away into the house of the high priest. Peter followed at a distance.
அத² தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா மஹாயாஜகஸ்ய நிவேஸ²நம்’ நிந்யு: | தத: பிதரோ தூ³ரே தூ³ரே பஸ்²சாதி³த்வா
55 But, when they had lit a fire in the centre of the courtyard and had all sat down there, Peter seated himself in the middle of them.
ப்³ரு’ஹத்கோஷ்ட²ஸ்ய மத்⁴யே யத்ராக்³நிம்’ ஜ்வாலயித்வா லோகா: ஸமேத்யோபவிஷ்டாஸ்தத்ர தை: ஸார்த்³த⁴ம் உபவிவேஸ²|
56 Presently a maidservant saw him sitting near the blaze of the fire. She looked carefully at him and said, ‘Why, this man was one of his companions!’
அத² வஹ்நிஸந்நிதௌ⁴ ஸமுபவேஸ²காலே காசித்³தா³ஸீ மநோ நிவிஸ்²ய தம்’ நிரீக்ஷ்யாவத³த் புமாநயம்’ தஸ்ய ஸங்கே³(அ)ஸ்தா²த்|
57 But Peter denied it. ‘I do not know him,’ he replied.
கிந்து ஸ தத்³ அபஹ்நுத்யாவாதீ³த் ஹே நாரி தமஹம்’ ந பரிசிநோமி|
58 A little while afterwards someone else – a man – saw him and said, ‘Why, you are one of them!’ ‘No,’ Peter said, ‘I am not.’
க்ஷணாந்தரே(அ)ந்யஜநஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாப்³ரவீத் த்வமபி தேஷாம்’ நிகரஸ்யைகஜநோஸி| பிதர: ப்ரத்யுவாச ஹே நர நாஹமஸ்மி|
59 About an hour later another man declared positively, ‘This man also was certainly with him. Why, he is a Galilean!’
தத: ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³த்³வயாத் பரம்’ புநரந்யோ ஜநோ நிஸ்²சித்ய ப³பா⁴ஷே, ஏஷ தஸ்ய ஸங்கீ³தி ஸத்யம்’ யதோயம்’ கா³லீலீயோ லோக: |
60 But Peter said, ‘I do not know what you are speaking about.’ Instantly, while he was still speaking, a cock crowed.
ததா³ பிதர உவாச ஹே நர த்வம்’ யத்³ வத³மி தத³ஹம்’ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸ²க்நோமி, இதி வாக்யே கதி²தமாத்ரே குக்குடோ ருராவ|
61 And the Master turned and looked at Peter; and Peter remembered the words that the Master had said to him – ‘Before a cock has crowed today, you will disown me three times’;
ததா³ ப்ரபு⁴ணா வ்யாது⁴ட்ய பிதரே நிரீக்ஷிதே க்ரு’கவாகுரவாத் பூர்வ்வம்’ மாம்’ த்ரிரபஹ்நோஷ்யஸே இதி பூர்வ்வோக்தம்’ தஸ்ய வாக்யம்’ பிதர: ஸ்ம்ரு’த்வா
62 and he went outside and wept bitterly.
ப³ஹிர்க³த்வா மஹாகே²தே³ந சக்ரந்த³|
63 The men who held Jesus kept making sport of him and beating him.
ததா³ யை ர்யீஸு²ர்த்⁴ரு’தஸ்தே தமுபஹஸ்ய ப்ரஹர்த்துமாரேபி⁴ரே|
64 They blindfolded him and then questioned him. ‘Now play the prophet,’ they said. ‘Who was it that struck you?’
வஸ்த்ரேண தஸ்ய த்³ரு’ஸௌ² ப³த்³த்⁴வா கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’த்வா பப்ரச்சு²: , கஸ்தே கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’தவாந? க³ணயித்வா தத்³ வத³|
65 And they heaped many other insults on him.
தத³ந்யத் தத்³விருத்³த⁴ம்’ ப³ஹுநிந்தா³வாக்யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே|
66 At daybreak the assembly of the elders of the people met – both the chief priests and the teachers of the Law – and took Jesus before their High Council.
அத² ப்ரபா⁴தே ஸதி லோகப்ராஞ்ச: ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா மத்⁴யேஸப⁴ம்’ யீஸு²மாநீய பப்ரச்சு²: , த்வம் அபி⁴ஷிகதோஸி ந வாஸ்மாந் வத³|
67 ‘If you are the Christ,’ they said, ‘tell us so.’ ‘If I tell you,’ replied Jesus, ‘you will not believe me;
ஸ ப்ரத்யுவாச, மயா தஸ்மிந்நுக்தே(அ)பி யூயம்’ ந விஸ்²வஸிஷ்யத²|
68 and, if I question you, you will not answer.
கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³வாக்யே யுஷ்மாந் ப்ரு’ஷ்டே(அ)பி மாம்’ ந தது³த்தரம்’ வக்ஷ்யத² ந மாம்’ த்யக்ஷ்யத² ச|
69 But from this hour the Son of Man will be seated on the right hand of God Almighty.’
கிந்த்வித: பரம்’ மநுஜஸுத: ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே பார்ஸ்²வே ஸமுபவேக்ஷ்யதி|
70 ‘Are you, then, the Son of God?’ they all asked. ‘It is true,’ answered Jesus, ‘I am.’
ததஸ்தே பப்ரச்சு²: , ர்திஹ த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ர: ? ஸ கத²யாமாஸ, யூயம்’ யதா²ர்த²ம்’ வத³த² ஸ ஏவாஹம்’|
71 At this they exclaimed, ‘Why do we want any more evidence? We have heard it ourselves from his own lips!’
ததா³ தே ஸர்வ்வே கத²யாமாஸு: , ர்திஹ ஸாக்ஷ்யே(அ)ந்ஸஸ்மிந் அஸ்மாகம்’ கிம்’ ப்ரயோஜநம்’? அஸ்ய ஸ்வமுகா²தே³வ ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ராப்தம்|
