Luke 23
1 And the whole assemblage of them arose, and carried him before Pilate.
Андин [кеңәшмидикиләрниң] һәммиси орнидин турушуп, уни [валий] Пилатусниң алдиға елип беришти.
2 And they began to accuse him, saying, We found this man perverting our nation, and forbidding to give tribute to Caesar, and saying that he himself is the Christ, the king.
У йәрдә улар униң үстидин шикайәт қилип: — Өзини Мәсиһ, йәни падиша дәп ативелип, хәлқимизни аздуруп вә қутритип, Қәйсәргә баҗ-селиқ тапшурушни тосқан бу адәмни байқап уни туттуқ, — дейишти.
3 And Pilate asked him, saying, Art thou the king of the Jews? And he answering said to him, I am.
Пилатус униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасимусән? — дәп сориди. У: — Ейтқиниңдәк, — дәп җавап бәрди.
4 And Pilate said to the chief priests and the crowd, I find nothing criminal in this man.
Андин Пилатус баш каһинлар билән көпчиликкә: — Бу адәмдин бирәр шикайәт қилғидәк ишни тапалмидим, — деди.
5 But they were the more violent, saying, He stirreth up the people, teaching throughout all Judaea, beginning from Galilee, even to this place.
Лекин улар техиму қәтъий һалда: — У Галилийәдин тартип таки бу йәргичә, пүткүл Йәһудийәдиму тәлим бериш билән хәлиқни қутритиду.
6 And when Pilate heard this, he asked whether the man was a Galilaean.
Пилатус «Галилийә» дегән сөзни аңлап: — Бу киши Галилийәликму? — дәп сориди
7 And on learning that he belonged to Herod's jurisdiction, he sent him to Herod, who was himself also at Jerusalem at this time.
вә униң Һерод [ханниң] идарә килған өлкидин кәлгәнлигидин хәвәр тепип, уни Һеродқа йоллап бәрди (у күнләрдә Һеродму Йерусалимда еди).
8 Now Herod, when he saw Jesus, was very glad; for he had been wishing to see him for a long time, because he had heard about him; and he hoped to see some sign wrought by him.
Һерод Әйсани көргәндә интайин хошал болди. Чүнки у узундин бери униңға даир көп ишларни аңлап, униңдин бир мөҗизә көрүш үмүтидә болуп, уни көрүш пурситини издәвататти.
9 And he put many questions to him; but he gave him no answer.
У Әйсадин көп соалларни сориди, лекин у Һеродқа бир еғизму җавап бәрмиди.
10 And the chief priests and scribes stood vehemently accusing him.
Баш каһинлар вә Тәврат устазлири йеқин туруп униң үстидин һә дәп әрз-шикайәт қиливататти.
11 And Herod also with his guard of soldiers set him at nought and mocked him, and having arrayed him in a gorgeous robe, sent him back to Pilate.
Һерод хан вә униң ләшкәрлири уни харлап мәсқирә қилишип, униңға шаһанә тон-кийим кийдүрүп, уни йәнә Пилатусниң алдиға қайтуруп йоллиди.
12 And Herod and Pilate on that day became friends with each other; for they had before been at enmity.
Мана шу күндин башлап, Пилатус билән Һерод дост болуп қалди; чүнки илгири улар арисида адавәт болған еди.
13 And Pilate, when he had called together the chief priests and the rulers and the people,
Валий Пилатус баш каһинларни, [Йәһудий] һөкүмдарларни вә халайиқни жиғип,
14 said to them, Ye have brought to me this man, as one that perverteth the people; and behold, I have examined him before you, and have found nothing in this man to sustain the charges which ye bring against him.
уларға: — Силәр бу адәмниң үстидин «Хәлиқни аздуриду вә қутритиду» дәп шикайәт қилип уни алдимға тартип кәлдиңлар. Мана, мән силәрниң алдиңларда уни сорақ қилғиним билән, униңдин силәр шикайәт қилған җинайәтләрдин бириниму тапалмидим.
15 No, nor yet Herod; for he hath sent him back to us; and lo! nothing deserving death hath been done by him.
Һеродму тапмиди; чүнки мән силәрни униң алдиға әвәттим. Мана, униңда өлүмгә лайиқ һеч қандақ җинайәт йоқ екән.
16 I will therefore chastise, and release him.
Шуңа мән уни җазалап, андин қоюп беримән, — деди
17 Now it was necessary for him to release to them one at the feast.
(униң һәр қетимлиқ [өтүп кетиш] һейтида, [Йәһудий] [мәһбуслардин] бирини уларға қоюп бериш мәҗбурийити бар еди).
18 And they cried out all at once, saying, Away with this man, and release to us Barabbas;
Лекин көпчилик тәңла чуқан селишип: — Буни йоқитиң! Бизгә Бараббасни қоюп бериң! — дейишти
19 who, for a certain sedition made in the city, and for murder, had been cast into prison.
(Бараббас болса шәһәрдә топилаң көтәргәнлиги вә қатиллиқ қилғанлиғи үчүн зинданға ташланған мәһбус еди).
20 But Pilate again spoke to them, wishing to release Jesus.
Шуниң билән Пилатус Әйсани қоюп беришни халап, көпчиликкә йәнә сөз қилғили турди.
21 But they cried out, saying, Crucify, crucify him!
Лекин улар җававән йәнә чуқан селишип: — Крестлигин, уни крестлигин! — дәп вақирашти.
22 And he said to them the third time, Why, what evil hath this man done? I have found him guilty of nothing deserving death; I will therefore chastise, and release him.
[Пилатус] үчинчи қетим уларға: — Немишкә? У зади немә яманлиқ қилған? Мән униңдин өлүмгә лайиқ һеч җинайәт тапалмидим. Шуниң үчүн мән уни җазалап, қоюп беримән, — деди.
23 But they were urgent with loud voices, demanding that he should he crucified; and their voices prevailed.
Бирақ улар йәнила һә дәп чуқан селишип: «У крестләнсун!» дәп тәләп қилип чиң турувалди. Уларниң һәмдә баш каһинларниң чуқанлири ахир күчлүк кәлди.
24 And Pilate gave sentence that what they demanded should be done.
Пилатус уларниң тәливи бойичә ада қилинсун дәп һөкүм чиқарди.
25 And he released him who for sedition and murder had been cast into prison, whom they asked for; but Jesus he delivered up to their will.
Вә уларниң тилигинини, йәни топилаң көтириш вә қатиллиқ үчүн зинданға ташланғанни қоюп берип, Әйсани уларниң хаһишиға тапшуруп бәрди.
26 And when they had led him away, they laid hold on one Simon a Cyrenaean, coming out of the country, and laid on him the cross, that he might bear it after Jesus.
Вә улар уни елип кетиватқанда, йолда Курини шәһирилик Симон исимлиқ бир киши сәһрадин келивататти; улар уни тутувелип, крестни униңға көтәргүзүп, Әйсаниң кәйнидин маңдурди.
27 And there followed him a great multitude of the people, and of women who were bewailing and lamenting him.
Әйсаниң кәйнидә зор бир топ хәлиқ, шундақла униңға ечинип жиға-зерә көтиришиватқан аялларму әгишип келивататти.
28 But Jesus turning to them said, Daughters of Jerusalem, weep not for me; but weep for yourselves, and for your children.
Лекин Әйса кәйнигә бурулуп уларға: — Әй Йерусалимниң қизлири! Мән үчүн жиғлимаңлар, бәлки өзүңлар вә балилириңлар үчүн жиғлаңлар!
29 For lo! the days are coming, in which they will say, Blessed are the barren, and the wombs that never bore, and the breasts that never gave nourishment.
Чүнки силәргә шундақ еғир күнләр келидуки, кишиләр: «Туғмаслар, бала көтәрмигән қосақлар вә емитмигән әмчәкләр бәхитликтур!» — дейишиду.
30 Then will they begin to say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us.
Шу чағда кишиләр тағларға: «Үстимизгә өрүл!», дөңлүкләргә: «үстимизни яп!» дәп нида қилишиду.
31 For if they do these things in the green tree, what will be done in the dry?
Чүнки адәмләр япйешил дәрәққә шундақ ишларни қилған йәрдә, қуруп кәткән дәрәққә немә ишлар болар?! — деди.
32 And two others, who were malefactors, were led with him to be put to death.
Икки җинайәтчиму өлүмгә мәһкүм қилинғили униң билән тәң елип келингән еди.
33 And when they had come to the place which is called the Skull, they there crucified him, and the malefactors; one on the right hand, and the other on the left.
Вә улар «баш сүйәк» дәп аталған җайға кәлгәндә, у йәрдә уни вә йәнә икки җинайәтчини, бирини униң оң йенида вә йәнә бирини сол йенида кресткә тартти.
34 And Jesus said, Father, forgive them! for they know not what they do. And they divided his garments, casting lots.
Әйса: — И Ата, уларни кәчүргин, чүнки улар өзиниң немә қиливатқанлиғини билмәйду, — деди. [Ләшкәрләр] чәк ташлап, униң кийимлирини бөлүшүвалди.
35 And the people stood looking on; and the rulers sneered, saying, Others he saved; let him save himself, if this is the Christ of God, the chosen one.
Халайиқ қарап туратти, Йәһудий һөкүмдарларму йенида туруп униңға димиғини қеқип мәсқирә қилип: Башқиларни қутқузуптикән! Әгәр у растин Худаниң Мәсиһи, Униң талливалғини болса, өзини қутқузуп бақсун! — дейишти.
36 And the soldiers also came up to him and made sport of him, offering him vinegar,
Ләшкәрләрму уни мәсқирә қилишип, йениға берип униңға сиркә тәңләп:
37 and saying, If thou art the king of the Jews, save thyself.
— Әгәр сән Йәһудийларниң Падишаси болсаң, өзүңни қутқузуп бақ! — дейишти.
38 There was also an inscription over him: “This is the king of the Jews.”
Униң үстидики [тахтайға] грекчә, латинчә вә ибранийчә һәрипләр билән: «Бу киши Йәһудийларниң Падишасидур» дәп йезип қоюлған еди.
39 And one of the crucified malefactors railed at him, saying, Art thou not the Christ? save thyself and us.
Униң билән биллә кресткә тартилған икки җинайәтчиниң бири уни һақарәтләп: — Сән Мәсиһ әмәсмидиң? Әнди өзүңниму, бизниму қутқузә! — деди.
40 But the other answering said, rebuking him, Dost not thou fear God, since thou art in the same condemnation?
Бирақ йәнә бири униң гепигә тәнбиһ берип: Сән өзүң охшаш һөкүмниң тегидә туруп Худадин қорқмамсән?
41 And we indeed justly; for we are receiving the due reward of our deeds; but this man hath done nothing amiss.
Бизниң җазалинишимиз һәқлиқ, чүнки өз қилмишлиримизниң тегишлик җазасини тарттуқ; лекин бу киши һеч қандақ натоғра иш қилмиғанғу! — дәп җавап бәрди.
42 And he said, Jesus, remember me when thou comest in thy kingdom.
Андин, у Әйсаға: — И Рәб, падишалиғиң билән кәлгиниңдә, мени яд қилғин, — деди.
43 And he said to him, Truly do I say to thee, Today shalt thou be with me in Paradise.
Әйса униңға: — Бәрһәқ, мән саңа ейтайки, бүгүн сән мән билән биллә җәннәттә болисән, — деди.
44 And it was now about the sixth hour, and there was darkness over the whole land until the ninth hour,
Һазир алтинчи саат болуп, пүтүн зиминни тоққузинчи сааткичә қараңғулуқ басти.
45 the sun having failed; and the veil of the temple was rent in two.
Қуяш нурини бәрмиди вә ибадәтханиниң пәрдиси тосаттин оттурисидин житилип икки парчә болуп кәтти.
46 And Jesus cried with a loud voice, and said, Father, into thy hands I commend my spirit! And having said this, he expired.
Әйса қаттиқ аваз билән нида қилғандин кейин: — И Ата! Роһумни қолуңға тапшурдум, — деди-дә, тиниқи тохтап, җан үзди.
47 And the centurion, seeing what was done, gave glory to God, saying, Surely this was a righteous man.
У йәрдә турған йүз беши йүз бәргән ишларни көрүп: — Бу адәм һәқиқәтән дурус адәм екән! — дәп Худани улуқлиди.
48 And all the multitudes that had come together to that sight, when they had seen the things which were done, returned, beating their breasts.
Вә бу мәнзирини көрүшкә жиғилған барлиқ хәлиқ йүз бәргән ишларни көрүп көкрәклиригә уруп өйлиригә қайтишти.
49 And all his acquaintances stood at a distance, and women that came with him from Galilee, beholding these things.
Вә уни тонуйдиған барлиқ кишиләр вә Галилийәдин униңға әгишип кәлгән аяллар жирақта туруп, бу вақиәләргә қарап турди.
50 And lo! a man named Joseph, of Arimathaea, a city of the Jews, being a councilor, and a good and righteous man,
Вә мана шу йәрдә кеңәшмидикиләрдин Йүсүп исимлиқ бири бар еди. У өзи ақкөңүл вә адил адәм болуп, уларниң мәслиһәтигә вә қилғиниға қошулмиған еди. Өзи Йәһудийә өлкисидики Ариматия дегән бир шәһәрдин болуп, Худаниң падишалиғини тәлмүрүп күтәтти.
51 who was not consenting to their purpose and deed, and was waiting for the kingdom of God, —
52 this man went to Pilate, and asked for the body of Jesus.
У өзи Пилатусниң алдиға берип Әйсаниң җәситини беришни тәләп қилди;
53 And he took it down, and wrapped it in linen, and laid it in a tomb that was hewn out of the rock; wherein no one had yet lain.
Вә уни кресттин чүшүрүп канап билән кепәнләп, қорам таштин оюп ясалған, һеч ким қоюлмиған бир қәбиргә дәпнә қилди.
54 And it was the day of preparation, and the sabbath was now coming on.
Бу «тәйярлиқ күни» болуп, шабат күни йеқинлишип қалған еди.
55 And the women also, who had come with him from Galilee, followed after, and saw the tomb, and how his body was laid.
Вә униң билән Галилийәдин кәлгән аяллар [Йүсүпкә] әгишип, қәбирни вә униң җәсәтиниң қандақ қоюлғинини көрди.
56 And they returned, and prepared spices and ointments; and on the sabbath they rested, according to the commandment.
Андин йенип берип әтирләр вә хуш пурақлиқ буюмларни тәйяр қилди вә [Тәвраттики] әмир бойичә шабат күни арам елишти.
