Psalms 141

1 [A Psalm by David.] LORD, I have called on you. Come to me quickly. Listen to my voice when I call to you.

مزمور داوود. ای خداوند، تو را به یاری می‌طلبم، پس نزد من بشتاب! وقتی فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، صدای مرا بشنو!

2 Let my prayer be set before you like incense; the lifting up of my hands like the evening sacrifice.

بگذار دعای من مانند بخور در حضورت پذیرفته شود، و برافراشتن دستهایم به سوی تو، همچون قربانی شامگاهی باشد.

3 Set a watch, LORD, before my mouth. Keep the door of my lips.

ای خداوند، تو مراقب سخنان من باش و زبانم را نگاه دار.

4 Do not incline my heart to any evil thing, to practice deeds of wickedness with men who work iniquity. Do not let me eat of their delicacies.

هر نوع تمایل بد را از من دور کن، مبادا با مردان بدکار مرتکب اعمال زشت شوم و در بزم آنها شرکت کنم.

5 Let the righteous strike me, it is kindness; let him reprove me, it is like oil on the head; do not let my head refuse it; Yet my prayer is always against evil deeds.

بگذار مرد عادل مرا بزند که لطفی در حق من خواهد بود؛ بگذار مرا تأدیب و تنبیه کند که برایم افتخار خواهد بود و از آن اِبا نخواهم کرد. اما با بدکاران مخالفت خواهم کرد و دعا خواهم کرد که به سزای اعمالشان برسند.

6 Their judges are thrown down by the sides of the rock. They will hear my words, for they are well spoken.

وقتی رهبران این بدکاران از صخره‌ها به پایین پرتاب شوند، آنگاه سخنان مرا خواهند شنید و خواهند فهمید که درست است.

7 "As when one plows and breaks up the earth, our bones are scattered at the mouth of Sheol." (Sheol h7585)

استخوانهایشان مانند سنگهایی که در اثر خیش زدن پخش می‌شوند، به هر سو پراکنده خواهند شد. (Sheol h7585)

8 For my eyes are on you, LORD. In you, I take refuge. Do not leave my soul destitute.

ای خداوند، از تو انتظار کمک دارم. تو پناهگاه من هستی. نگذار بدکاران مرا از بین ببرند.

9 Keep me from the snare which they have laid for me, from the traps of evildoers.

مرا از دام و تلهٔ شروران برهان.

10 Let the wicked fall together into their own nets, while I pass by.

بگذار من جان به در برم، اما آنان در دام خود گرفتار شوند.