2 Corinthians 12
1 It is necessary to boast, though it is not profitable. But I will come to visions and revelations of the Lord.
ಆತ್ಮಶ್ಲಾಘಾ ಮಮಾನುಪಯುಕ್ತಾ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ದರ್ಶನಾದೇಶಾನಾಮ್ ಆಖ್ಯಾನಂ ಕಥಯಿತುಂ ಪ್ರವರ್ತ್ತೇ|
2 I know a man in Christ, fourteen years ago (whether in the body, I do not know, or whether out of the body, I do not know; God knows), such a one was caught up into the third heaven.
ಇತಶ್ಚತುರ್ದಶವತ್ಸರೇಭ್ಯಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಯಾ ಪರಿಚಿತ ಏಕೋ ಜನಸ್ತೃತೀಯಂ ಸ್ವರ್ಗಮನೀಯತ, ಸ ಸಶರೀರೇಣ ನಿಃಶರೀರೇಣ ವಾ ತತ್ ಸ್ಥಾನಮನೀಯತ ತದಹಂ ನ ಜಾನಾಮಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೋ ಜಾನಾತಿ|
3 I know such a man (whether in the body, or apart from the body, I do not know; God knows),
ಸ ಮಾನವಃ ಸ್ವರ್ಗಂ ನೀತಃ ಸನ್ ಅಕಥ್ಯಾನಿ ಮರ್ತ್ತ್ಯವಾಗತೀತಾನಿ ಚ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶ್ರುತವಾನ್|
4 how he was caught up into Paradise, and heard unspeakable words, which it is not lawful for a human to utter.
ಕಿನ್ತು ತದಾನೀಂ ಸ ಸಶರೀರೋ ನಿಃಶರೀರೋ ವಾಸೀತ್ ತನ್ಮಯಾ ನ ಜ್ಞಾಯತೇ ತದ್ ಈಶ್ವರೇಣೈವ ಜ್ಞಾಯತೇ|
5 On behalf of such a one I will boast, but on my own behalf I will not boast, except in my weaknesses.
ತಮಧ್ಯಹಂ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯೇ ಮಾಮಧಿ ನಾನ್ಯೇನ ಕೇನಚಿದ್ ವಿಷಯೇಣ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯೇ ಕೇವಲಂ ಸ್ವದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯೇನ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯೇ|
6 For if I would desire to boast, I will not be foolish; for I will speak the truth. But I refrain, so that no one may think more of me than that which he sees in me, or hears from me.
ಯದ್ಯಹಮ್ ಆತ್ಮಶ್ಲಾಘಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಇಚ್ಛೇಯಂ ತಥಾಪಿ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧ ಇವ ನ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಯತಃ ಸತ್ಯಮೇವ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ಕಿನ್ತು ಲೋಕಾ ಮಾಂ ಯಾದೃಶಂ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಮಮ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಾ ಯಾದೃಶಂ ಮಾಂ ಮನ್ಯತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಮಾಂ ಯನ್ನ ಗಣಯನ್ತಿ ತದರ್ಥಮಹಂ ತತೋ ವಿರಂಸ್ಯಾಮಿ|
7 And because of the surpassing greatness of the revelations, therefore, to keep me from exalting myself, there was given to me a thorn in the flesh, a messenger of Satan to pound away at me, to keep me from exalting myself.
ಅಪರಮ್ ಉತ್ಕೃಷ್ಟದರ್ಶನಪ್ರಾಪ್ತಿತೋ ಯದಹಮ್ ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನೀ ನ ಭವಾಮಿ ತದರ್ಥಂ ಶರೀರವೇಧಕಮ್ ಏಕಂ ಶೂಲಂ ಮಹ್ಯಮ್ ಅದಾಯಿ ತತ್ ಮದೀಯಾತ್ಮಾಭಿಮಾನನಿವಾರಣಾರ್ಥಂ ಮಮ ತಾಡಯಿತಾ ಶಯತಾನೋ ದೂತಃ|
8 Concerning this thing, I pleaded with the Lord three times that it might depart from me.
ಮತ್ತಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಸ್ಥಾನಂ ಯಾಚಿತುಮಹಂ ತ್ರಿಸ್ತಮಧಿ ಪ್ರಭುಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಂ ಕೃತವಾನ್|
9 He has said to me, "My grace is sufficient for you, for power is made perfect in weakness." Most gladly therefore I will rather glory in my weaknesses, that the power of Christ may rest on me.
ತತಃ ಸ ಮಾಮುಕ್ತವಾನ್ ಮಮಾನುಗ್ರಹಸ್ತವ ಸರ್ವ್ವಸಾಧಕಃ, ಯತೋ ದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯಾತ್ ಮಮ ಶಕ್ತಿಃ ಪೂರ್ಣತಾಂ ಗಚ್ಛತೀತಿ| ಅತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಶಕ್ತಿ ರ್ಯನ್ಮಾಮ್ ಆಶ್ರಯತಿ ತದರ್ಥಂ ಸ್ವದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯೇನ ಮಮ ಶ್ಲಾಘನಂ ಸುಖದಂ|
10 Therefore I take pleasure in weaknesses, in injuries, in necessities, in persecutions, in distresses, for Christ's sake. For when I am weak, then am I strong.
ತಸ್ಮಾತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಹೇತೋ ರ್ದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯನಿನ್ದಾದರಿದ್ರತಾವಿಪಕ್ಷತಾಕಷ್ಟಾದಿಷು ಸನ್ತುಷ್ಯಾಮ್ಯಹಂ| ಯದಾಹಂ ದುರ್ಬ್ಬಲೋಽಸ್ಮಿ ತದೈವ ಸಬಲೋ ಭವಾಮಿ|
11 I have become foolish. You compelled me, for I ought to have been commended by you, for in nothing was I inferior to the very best apostles, though I am nothing.
ಏತೇನಾತ್ಮಶ್ಲಾಘನೇನಾಹಂ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧ ಇವಾಭವಂ ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ತಸ್ಯ ಕಾರಣಂ ಯತೋ ಮಮ ಪ್ರಶಂಸಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿರೇವ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಾಸೀತ್| ಯದ್ಯಪ್ಯಮ್ ಅಗಣ್ಯೋ ಭವೇಯಂ ತಥಾಪಿ ಮುಖ್ಯತಮೇಭ್ಯಃ ಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯಃ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ನಾಹಂ ನ್ಯೂನೋಽಸ್ಮಿ|
12 Truly the signs of an apostle were worked among you in all patience, in signs and wonders and mighty works.
ಸರ್ವ್ವಥಾದ್ಭುತಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತಿಲಕ್ಷಣೈಃ ಪ್ರೇರಿತಸ್ಯ ಚಿಹ್ನಾನಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಸಧೈರ್ಯ್ಯಂ ಮಯಾ ಪ್ರಕಾಶಿತಾನಿ|
13 For what is there in which you were made inferior to the rest of the churches, unless it is that I myself was not a burden to you? Forgive me this wrong.
ಮಮ ಪಾಲನಾರ್ಥಂ ಯೂಯಂ ಮಯಾ ಭಾರಾಕ್ರಾನ್ತಾ ನಾಭವತೈತದ್ ಏಕಂ ನ್ಯೂನತ್ವಂ ವಿನಾಪರಾಭ್ಯಃ ಸಮಿತಿಭ್ಯೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ ನ್ಯೂನತ್ವಂ ಜಾತಂ? ಅನೇನ ಮಮ ದೋಷಂ ಕ್ಷಮಧ್ವಂ|
14 Look, for the third time I am ready to come to you, and I will not be a burden to you; for I seek not what is yours, but you. For the children ought not to save up for the parents, but the parents for the children.
ಪಶ್ಯತ ತೃತೀಯವಾರಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಂ ಗನ್ತುಮುದ್ಯತೋಽಸ್ಮಿ ತತ್ರಾಪ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಭಾರಾಕ್ರಾನ್ತಾನ್ ನ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ| ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮ್ಪತ್ತಿಮಹಂ ನ ಮೃಗಯೇ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾನೇವ, ಯತಃ ಪಿತ್ರೋಃ ಕೃತೇ ಸನ್ತಾನಾನಾಂ ಧನಸಞ್ಚಯೋಽನುಪಯುಕ್ತಃ ಕಿನ್ತು ಸನ್ತಾನಾನಾಂ ಕೃತೇ ಪಿತ್ರೋ ರ್ಧನಸಞ್ಚಯ ಉಪಯುಕ್ತಃ|
15 I will most gladly spend and be spent for your souls. If I love you more abundantly, am I loved the less?
ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಸು ಬಹು ಪ್ರೀಯಮಾಣೋಽಪ್ಯಹಂ ಯದಿ ಯುಷ್ಮತ್ತೋಽಲ್ಪಂ ಪ್ರಮ ಲಭೇ ತಥಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಣರಕ್ಷಾರ್ಥಂ ಸಾನನ್ದಂ ಬಹು ವ್ಯಯಂ ಸರ್ವ್ವವ್ಯಯಞ್ಚ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
16 But be it so, I did not myself burden you. But, being crafty, I caught you with deception.
ಯೂಯಂ ಮಯಾ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಭಾರಾಕ್ರಾನ್ತಾ ಇತಿ ಸತ್ಯಂ, ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಧೂರ್ತ್ತಃ ಸನ್ ಛಲೇನ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಞ್ಚಿತವಾನ್ ಏತತ್ ಕಿಂ ಕೇನಚಿದ್ ವಕ್ತವ್ಯಂ?
17 Did I take advantage of you by anyone of them whom I have sent to you?
ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಂ ಮಯಾ ಯೇ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಹಿತಾಸ್ತೇಷಾಮೇಕೇನ ಕಿಂ ಮಮ ಕೋಽಪ್ಯರ್ಥಲಾಭೋ ಜಾತಃ?
18 I exhorted Titus, and I sent the brother with him. Did Titus take any advantage of you? Did not we walk in the same spirit? Did not we walk in the same steps?
ಅಹಂ ತೀತಂ ವಿನೀಯ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭ್ರಾತರಮೇಕಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮತ್ತಸ್ತೀತೇನ ಕಿಮ್ ಅರ್ಥೋ ಲಬ್ಧಃ? ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಭಾವ ಏಕಸ್ಯ ಪದಚಿಹ್ನೇಷು ಚಾವಾಂ ಕಿಂ ನ ಚರಿತವನ್ತೌ?
19 Have you been thinking all this time that we have been defending ourselves before you? In the sight of God we speak in Christ; and all things, beloved, are for your edifying.
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ವಯಂ ಪುನ ರ್ದೋಷಕ್ಷಾಲನಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮ ಇತಿ ಕಿಂ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ? ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಷ್ಠಾರ್ಥಂ ವಯಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕಥಯಾಮಃ|
20 For I am afraid that by any means, when I come, I might find you not the way I want to, and that I might be found by you as you do not desire; that by any means there would be strife, jealousy, outbursts of anger, factions, slander, whisperings, proud thoughts, riots;
ಅಹಂ ಯದಾಗಮಿಷ್ಯಾಮಿ, ತದಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಾದೃಶಾನ್ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛಾಮಿ ತಾದೃಶಾನ್ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮಿ, ಯೂಯಮಪಿ ಮಾಂ ಯಾದೃಶಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛಥ ತಾದೃಶಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ, ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ವಿವಾದ ಈರ್ಷ್ಯಾ ಕ್ರೋಧೋ ವಿಪಕ್ಷತಾ ಪರಾಪವಾದಃ ಕರ್ಣೇಜಪನಂ ದರ್ಪಃ ಕಲಹಶ್ಚೈತೇ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ;
21 that again when I come my God would humble me before you, and I would mourn for many of those who have sinned before now, and not repented of the uncleanness and sexual immorality and lustfulness which they committed.
ತೇನಾಹಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಂ ಪುನರಾಗತ್ಯ ಮದೀಯೇಶ್ವರೇಣ ನಮಯಿಷ್ಯೇ, ಪೂರ್ವ್ವಂ ಕೃತಪಾಪಾನ್ ಲೋಕಾನ್ ಸ್ವೀಯಾಶುಚಿತಾವೇಶ್ಯಾಗಮನಲಮ್ಪಟತಾಚರಣಾದ್ ಅನುತಾಪಮ್ ಅಕೃತವನ್ತೋ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಚ ತಾನಧಿ ಮಮ ಶೋಕೋ ಜನಿಷ್ಯತ ಇತಿ ಬಿಭೇಮಿ|
