Ecclesiastes 1
1 The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem:
Słowa kaznodziei, syna Dawidowego, króla w Jeruzalemie.
2 "Vanity of vanities," says the Preacher; "Vanity of vanities, all is vanity."
Marność nad marnościami, powiedział kaznodzieja; marność nad marnościami, i wszystko marność.
3 What does man gain from all his labor in which he labors under the sun?
Cóż za pożytek ma człowiek ze wszystkiej pracy swej, którą prowadzi pod słońcem?
4 One generation goes, and another generation comes; but the earth remains forever.
Jeden rodzaj przemija, a drugi rodzaj nastaje; lecz ziemia na wieki stoi.
5 The sun also rises, and the sun goes down, and hurries to its place where it rises.
Słońce wschodzi i słońce zachodzi, a spieszy się do miejsca swego, kędy wschodzi;
6 The wind goes toward the south, and turns around to the north. It turns around continually as it goes, and the wind returns again to its courses.
Idzie na południe, a obraca się na północy; wiatr ustawicznie krążąc idzie, a po okręgach swoich wraca się wiatr.
7 All the rivers run into the sea, yet the sea is not full. To the place where the rivers flow, there they flow again.
Wszystkie rzeki idą do morza, wszakże morze nie wylewa; do miejsca, z którego rzeki płyną, wracają się, aby zaś stamtąd wychodziły.
8 All things are full of weariness beyond uttering. The eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.
Wszystkie rzeczy są pełne zabaw, a człowiek nie może ich wymówić; oko nie nasyci się widzeniem, a ucho nie napełni się słyszeniem.
9 That which has been is that which shall be; and that which has been done is that which shall be done: and there is no new thing under the sun.
Co było, jest to, co być ma; a co się teraz dzieje, jest to, co się dziać będzie, a niemasz nic nowego pod słońcem.
10 Is there a thing of which it may be said, "Look, this is new?" It has been long ago, in the ages which were before us.
Jestże jaka rzecz, o którejby kto rzec mógł: Wej! to coś nowego? I toć już było za onych wieków, które były przed nami.
11 There is no memory of the former; neither shall there be any memory of the latter that are to come, among those that shall come after.
Niemasz pamiątki pierwszych rzeczy; także też i potomnych, które będą, nie będzie pamiątki u tych, którzy potem nastaną.
12 I, the Preacher, was king over Israel in Jerusalem.
Ja kaznodzieja byłem królem Izraelskim w Jeruzalemie;
13 I applied my heart to seek and to search out by wisdom concerning all that is done under the sky. It is a heavy burden that God has given to the sons of men to be afflicted with.
I przyłożyłem do tego serce swe, abym szukał, i doszedł mądrością swoją wszystkiego, co się dzieje pod niebem.(Tę zabawę trudną dał Bóg synom ludzkim, aby się nią trapili.)
14 I have seen all the works that are done under the sun; and look, all is vanity and a chasing after wind.
Widziałem wszystkie sprawy, które się dzieją pod słońcem, a oto wszystko jest marnością i utrapieniem ducha.
15 That which is crooked can't be made straight; and that which is lacking can't be counted.
Co jest krzywego, nie może być wyprostowane, a niedostatki nie mogą być policzone.
16 I said to myself, "Look, I have obtained for myself great wisdom above all who were before me in Jerusalem. Yes, my heart has had great experience of wisdom and knowledge."
Przetoż takiem myślał w sercu swem, mówiąc: Otom ja uwielbił i rozszerzył mądrość nad wszystkich, którzy byli przedemną w Jeruzalemie, a serce moje dostąpiło wielkiej mądrości i umiejętności.
17 I applied my heart to know wisdom, and to know madness and folly. I perceived that this also was a chasing after wind.
I przyłożyłem do tego serce moje, abym poznał mądrość i umiejętność, szaleństwo i głupstwo; alem doznał, iż to jest utrapieniem ducha.
18 For in much wisdom is much grief; and he who increases knowledge increases sorrow.
Bo gdzie wiele mądrości, tam jest wiele gniewu; a kto przyczynia umiejętności, przyczynia boleści.
