Luke 23
1 Then the whole company rose up and brought him to Pilate,
Андин [кеңәшмидикиләрниң] һәммиси орнидин турушуп, уни [валий] Пилатусниң алдиға елип беришти.
2 and began to accuse him. "We have found this fellow perverting our nation, and forbidding to give tribute to Caesar, and proclaiming that he is the Messiah and King."
У йәрдә улар униң үстидин шикайәт қилип: — Өзини Мәсиһ, йәни падиша дәп ативелип, хәлқимизни аздуруп вә қутритип, Қәйсәргә баҗ-селиқ тапшурушни тосқан бу адәмни байқап уни туттуқ, — дейишти.
3 Then Pilate asked him, "Are you the King of the Jews?" And he answered him saying, "Certainly I am."
Пилатус униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасимусән? — дәп сориди. У: — Ейтқиниңдәк, — дәп җавап бәрди.
4 And Pilate said to the chief priest and the crowd, "I find no harm in this man."
Андин Пилатус баш каһинлар билән көпчиликкә: — Бу адәмдин бирәр шикайәт қилғидәк ишни тапалмидим, — деди.
5 But they repeatedly insisted, "He is stirring up the people throughout all Judea with his teaching which started from Galilee."
Лекин улар техиму қәтъий һалда: — У Галилийәдин тартип таки бу йәргичә, пүткүл Йәһудийәдиму тәлим бериш билән хәлиқни қутритиду.
6 When Pilate heard the word "Galilee" he asked if the man were a Galilean,
Пилатус «Галилийә» дегән сөзни аңлап: — Бу киши Галилийәликму? — дәп сориди
7 and when he learned that he belonged to Herod’s jurisdiction he sent him to Herod, who himself happened to be in Jerusalem during those days.
вә униң Һерод [ханниң] идарә килған өлкидин кәлгәнлигидин хәвәр тепип, уни Һеродқа йоллап бәрди (у күнләрдә Һеродму Йерусалимда еди).
8 Now when Herod saw Jesus he was exceedingly glad. He had long been wanting to see him, because he had heard so much about him, and was hoping to see some miracles performed by him.
Һерод Әйсани көргәндә интайин хошал болди. Чүнки у узундин бери униңға даир көп ишларни аңлап, униңдин бир мөҗизә көрүш үмүтидә болуп, уни көрүш пурситини издәвататти.
9 So he had been asking him many questions, but Jesus made no answers.
У Әйсадин көп соалларни сориди, лекин у Һеродқа бир еғизму җавап бәрмиди.
10 Meanwhile the high priests and Scribes were standing around, and continually making accusations to him against him.
Баш каһинлар вә Тәврат устазлири йеқин туруп униң үстидин һә дәп әрз-шикайәт қиливататти.
11 Then Herod and his soldiers set him at naught, and mocked him, and throwing about him a gorgeous robe, sent him back to Pilate.
Һерод хан вә униң ләшкәрлири уни харлап мәсқирә қилишип, униңға шаһанә тон-кийим кийдүрүп, уни йәнә Пилатусниң алдиға қайтуруп йоллиди.
12 Herod and Pilate became friends again from that very day; for before they had been at enmity between themselves.
Мана шу күндин башлап, Пилатус билән Һерод дост болуп қалди; чүнки илгири улар арисида адавәт болған еди.
13 So Pilate called together the chief priests and the rulers and the people,
Валий Пилатус баш каһинларни, [Йәһудий] һөкүмдарларни вә халайиқни жиғип,
14 and said to them. "You brought before me this man as one who incited the people to rebellion. I have examined him in your presence, and I find no fault in this man regarding the charges that you brought against him.
уларға: — Силәр бу адәмниң үстидин «Хәлиқни аздуриду вә қутритиду» дәп шикайәт қилип уни алдимға тартип кәлдиңлар. Мана, мән силәрниң алдиңларда уни сорақ қилғиним билән, униңдин силәр шикайәт қилған җинайәтләрдин бириниму тапалмидим.
15 Neither does Herod; for he sent him back to us. You see that he has done nothing worthy of death.
Һеродму тапмиди; чүнки мән силәрни униң алдиға әвәттим. Мана, униңда өлүмгә лайиқ һеч қандақ җинайәт йоқ екән.
16 I will therefore, after flogging him, release him."
Шуңа мән уни җазалап, андин қоюп беримән, — деди
17 "Now he had to release to them at the feast one prisoner."
(униң һәр қетимлиқ [өтүп кетиш] һейтида, [Йәһудий] [мәһбуслардин] бирини уларға қоюп бериш мәҗбурийити бар еди).
18 Then the whole crowd shouted out, "Away with this man, and release to us Barabbas."
Лекин көпчилик тәңла чуқан селишип: — Буни йоқитиң! Бизгә Бараббасни қоюп бериң! — дейишти
19 (This was a man who had been thrown in prison on account of a riot which had occurred in the city, and for murder.)
(Бараббас болса шәһәрдә топилаң көтәргәнлиги вә қатиллиқ қилғанлиғи үчүн зинданға ташланған мәһбус еди).
20 Then Pilate spoke to them again, because he wished to release Jesus;
Шуниң билән Пилатус Әйсани қоюп беришни халап, көпчиликкә йәнә сөз қилғили турди.
21 but they continued to shout out and say, "Crucify! Crucify him!"
Лекин улар җававән йәнә чуқан селишип: — Крестлигин, уни крестлигин! — дәп вақирашти.
22 For the third time he appealed to them. "But what crime has he committed? I have found in him nothing that deserves death. I will therefore flog him, and let him go."
[Пилатус] үчинчи қетим уларға: — Немишкә? У зади немә яманлиқ қилған? Мән униңдин өлүмгә лайиқ һеч җинайәт тапалмидим. Шуниң үчүн мән уни җазалап, қоюп беримән, — деди.
23 But they kept shouting the more insistently, demanding that he should be crucified, and their shouts won the day.
Бирақ улар йәнила һә дәп чуқан селишип: «У крестләнсун!» дәп тәләп қилип чиң турувалди. Уларниң һәмдә баш каһинларниң чуқанлири ахир күчлүк кәлди.
24 So Pilate gave sentence what they wished should be done.
Пилатус уларниң тәливи бойичә ада қилинсун дәп һөкүм чиқарди.
25 He released the man who had been put in prison for riot and murder, the man whom they asked for; but Jesus he handed over to their will.
Вә уларниң тилигинини, йәни топилаң көтириш вә қатиллиқ үчүн зинданға ташланғанни қоюп берип, Әйсани уларниң хаһишиға тапшуруп бәрди.
26 And when they led him away they took hold of Simon, a Cyrenean, who was coming in from the country, and laid the cross on him to carry it behind Jesus.
Вә улар уни елип кетиватқанда, йолда Курини шәһирилик Симон исимлиқ бир киши сәһрадин келивататти; улар уни тутувелип, крестни униңға көтәргүзүп, Әйсаниң кәйнидин маңдурди.
27 He was also followed by a great crowd of people, and of women too, who were beating their breast and lamenting him.
Әйсаниң кәйнидә зор бир топ хәлиқ, шундақла униңға ечинип жиға-зерә көтиришиватқан аялларму әгишип келивататти.
28 But Jesus turned to and said. "Daughters of Jerusalem, do not weep for me;
Лекин Әйса кәйнигә бурулуп уларға: — Әй Йерусалимниң қизлири! Мән үчүн жиғлимаңлар, бәлки өзүңлар вә балилириңлар үчүн жиғлаңлар!
29 "but weep for yourselves and for your children. For behold, the days are coming when they shall say, ‘Blessed are the barren, and the wombs that have never bore children, and the breasts that never suckled.’
Чүнки силәргә шундақ еғир күнләр келидуки, кишиләр: «Туғмаслар, бала көтәрмигән қосақлар вә емитмигән әмчәкләр бәхитликтур!» — дейишиду.
30 "Then they will begin to say to the mountains, ‘Fall on us!’ and to the hills, ‘Cover us!’
Шу чағда кишиләр тағларға: «Үстимизгә өрүл!», дөңлүкләргә: «үстимизни яп!» дәп нида қилишиду.
31 "For if this is what they do in the green tree, what will they do in the dry?"
Чүнки адәмләр япйешил дәрәққә шундақ ишларни қилған йәрдә, қуруп кәткән дәрәққә немә ишлар болар?! — деди.
32 And there were led out with him to be executed, two criminals also.
Икки җинайәтчиму өлүмгә мәһкүм қилинғили униң билән тәң елип келингән еди.
33 When they came to the place called "The Skull," there they crucified him and the criminals also, one upon his right hand, and one upon his left.
Вә улар «баш сүйәк» дәп аталған җайға кәлгәндә, у йәрдә уни вә йәнә икки җинайәтчини, бирини униң оң йенида вә йәнә бирини сол йенида кресткә тартти.
34 Jesus kept saying, "Father forgive them, for they do not know what they are doing." And they divided his garments among them, casting lots for them,
Әйса: — И Ата, уларни кәчүргин, чүнки улар өзиниң немә қиливатқанлиғини билмәйду, — деди. [Ләшкәрләр] чәк ташлап, униң кийимлирини бөлүшүвалди.
35 and the people stood looking on. Even the rulers repeatedly taunted him, saying, "He saved others, let him save himself, if this fellow is indeed the Christ of God, His Chosen One!"
Халайиқ қарап туратти, Йәһудий һөкүмдарларму йенида туруп униңға димиғини қеқип мәсқирә қилип: Башқиларни қутқузуптикән! Әгәр у растин Худаниң Мәсиһи, Униң талливалғини болса, өзини қутқузуп бақсун! — дейишти.
36 Even the soldiers made sport of him by coming up and offering him sour wine,
Ләшкәрләрму уни мәсқирә қилишип, йениға берип униңға сиркә тәңләп:
37 saying, "If you are the King of the Jews, save yourself."
— Әгәр сән Йәһудийларниң Падишаси болсаң, өзүңни қутқузуп бақ! — дейишти.
38 For there was an inscription over his head, THIS IS THE KING OF THE JEWS.
Униң үстидики [тахтайға] грекчә, латинчә вә ибранийчә һәрипләр билән: «Бу киши Йәһудийларниң Падишасидур» дәп йезип қоюлған еди.
39 And one of the criminals who had been hung there kept reviling him, saying. "Are you not the Christ? Save yourself and us."
Униң билән биллә кресткә тартилған икки җинайәтчиниң бири уни һақарәтләп: — Сән Мәсиһ әмәсмидиң? Әнди өзүңниму, бизниму қутқузә! — деди.
40 But the other, answering, reproved him, saying. "Have you no fear of God even? When you are suffering the same punishment as he?
Бирақ йәнә бири униң гепигә тәнбиһ берип: Сән өзүң охшаш һөкүмниң тегидә туруп Худадин қорқмамсән?
41 "We indeed justly, for we are receiving due retribution for what we have done. But he has done no wrong."
Бизниң җазалинишимиз һәқлиқ, чүнки өз қилмишлиримизниң тегишлик җазасини тарттуқ; лекин бу киши һеч қандақ натоғра иш қилмиғанғу! — дәп җавап бәрди.
42 Then he added, "Jesus, remember me when you come in your kingdom."
Андин, у Әйсаға: — И Рәб, падишалиғиң билән кәлгиниңдә, мени яд қилғин, — деди.
43 "In solemn truth I tell you," said Jesus, "that this day you shall be with me in Paradise."
Әйса униңға: — Бәрһәқ, мән саңа ейтайки, бүгүн сән мән билән биллә җәннәттә болисән, — деди.
44 It was now about the sixth hour, and a darkness came over the whole land until the ninth hour.
Һазир алтинчи саат болуп, пүтүн зиминни тоққузинчи сааткичә қараңғулуқ басти.
45 And the sun was darkened, and the curtain of the sanctuary was torn in two in the Temple.
Қуяш нурини бәрмиди вә ибадәтханиниң пәрдиси тосаттин оттурисидин житилип икки парчә болуп кәтти.
46 Then with a loud cry, Jesus said, "Father, into thy hands I commend my spirit!" And after uttering these words, he yielded up his spirit.
Әйса қаттиқ аваз билән нида қилғандин кейин: — И Ата! Роһумни қолуңға тапшурдум, — деди-дә, тиниқи тохтап, җан үзди.
47 When the army captain saw what had happened, he glorified God, saying, "This man was really innocent!"
У йәрдә турған йүз беши йүз бәргән ишларни көрүп: — Бу адәм һәқиқәтән дурус адәм екән! — дәп Худани улуқлиди.
48 And all the crowds who had assembled to see this spectacle, after witnessing what had been done, were returning beating upon their breast.
Вә бу мәнзирини көрүшкә жиғилған барлиқ хәлиқ йүз бәргән ишларни көрүп көкрәклиригә уруп өйлиригә қайтишти.
49 But all his acquaintances and the women who had been his followers continued to stand at a distance, looking on.
Вә уни тонуйдиған барлиқ кишиләр вә Галилийәдин униңға әгишип кәлгән аяллар жирақта туруп, бу вақиәләргә қарап турди.
50 Now there was a man named Joseph, a member of the Council, a good man and a righteous,
Вә мана шу йәрдә кеңәшмидикиләрдин Йүсүп исимлиқ бири бар еди. У өзи ақкөңүл вә адил адәм болуп, уларниң мәслиһәтигә вә қилғиниға қошулмиған еди. Өзи Йәһудийә өлкисидики Ариматия дегән бир шәһәрдин болуп, Худаниң падишалиғини тәлмүрүп күтәтти.
51 he who came from the Jewish town of Arimathea, and who was on the watch for the kingdom of God. He had not concurred in the designs and deed of the council.
52 This man went to Pilate, and begged for the body of Jesus.
У өзи Пилатусниң алдиға берип Әйсаниң җәситини беришни тәләп қилди;
53 Then taking it down, he wrapped it in linen, and placed it in a tomb hewn in the rock, where no man has ever been laid.
Вә уни кресттин чүшүрүп канап билән кепәнләп, қорам таштин оюп ясалған, һеч ким қоюлмиған бир қәбиргә дәпнә қилди.
54 And it was the day of preparation and the Sabbath was near at hand.
Бу «тәйярлиқ күни» болуп, шабат күни йеқинлишип қалған еди.
55 Then the women who had accompanied him out of Galilee followed after, and noted the tomb, and how his body was placed.
Вә униң билән Галилийәдин кәлгән аяллар [Йүсүпкә] әгишип, қәбирни вә униң җәсәтиниң қандақ қоюлғинини көрди.
56 Then they returned and prepared spices and perfumes.
Андин йенип берип әтирләр вә хуш пурақлиқ буюмларни тәйяр қилди вә [Тәвраттики] әмир бойичә шабат күни арам елишти.
