< Acts 3 >

1 One day, as Peter and John were going up into the Temple Courts for the three o’clock Prayers,
επι το αυτο δε πετρος και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην
2 a man, who had been lame from his birth, was being carried by. This man used to be set down every day at the gate of the Temple called “the Beautiful Gate,” to beg of those who went in.
και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
3 Seeing Peter and John on the point of entering, he asked them to give him something.
ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην
4 Peter fixed his eyes on him, and so did John, and then Peter said, ‘Look at us.’
ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας
5 The man was all attention, expecting to get something from them;
ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν
6 but Peter added, ‘I have no gold or silver, but I give you what I have. In the name of Jesus Christ of Nazareth, get up and walk.’
ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειρε και περιπατει
7 Grasping the lame man by the right hand, Peter lifted him up. Instantly the man’s feet and ankles became strong,
και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν παραχρημα δε εστερεωθησαν αυτου αι βασεις και τα σφυρα
8 and, leaping up, he stood and began to walk about, and then went with them into the Temple Courts, walking, and leaping, and praising God.
και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον
9 All the people saw him walking about and praising God;
και ειδεν αυτον πας ο λαος περιπατουντα και αινουντα τον θεον
10 and, when they recognised him as the man who used to sit begging at the Beautiful Gate of the Temple, they were utterly astonished and amazed at what had happened to him.
επεγινωσκον τε αυτον οτι ουτος ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω
11 While the man still clung to Peter and John, the people all quickly gathered round them in the Colonnade named after Solomon, in the greatest astonishment.
κρατουντος δε του ιαθεντος χωλου τον πετρον και ιωαννην συνεδραμεν προς αυτους πας ο λαος επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι
12 On seeing this, Peter said to the people, ‘People of Israel, why are you surprised at this? And why do you stare at us, as though we, by any power or piety of our own, had enabled this man to walk?
ιδων δε πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον
13 The God of Abraham, Isaac, and Jacob, the God of our ancestors, has done honour to his servant Jesus – him whom you gave up and disowned before Pilate, when he had decided to set him free.
ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε αυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν
14 You, I say, disowned the holy and righteous one, and asked for the release of a murderer!
υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν
15 The guide to life you put to death! But God raised him from the dead – and of that we are ourselves witnesses.
τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν
16 And it is by faith in the name of Jesus, that this man, whom you all see and know, has – by his name – been made strong. Yes, it is the faith inspired by Jesus that has made this complete cure of the man, before the eyes of you all.
και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
17 And yet, my friends, I know that you acted as you did from ignorance, and your rulers also.
και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντες υμων
18 But it was in this way that God fulfilled all that he had long ago foretold, as to the sufferings of his Christ, by the lips of all the prophets.
ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων αυτου παθειν τον χριστον επληρωσεν ουτως
19 Therefore, repent and turn so that your sins may be wiped away; so that happier times may come from the Lord himself,
μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου
20 and so that he may send you, in Jesus, your long-appointed Christ.
και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν χριστον ιησουν
21 But heaven must be his home, until the days of the Universal Restoration, of which God has spoken by the lips of his holy prophets from the very first. (aiōn g165)
ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος [ παντων ] αγιων αυτου προφητων απ αιωνος (aiōn g165)
22 Moses himself said – “The Lord your God will raise up from among yourselves a prophet, as he raised me. To him you will listen whenever he speaks to you.
μωυσης μεν γαρ προς τους πατερας ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος υμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας
23 And it will be that should anyone among the people not listen to that prophet, he will be utterly destroyed.”
εσται δε πασα ψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολοθρευθησεται εκ του λαου
24 Yes, and all the prophets from Samuel onwards, and all their successors who had a message to deliver, told of these days.
και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν τας ημερας ταυτας
25 You yourselves are the heirs of the prophets, and heirs, too, of the covenant which God made with your ancestors, when he said to Abraham – “In your descendants will all the nations of the earth be blessed.”
υμεις εστε υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατερας ημων λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου ενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης
26 For you, first, God raised up his servant, and sent him to bless you, by turning each one of you from his wicked ways.’
υμιν πρωτον ο θεος αναστησας τον παιδα αυτου ιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων

< Acts 3 >