Lamentations 5

1 Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our disgrace.

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

2 Our inheritance is turned over to strangers, our houses to foreigners.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

3 We are orphans and fatherless. Our mothers are like widows.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

4 We have to pay for a drink of water; our wood is sold to us.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

5 Our pursuers are on our necks; we are weary, and have no rest.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

6 We have submitted to the Egyptians and to the Assyrians, to get enough bread.

Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.

7 Our fathers sinned, and are no more; but we have borne their iniquities.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

8 Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

10 Our skin is hot like an oven, because of the burning heat of famine.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

11 They raped the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.

Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

12 Princes were hung by their hands; elders were shown no respect.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

13 The young men grind at the mill; the boys stagger under loads of wood.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

14 The elders have gone from the gate, the young men from their music.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

15 The joy of our heart has ceased; our dancing is turned into mourning.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

16 The crown is fallen from our head; woe to us, for we have sinned.

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

17 For this our heart is faint; for these things our eyes grow dim.

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

18 For the mountain of Zion, which is desolate; the foxes walk on it.

Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!

19 But you, LORD, abide forever; your throne is from generation to generation.

Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

20 Why do you keep on forgetting us? Why do you forsake us so long?

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

21 Restore us to you, LORD, and we shall be restored; renew our days as in former times,

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

22 unless you have completely rejected us and are angry with us beyond measure.

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.