Luke 18
1 He also taught them by a parable how they ought always to pray and never to lose heart.
Opowiedział im też przypowieść [o tym], że zawsze należy się modlić i nie ustawać;
2 "There was a certain town," he said, "a judge who had neither reverence for God, nor respect for man.
Mówiąc: W pewnym mieście był sędzia, który Boga się nie bał i z człowiekiem się nie liczył.
3 "In that same town there was a widow who came again and again before him, saying, "‘Do for me the justice of my adversary.’
Była też w tym mieście wdowa, która przychodziła do niego i mówiła: Pomścij moją [krzywdę] na moim przeciwniku.
4 "For a while he would not, but afterwards he said to himself, ‘Though I have neither reverence for God nor regard for man,
On przez długi czas nie chciał, lecz potem powiedział sobie: Chociaż Boga się nie boję i z człowiekiem się nie liczę;
5 "‘yet because this woman annoys me I will give her justice, lest by her continual coming she wear me out.’
To jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, pomszczę jej [krzywdę], aby już nie przychodziła i nie zadręczała mnie.
6 "Listen" said the Lord, "to what this unjust judge says.
I powiedział Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
7 "And will not God see justice done to his elect who are crying unto him day and night, even if he seems to delay helping them?
A Bóg, czy nie pomści [krzywdy] swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich [sprawie]?
8 "I tell you that he will quickly see justice done to his elect! Nevertheless, when the Son of man comes, will he find faith upon the earth?"
Mówię wam, że szybko pomści ich [krzywdę]. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?
9 Moreover he spoke this parable to some who trusted in themselves because they were righteous, and looked down upon the rest.
Powiedział też do tych, którzy ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innych mieli za nic, taką przypowieść:
10 "Two men are going up to the temple to pray; the one a Pharisee, the other a tax-gatherer.
Dwóch ludzi weszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
11 "The Pharisee stood apart and thus began to pray by himself. "‘O God, I thank thee that I am not like the rest of men, extortioners, rogues, adulterers, or even like this tax gatherer;
Faryzeusz stanął i tak się w sobie modlił: Dziękuję ci, Boże, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy albo jak i ten celnik.
12 "‘I fast twice a week, I pay tithes of all my possessions.’
Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
13 "But the tax-gatherer, standing far back, would not lift up so much as his eyes to heaven, but kept beating his breast and saying, "‘O God be merciful to me, the sinner!’
A celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet oczu podnieść ku niebu, ale bił się w piersi, mówiąc: Boże, bądź miłosierny mnie grzesznemu.
14 "I tell you that this man went down to his house justified rather than the other; for every one who exalts himself shall be humbled; but he who humbles himself shall be exalted."
Mówię wam, że raczej ten odszedł do swego domu usprawiedliwiony, a nie tamten. [Każdy] bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
15 And they kept bringing their babies for him to touch them; but when his disciples saw it they began to rebuke them.
Przynoszono też do niego niemowlęta, aby je dotknął. Lecz uczniowie, widząc to, gromili ich.
16 But Jesus called for the babies. "Let the little children come to me," he said, "do not hinder them; for of such is the kingdom of heaven.
Ale Jezus przywołał ich i powiedział: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.
17 "I tell you in solemn truth that whoever will not receive the kingdom of God like a little child, he will never get into it."
Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.
18 A ruler put this question to him. "Good teacher, what shall I do to inherit eternal life?" (aiōnios g166)
I zapytał go pewien dostojnik: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? (aiōnios g166)
19 "Why are you calling me ‘good’?"said Jesus to him; "no one is good but God.
A Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt [nie jest] dobry, tylko jeden – Bóg.
20 "You know the commandments. "Do not commit adultery, Do not murder, Do not steal, Do not bear false witness, Honor your father and mother."
Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa, czcij swego ojca i swoją matkę.
21 "All of these," he replied, "I have kept from my youth up."
A on odpowiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości.
22 And receiving this reply, Jesus said to him. "One thing you are still lacking. Sell all that you have and give it to the poor, and you shall have treasure in heaven. Then come and follow me."
Gdy Jezus to usłyszał, powiedział do niego: Jednego ci jeszcze brakuje. Sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za mną.
23 But when he heard these words he became deeply grieved, for he was exceedingly rich.
A on, usłyszawszy to, ogromnie się zasmucił, bo był bardzo bogaty.
24 Jesus looked at him and said. "How hard it is for those who have money to enter into the kingdom of God!
Kiedy Jezus zobaczył go bardzo zasmuconego, powiedział: Jakże trudno tym, którzy mają pieniądze, wejść do królestwa Bożego!
25 Why, it is easier for a camel to go through the eye of a needle than for a rich man to enter into the kingdom of God."
Łatwiej bowiem jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
26 "Who then can be saved?" exclaimed his hearers.
Wtedy ci, którzy to słyszeli, mówili: Któż więc może być zbawiony?
27 "Things that are impossible with men," he answered them, "are possible with God."
A on odpowiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.
28 Then Peter said, "Look! we have left our homes and followed you."
Wówczas Piotr powiedział: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.
29 And he said to them, "In Solemn truth I tell you that there is no one who, for the sake of the kingdom of God, has left houses, or wife, or brother, or parents, or children,
On zaś im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, że nie ma nikogo, kto by opuścił dom, rodziców lub braci, żonę lub dzieci dla królestwa Bożego;
31 Then he took the twelve aside and told them. "See, we are on our way to Jerusalem, and all prophets regarding the son of Man will be fulfilled.
Potem wziął ze sobą dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy i wypełni się wszystko, co zostało napisane przez proroków o Synu Człowieczym.
32 "He will be betrayed to the Gentiles, and be mocked, and shamefully treated, and spit upon;
Będzie bowiem wydany poganom, wyśmiany, zelżony i opluty;
33 "and they will scourge and kill him; and the third day he will rise again."
Ubiczują go i zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
34 But they understood none of these sayings. His words were a mystery to them, and they did not know what he meant.
Lecz oni nic z tego nie zrozumieli. Te słowa były przed nimi zakryte i nie wiedzieli, o czym była mowa.
35 As Jesus drew near to Jericho, there was a blind man who sat by the wayside begging.
A gdy zbliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze i żebrał.
36 He heard the crowd passing and asked what the matter was.
A usłyszawszy przechodzący tłum, pytał, co się dzieje.
37 They told him, "Jesus of Nazareth is passing by."
I powiedziano mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu.
38 Then he shouted out, saying, "Jesus, son of David, take pity on me!"
Wtedy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
39 Those who went ahead began to reprove him and to tell him to be still; but he kept clamorously shouting all the more, "Son of David, take pity on me!"
Lecz ci, którzy szli z przodu, gromili go, aby milczał. On jednak jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
40 So Jesus stopped and ordered him to be brought to him. When he was come near to him he asked him
Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go przyprowadzić do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:
41 "What do you want me to do for you?" "Lord," he answered, "that I might see again."
Co chcesz, abym ci uczynił? A on odpowiedział: Panie, żebym przejrzał.
42 "Receive your sight," said Jesus, "your faith has saved you."
Jezus mu powiedział: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.
43 Instantly he regained his sight and followed Jesus, giving glory to God; and all the people who saw it gave praise to God.
Zaraz też odzyskał wzrok i szedł za nim, wielbiąc Boga. A wszyscy ludzie, widząc to, oddawali chwałę Bogu.
