< Psalms 12 >

1 Help, Adonai; for the godly man ceases. For the faithful fail from among the children of men.
in finem pro octava psalmus David salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus quoniam deminutae sunt veritates a filiis hominum
2 Everyone lies to his neighbor. They speak with flattering lips, and with a double heart.
vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum labia dolosa in corde et corde locuti sunt
3 May Adonai cut off all flattering lips, and the tongue that boasts,
disperdat Dominus universa labia dolosa linguam magniloquam
4 who have said, “With our tongue we will prevail. Our lips are our own. Who is lord over us?”
qui dixerunt linguam nostram magnificabimus labia nostra a nobis sunt quis noster dominus est
5 “Because of the oppression of the weak and because of the groaning of the needy, I will now arise,” says Adonai; “I will set him in yesha' ·salvation· far from those who malign him.”
propter miseriam inopum et gemitum pauperum nunc exsurgam dicit Dominus ponam in salutari fiducialiter agam in eo
6 Adonai’s words are flawless words, as silver refined in a clay furnace, purified seven times.
eloquia Domini eloquia casta argentum igne examinatum probatum terrae purgatum septuplum
7 You will keep them, Adonai. You will preserve them from this generation forever.
tu Domine servabis nos et custodies nos a generatione hac et in aeternum
8 The wicked walk on every side, when what is vile is exalted among the sons of men.
in circuitu impii ambulant secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum

< Psalms 12 >