Luke 19
1 And he entered and was passing through Jericho.
İsa Yerixoya daxil olub oradan keçirdi.
2 And lo! a man named Zacchaeus; and he was a chief publican, and he was rich.
Orada vergiyığanların rəisi olan Zakkay adlı varlı bir adam var idi.
3 And he sought to see Jesus, what sort of man he was; and he could not on account of the multitude; because he was small of stature.
İsanın kim olduğunu görməyə can atırdı. Amma balacaboy olduğuna görə izdihamın arasından Onu görə bilmirdi.
4 And he ran on before, and climbed up a sycamore-tree to see him; for he was to pass that way.
İsanı görmək üçün irəliyə qaçıb bir firon ənciri ağacına dırmaşdı. Çünki İsa oradan keçməli idi.
5 And when Jesus came to the place, he looked up, and said to him, Zacchaeas, make haste and come down; for today I must abide at thy house.
İsa o yerə çatdıqda yuxarı baxıb onu gördü və ona dedi: «Ey Zakkay, tez aşağı düş. Bu gün Mən sənin evində qalmalıyam».
6 And he made haste and came down, and received him joyfully.
O tez aşağı düşüb İsanı sevinclə qəbul etdi.
7 And when they saw it, they all murmured, saying, He hath gone in to be the guest of a sinner.
Bütün xalq bunu gördükdə deyinməyə başladı: «Gedib günahkar bir kişinin qonağı oldu!»
8 And Zacchaeus stood up, and said to the Lord, Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have taken anything from any one by false representation, I restore him four-fold.
Zakkay isə ayağa qalxıb Rəbbə belə dedi: «Ya Rəbb, əmlakımın yarısını yoxsullara verərəm və kimdən haqsızlıqla bir şey almışamsa, ona dördqat qaytaracağam».
9 And Jesus said to him, This day hath salvation come to this house, inasmuch as he also is a son of Abraham;
İsa ona dedi: «Bu gün bu evə xilas gəldi, çünki bu adam da İbrahimin oğludur.
10 for the Son of man came to seek and to save that which was lost.
Çünki Bəşər Oğlu itmişləri axtarıb xilas etmək üçün gəlmişdir».
11 And while they were hearing these things, he proceeded and spoke a parable, because he was near to Jerusalem, and they thought that the kingdom of God would immediately appear.
Onlar bu şeyləri dinləyərkən İsa bir məsəl də çəkdi. Çünki O, Yerusəlimə yaxınlaşmışdı və onlar elə düşünürdülər ki, Allahın Padşahlığı dərhal üzə çıxacaq.
12 He said therefore, A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.
İsa belə dedi: «Əsilzadələrdən olan bir nəfər padşah təyin olunub geri dönmək üçün uzaq bir ölkəyə yola düşdü.
13 And he called his ten servants, and gave them ten pounds, and said to them, Trade with these, till I come.
Getməmişdən əvvəl qullarından on nəfəri çağırdı və onlara on mina pul verib dedi: “Mən gələnədək bunlarla ticarət et”.
14 But his citizens hated him, and sent an embassy after him, saying, We will not have this man to reign over us.
Lakin əhalisi bu adama nifrət etdi və onun ardınca elçilər göndərib dedi: “Bu adamın üzərimizdə padşah olmasını istəmirik”.
15 And it came to pass, when he had returned, having received the kingdom, that he commanded these servants to whom he had given the money to be called to him, that he might know what each had gained by trading.
O, padşah təyin olunub qayıdanda pul verdiyi həmin qulları yanına çağırtdırdı və nə qazandıqlarını öyrənmək istədi.
16 And the first came, saying, Lord, thy pound hath gained ten pounds.
Birincisi gəlib dedi: “Ağa, sənin bir minan on mina da qazandırdı”.
17 And he said to him, Well done, good servant! because thou hast been faithful in a very little, have authority over ten cities.
Ağası ona dedi: “Afərin, yaxşı qulum! Ən kiçik bir işdə mənə sadiq olduğun üçün on şəhərin idarəsini üzərinə götür”.
18 And the second came, saying, Lord, thy pound hath gained five pounds.
İkincisi gəlib dedi: “Ağa! Sənin bir minan beş mina da qazandırdı”.
19 And he said also to this servant, And be thou over five cities.
Ağası ona da “sən də beş şəhərə hakim ol” dedi.
20 And another came, saying, Lord, behold thy pound, which I have kept laid up in a napkin.
Bir başqası gəlib dedi: “Ağa! Budur sənin minan, onu dəsmala büküb saxlayırdım.
21 For I feared thee, because thou art a harsh man; thou takest up what thou didst not lay down, and reapest what thou didst not sow.
Çünki səndən qorxurdum, sən qəddar bir adamsan, özün qoymadığını götürürsən və özün əkmədiyini biçirsən”.
22 He saith to him, Out of thy mouth will I judge thee, wicked servant! thou knewest that I was a harsh man, taking up what I laid not down, and reaping what I did not sow;
Ağası ona dedi: “Ay pis qul, səni öz ağzından çıxan sözlərlə mühakimə edəcəyəm! Mənim qəddar bir adam olduğumu, özüm qoymadığımı götürdüyümü və özüm əkmədiyimi biçdiyimi bilirdinmi?
23 why then didst thou not put my money into a bank? Then I at my coming might have received it back with interest.
Bəs onda nə üçün mənim pulumu sərraflara vermədin ki, mən qayıdanda onu faizlə geri alım?”
24 And he said to them that stood by, Take from him the pound, and give it to him that hath the ten pounds.
Sonra ətrafında olanlara dedi: “Əlindəki minanı ondan alın və on minası olana verin!”
25 (And they said to him, He hath ten pounds, Lord.)
Ona dedilər: “Ay ağa, axı artıq onun on minası var!”
26 I say to you, that to every one who hath, will be given; but from him that hath not, even what he hath will be taken away.
O, sözünə belə davam etdi: “Sizə deyirəm: kimin varıdırsa, daha çox veriləcək, kimin yoxudursa, əlində olan da alınacaq.
27 But as for those enemies of mine, who would not that I should reign over them, bring them here, and slay them before me.
Mənim onların padşahı olmağımı istəməyən düşmənlərimi isə buraya gətirin və mənim gözümün qabağında qılıncdan keçirin!”»
28 And when he had thus spoken, he went forward, going up to Jerusalem.
İsa bu sözləri deyib qabaqda yeriyərək Yerusəlimə doğru qalxdı.
29 And it came to pass, as he drew near to Bethphage and Bethany, at the mount called the Mount of Olives, he sent two of his disciples,
Zeytun dağı adlanan dağın yamacındakı Bet-Faqe ilə Bet-Anyaya yaxınlaşarkən şagirdlərdən ikisini göndərərək
30 saying, Go to the village over against us; on entering which ye will find a colt tied, whereon no man ever sat; and loose, and bring it.
dedi: «Qarşınızdakı kəndə gedin. Oraya girəndə hələ heç kəsin minmədiyi, bağlanmış bir sıpa tapacaqsınız. Onu açıb buraya gətirin.
31 And if any one ask you, Why are ye loosing it? ye shall say thus, The Lord hath need of it.
Kim sizdən soruşsa: “Nə üçün sıpanı açırsınız?”, ona “bu sıpa Rəbbə lazımdır” deyərsiniz».
32 And they who were sent went and found just as he told them.
Göndərilənlər gedib hər şeyin Onun dediyi kimi olduğunu gördülər.
33 And as they were loosing the colt, its owners said to them, Why are ye loosing the colt?
Onlar sıpanı açanda onun sahibləri onlara dedi: «Bu sıpanı nə üçün açırsınız?»
34 And they said, The Lord hath need of it.
Onlar cavab verdilər: «Bu sıpa Rəbbə lazımdır».
35 And they brought it to Jesus; and having thrown their garments on the colt, they set Jesus thereon.
Sıpanı İsanın yanına gətirdilər və öz paltarlarını sıpanın üstünə sərib İsanı onun belinə mindirdilər.
36 And as he went on, they spread their garments in the road.
O irəli gedərkən insanlar öz paltarlarını yola döşəyirdi.
37 And as he was drawing near, just at the descent of the Mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the miracles which they had seen;
İsa Zeytun dağının aşağı düşən yamacına yaxınlaşanda çoxlu şagird gördükləri bütün möcüzələr üçün sevinib uca səslə Allaha həmd etməyə başladı.
38 saying, Blessed be the King in the name of the Lord! Peace in heaven, and glory in the highest heavens!
Onlar deyirdi: «Rəbbin ismi ilə gələn Padşaha alqış olsun! Göydə sülh, ən ucalarda izzət olsun!»
39 And some of the Pharisees from among the multitude said to him, Teacher, rebuke thy disciples.
İzdihamın arasından bəzi fariseylər Ona dedilər: «Müəllim, şagirdlərinə qadağan et!»
40 And he answering said, I tell you, that if these are silent, the stones will cry out.
Lakin İsa cavabında onlara dedi: «Sizə bunu deyirəm ki, əgər onlar sussa, daşlar dilə gələr!»
41 And when he came near, as he beheld the city, he wept over it,
İsa Yerusəlimə yaxınlaşanda ona baxıb şəhər üçün ağladı.
42 saying, If thou hadst known, even thou, and that in this thy day, the things that concern thy peace! but now they are hidden from thine eyes.
O dedi: «Ah, kaş sən də bu gün sülhə aparan yolu tanıyaydın! Amma bu yol hələlik sənin nəzərindən gizlənib.
43 For the days will come upon thee, when thine enemies will cast up a mound about thee, and compass thee round, and shut thee in on every side,
Çünki səni elə günlər gözləyir ki, düşmənlərin səni sədlə əhatə edəcək, mühasirəyə alacaq və hər yerdən sıxışdıracaqlar.
44 and will level thee with the ground, and thy children within thee; and they will not leave in thee one stone upon another; because thou knewest not the time of thy visitation.
Səni də, qucağındakı övladlarını da yerlə-yeksan edəcəklər. Daşını daş üstə qoymayacaqlar, çünki Allahın sənə yaxınlaşdığı zamanı anlamadın».
45 And entering the temple, he began to cast out those who sold,
İsa məbədə girib orada satıcılıq edənləri qovmağa başladı.
46 saying to them, It is written, “And my house shall be a house of prayer; but ye have made it a den of robbers.”
Onlara belə dedi: «“Mənim evim dua evi olacaq” deyə yazılıb. Amma siz onu quldur yuvasına çevirmisiniz!»
47 And he was teaching daily in the temple; but the chief priests, and the scribes, and the leading men of the people sought to destroy him.
İsa hər gün məbəddə təlim öyrədirdi. Başçı kahinlər, ilahiyyatçılar və xalqın nüfuzlu adamları Onu öldürmək üçün yol axtarırdı,
48 And they could not find an opportunity of doing any thing; for all the people hung upon him, listening.
amma bunu necə edəcəklərini bilmirdilər. Çünki bütün xalq Onu böyük diqqətlə dinləyirdi.
