Psalms 44

1 [For the Chief Musician. By the sons of Korah. A contemplative psalm.] We have heard with our ears, God; our fathers have told us, what work you did in their days, in the days of old.

Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.

2 You drove out the nations with your hand, but you planted them. You afflicted the peoples, but you spread them abroad.

Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.

3 For they did not get the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them; but your right hand, and your arm, and the light of your face, because you were favorable to them.

Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)

4 You are my King, my God, who commands victories for Jacob.

O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.

5 Through you we will push back our adversaries. Through your name we will trample down those who rise up against us.

Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.

6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.

Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.

7 But you have saved us from our adversaries, and have shamed those who hate us.

Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.

8 In God we have made our boast all day long, we will give thanks to your name forever. (Selah)

Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)

9 But now you rejected us, and brought us to dishonor, and do not go out with our armies.

Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.

10 You make us turn back from the adversary. Those who hate us take spoil for themselves.

Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.

11 You have made us like sheep for food, and have scattered us among the nations.

Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.

12 You sell your people for nothing, and have gained nothing from their sale.

Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.

13 You make us the taunt of our neighbors, a scoffing and a derision to those who are around us.

Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.

14 You make us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.

Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.

15 All day long my dishonor is before me, and shame covers my face,

Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha

16 At the taunt of one who reproaches and verbally abuses, because of the enemy and the avenger.

dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.

17 All this has come on us, yet have we not forgotten you, Neither have we been false to your covenant.

Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.

18 Our heart has not turned back, neither have our steps strayed from your path,

Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.

19 Though you have crushed us in the haunt of jackals, and covered us with the shadow of death.

Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.

20 If we have forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;

Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,

21 won't God search this out? For he knows the secrets of the heart.

hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

22 For your sake we are killed all day long. We are regarded as sheep to be slaughtered.

Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.

23 Wake up. Why do you sleep, LORD? Arise. Do not reject us forever.

Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?

24 Why do you hide your face, and forget our affliction and our oppression?

Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?

25 For our soul is bowed down to the dust. Our body cleaves to the earth.

Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.

26 Rise up to help us. Redeem us for your loving kindness' sake.

Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.