Luke 20
1 And it came to pass, on one of those days, as he was teaching the people in the temple, and publishing the good tidings, that the priests and the scribes with the elders came upon him,
I stało się z onych dni dnia jednego, gdy uczył lud w kościele i kazał Ewangeliję, że nadeszli przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie z starszymi,
2 and spoke to him, saying, Tell us, by what authority doest thou these things? Or who is he that gave thee this authority?
I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, którą mocą to czynisz, albo kto jest ten, coć dał tę moc?
3 And he answering said to them, I also will ask you a question; and tell me:
A on odpowiadając, rzekł do nich: Spytam i ja was o jednę rzecz, a powiedzcie mi:
4 The baptism of John, was it from heaven, or from men?
Chrzest Jana byłli z nieba, czyli z ludzi?
5 And they reasoned among themselves, saying, If we say, From heaven, he will say, Why did ye not believe him?
A oni myślili sami w sobie, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Czemużeście mu tedy nie wierzyli?
6 But if we say, From men, all the people will stone us; for they are persuaded that John was a prophet.
Jeźliż zasię rzeczemy, z ludzi, wszystek lud ukamionuje nas, ponieważ za pewne mają, że Jan jest prorokiem.
7 And they answered, that they did not know whence it was.
I odpowiedzieli, że nie wiedzą, skąd by był.
8 And Jesus said to them, Neither do I tell you by what authority I do these things.
A Jezus im rzekł: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.
9 And he began to speak to the people this parable: A man planted a vineyard, and let it out to husbandmen, and went abroad for a long time.
I począł do ludu mówić to podobieństwo: Człowiek niektóry nasadził winnicę, i najął ją winiarzom, i odjechał precz na czas niemały.
10 And at the season he sent a servant to the husbandmen, that they should give him of the fruit of the vineyard; but the husbandmen beat him, and sent him away empty-handed.
A czasu swego posłał sługę do onych winiarzy, aby mu dali z pożytku onej winnicy; ale oni winiarze ubiwszy go, odesłali próżnego.
11 And he sent still another servant; and they beat him also, and treated him shamefully, and sent him away empty-handed.
I posłał zasię drugiego sługę; ale oni i tego ubiwszy i zelżywszy, odesłali próżnego.
12 And he went on to send a third; and they wounded him also, and cast him out.
I posłał zasię trzeciego; ale oni i tego zraniwszy, wyrzucili precz.
13 And the lord of the vineyard said, What shall I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.
A tak rzekł Pan onej winnicy: Cóż uczynię? poślę syna mego miłego, snać gdy tego ujrzą, zawstydzą się.
14 But when the husbandmen saw him, they reasoned among themselves, saying, This is the heir; let us kill him, that the inheritance may become ours.
Ale winiarze ujrzawszy go, rzekli między sobą, mówiąc: Tenci jest dziedzic; pójdźcie zabijmy go, aby nasze było dziedzictwo.
15 So they cast him out of the vineyard, and killed him. What then will the lord of the vineyard do to them?
I wypchnąwszy go precz z winnicy, zabili. Cóż im tedy uczyni Pan onej winnicy?
16 He will come and destroy these husbandmen, and will give the vineyard to others. And when they heard this, they said, God forbid!
Przyjdzie, a potraci one winiarze, a winnicę odda innym. Co oni usłyszawszy, rzekli: Nie daj tego Boże!
17 But he, looking upon them, said, What then is this which is written, “The stone which the builders rejected, the same hath become the corner-stone”?
Lecz on spojrzawszy na nie, rzekł: Cóż tedy jest ono, co napisano: Kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną?
18 Every one who falleth upon that stone will be broken; but on whomever it falleth, it will grind him to powder.
Wszelki, który upadnie na ten kamień, roztrąci się, a na kogo by upadł, zetrze go.
19 And the scribes and the chief priests sought to lay hands on him in that hour, but they feared the people; for they knew that he spoke this parable against them.
I starali się przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie, jakoby nań ręce wrzucili onejże godziny, ale się ludu bali; albowiem poznali, iż przeciwko nim wyrzekł to podobieństwo.
20 And they kept watch on him, and sent forth spies feigning themselves to be righteous men, that they might take hold of his words, in order to deliver him up to the civil power and to the authority of the governor.
A tak podstrzegając go, posłali szpiegi, którzy zmyślali, jakoby byli sprawiedliwymi, aby go podchwycili w mowie jego, a potem aby go podali zwierzchności i w moc starościną.
21 And they asked him, saying, Teacher, we know that thou sayest and teachest rightly, and hast no regard to the person of men, but teachest the way of God truly.
I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, że dobrze mówisz i uczysz, ani przyjmujesz osób; ale drogi Bożej w prawdzie uczysz.
22 Is it lawful for us to give tribute to Caesar, or not?
Godzili się nam dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
23 But perceiving their craftiness, he said to them,
Ale on obaczywszy chytrość ich, rzekł do nich: Czemuż mię kusicie?
24 Show me a denary. Whose image and inscription hath it? And they answered and said, Caesar's.
Ukażcie mi grosz; czyj ma obraz i napis? A odpowiadając rzekli: Cesarza.
25 And he said to them, Render then to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's.
Zatem on im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
26 And they could not take hold of his words before the people; and marveling at his answer, they held their peace.
I nie mogli go podchwycić w mowie jego przed ludem, a zadziwiwszy się odpowiedzi jego, umilknęli.
27 Then some of the Sadducees, who deny that there is a resurrection, came to him, and asked him,
A przyszedłszy niektórzy z Saduceuszów, (którzy przeczą i mówią, iż nie masz zmartwychwstania), pytali go,
28 saying, Teacher, Moses wrote to us, “If a man's brother die, having a wife, and the same die without children, his brother shall take his wife, and raise up seed to his brother.”
Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz nam napisał: Jeźliby komu brat umarł, mając żonę, a umarłby bez dziatek, aby brat jego pojął jego żonę, a wzbudził nasienie bratu swemu.
29 Now there were seven brothers; and the first took a wife and died childless.
Było tedy siedm braci, z których pierwszy pojąwszy żonę, umarł bez dziatek.
30 And the second
I pojął wtóry onę żonę, a umarł i ten bez dziatek.
31 and the third took her; and in like manner also the seven left no children, and died.
Potem ją pojął i trzeci, także i oni wszyscy siedmiu, a nie zostawiwszy dziatek, pomarli.
32 At last the woman also died.
Po wszystkich też umarła i ona niewiasta.
33 In the resurrection then, of which of them is the woman the wife? for the seven had her for a wife.
Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z nich ona będzie żoną, ponieważ siedmiu ich miało ją za żonę?
Tedy odpowiadając, rzekł im Jezus: Synowie tego wieku żenią się i za mąż wydają. (aiōn g165)
35 but they who have been accounted worthy to obtain that world, and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage; (aiōn g165)
Ale ci, którzy godni są, aby dostąpili onego wieku, i powstaną od umarłych, ani się żenić, ani za mąż dawać będą. (aiōn g165)
36 for they cannot die any more; for they are like the angels, and are sons of God, being sons of the resurrection.
Albowiem umierać więcej nie będą mogli; bo będą równi Aniołom, będąc synami Bożymi, gdyż są synami zmartwychwstania.
37 But that the dead are raised, even Moses hath shown at the Bush, when he calleth the Lord the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.
A iż umarli zmartwychwstaną, i Mojżesz pokazał przy onym krzaku, gdy zowie Pana Boga Bogiem Abrahamowym i Bogiem Izaakowym i Bogiem Jakóbowym.
38 Now he is not a God of the dead, but of the living; for all live to him.
A Bógci nie jest Bogiem umarłych, ale żywych; bo jemu wszyscy żyją.
39 Then some of the scribes answering, said, Teacher, thou hast well said.
Tedy odpowiadając niektórzy z nauczonych w Piśmie, rzekli: Nauczycielu! dobrześ powiedział.
40 For they dared no longer to ask him any question.
I nie śmieli go więcej o nic pytać.
41 And he said to them, How is it that men say that the Christ is David's son?
I rzekł do nich: Jakoż powiadają, że Chrystus jest synem Dawidowym?
42 For David himself saith in the book of Psalms, “The Lord said to my lord, Sit thou on my right hand,
A sam Dawid mówi w księgach Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej
43 till I make thine enemies thy footstool.”
Aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
44 David then calleth him lord; and how is he his son?
Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, i jakoż jest synem jego?
45 And in the hearing of all the people he said to his disciples,
A gdy słuchał wszystek lud, rzekł uczniom swoim:
46 Beware of the scribes, who like to walk about in long robes, and love salutations in the markets, and the chief seats in the synagogues, and the first places at feasts;
Strzeżcie się nauczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w szatach długich, i miłują pozdrawiania na rynkach i pierwsze stołki w bóżnicach, i pierwsze miejsca na wieczerzach;
47 who devour widows' houses, and for a pretence make long prayers. These will receive a far greater condemnation.
Którzy pożerają domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw: cić odniosą cięższy sąd.
