Psalms 44
1 “For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
2 With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
3 For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
4 Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
5 Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
6 I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
7 But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
8 In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
9 Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
10 Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
11 Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
12 Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
13 Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
14 Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
15 My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
16 On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
17 All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
18 Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
19 Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
21 Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
22 But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
23 Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
25 Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
26 Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
