Matthew 25
1 “Then will the kingdom of the heavens be likened to ten virgins, who, having taken their lamps, went forth to meet the bridegroom;
| «در آن زمان ملکوت آسمان مثل ده باکره خواهد بود که مشعلهای خود رابرداشته، به استقبال داماد بیرون رفتند. | ۱ |
2 and five of them were prudent, and five foolish;
| و ازایشان پنج دانا و پنج نادان بودند. | ۲ |
3 they who were foolish having taken their lamps, did not take with themselves oil;
| اما نادانان مشعلهای خود را برداشته، هیچ روغن با خودنبردند. | ۳ |
4 and the prudent took oil in their vessels, with their lamps.
| لیکن دانایان، روغن در ظروف خود بامشعلهای خویش برداشتند. | ۴ |
5 And the bridegroom lingering, they all nodded and were sleeping,
| و چون آمدن دامادبطول انجامید، همه پینکی زده، خفتند. | ۵ |
6 and in the middle of the night a cry was made, Behold, the bridegroom comes; go forth to meet him!
| و درنصف شب صدایی بلند شد که “اینک دامادمی آید به استقبال وی بشتابید.” | ۶ |
7 Then all those virgins rose, and trimmed their lamps,
| پس تمامی آن باکره‌ها برخاسته، مشعلهای خود را اصلاح نمودند. | ۷ |
8 and the foolish said to the prudent, Give us of your oil, because our lamps are going out;
| و نادانان، دانایان را گفتند: “از روغن خود به ما دهید زیرا مشعلهای ما خاموش می‌شود.” | ۸ |
9 and the prudent answered, saying, Lest there may not be sufficient for us and you, go rather to those selling, and buy for yourselves.
| اما دانایان در جواب گفتند: “نمی شود، مبادا ما و شما را کفاف ندهد. بلکه نزدفروشندگان رفته، برای خود بخرید.” | ۹ |
10 And while they are going away to buy, the bridegroom came, and those ready went in with him to the wedding feasts, and the door was shut;
| و درحینی که ایشان بجهت خرید می‌رفتند، داماد برسید و آنانی که حاضر بودند، با وی به عروسی داخل شده، در بسته گردید. | ۱۰ |
11 and afterward come also the rest of the virgins, saying, Lord, lord, open to us;
| بعد از آن، باکره های دیگر نیز آمده، گفتند: “خداوندا برای ماباز کن.” | ۱۱ |
12 and he answering said, Truly I say to you, I have not known you.
| او در جواب گفت: “هرآینه به شمامی گویم شما را نمی شناسم.” | ۱۲ |
13 Watch therefore, for you have not known the day nor the hour in which the Son of Man comes.
| پس بیدار باشیدزیرا که آن روز و ساعت را نمی دانید. | ۱۳ |
14 For—as a man going abroad called his own servants, and delivered to them his substance,
| «زیرا چنانکه مردی عازم سفر شده، غلامان خود را طلبید و اموال خود را بدیشان سپرد، | ۱۴ |
15 and to one he gave five talents, and to another two, and to another one, to each according to his several ability, went abroad immediately.
| یکی را پنج قنطار و دیگری را دو وسومی را یک داد؛ هر یک را بحسب استعدادش. و بی‌درنگ متوجه سفر شد. | ۱۵ |
16 And he who received the five talents, having gone, worked with them, and made five other talents;
| پس آنکه پنج قنطار یافته بود، رفته و با آنها تجارت نموده، پنج قنطار دیگر سود کرد. | ۱۶ |
17 in like manner also he who [received] the two, he gained, also he, other two;
| و همچنین صاحب دوقنطار نیز دو قنطار دیگر سود گرفت. | ۱۷ |
18 and he who received the one, having gone away, dug in the earth, and hid his lord’s money.
| اما آنکه یک قنطار گرفته بود، رفته زمین را کند و نقد آقای خود را پنهان نمود. | ۱۸ |
19 And after a long time comes the lord of those servants, and takes reckoning with them;
| «و بعد از مدت مدیدی، آقای آن غلامان آمده، از ایشان حساب خواست. | ۱۹ |
20 and he who received the five talents, having come, brought five other talents, saying, Lord, you delivered five talents to me; behold, I gained five other talents besides them.
| پس آنکه پنج قنطار یافته بود، پیش آمده، پنج قنطار دیگرآورده، گفت: خداوندا پنج قنطار به من سپردی، اینک پنج قنطار دیگر سود کردم.” | ۲۰ |
21 And his lord said to him, Well done, good and faithful servant, you were faithful over a few things, I will set you over many things; enter into the joy of your lord.
| آقای او به وی گفت: آفرین‌ای غلام نیک متدین! بر چیزهای اندک امین بودی، تو را بر چیزهای بسیار خواهم گماشت. به شادی خداوند خود داخل شو! | ۲۱ |
22 And he also, who received the two talents, having come, said, Lord, you delivered to me two talents; behold, I gained two other talents besides them.
| وصاحب دو قنطار نیز آمده، گفت: ای آقا دو قنطارتسلیم من نمودی، اینک دو قنطار دیگر سودیافته‌ام. | ۲۲ |
23 His lord said to him, Well done, good and faithful servant, you were faithful over a few things, I will set you over many things; enter into the joy of your lord.
| آقایش وی را گفت: آفرین‌ای غلام نیک متدین! بر چیزهای کم امین بودی، تو را بر چیزهای بسیار می‌گمارم. در خوشی خداوندخود داخل شو! | ۲۳ |
24 And he also who has received the one talent, having come, said, Lord, I knew you, that you are a hard man, reaping where you did not sow, and gathering from where you did not scatter;
| پس آنکه یک قنطار گرفته بود، پیش آمده، گفت: ای آقا چون تو رامی شناختم که مرد درشت خویی می‌باشی، ازجایی که نکاشته‌ای می‌دروی و از جایی که نیفشانده‌ای جمع می‌کنی، | ۲۴ |
25 and having been afraid, having gone away, I hid your talent in the earth; behold, you have your own!
| پس ترسان شده، رفتم و قنطار تو را زیر زمین نهفتم. اینک مال توموجود است. | ۲۵ |
26 And his lord answering said to him, Evil servant, and slothful, you had known that I reap where I did not sow, and I gather from where I did not scatter!
| آقایش در جواب وی گفت: ای غلام شریر بیکاره! دانسته‌ای که از جایی که نکاشته‌ام میدروم و از مکانی که نپاشیده‌ام، جمع می‌کنم. | ۲۶ |
27 It was necessary [for] you then to put my money to the money-lenders, and having come I had received my own with increase.
| از همین جهت تو را می‌بایست نقد مرابه صرافان بدهی تا وقتی که بیایم مال خود را باسود بیابم. | ۲۷ |
28 Take therefore from him the talent, and give to him having the ten talents,
| الحال آن قنطار را از او گرفته، به صاحب ده قنطار بدهید. | ۲۸ |
29 for to everyone having will be given, and he will have overabundance, and from him who is not having, even that which he has will be taken from him;
| زیرا به هر‌که داردداده شود و افزونی یابد و از آنکه ندارد آنچه داردنیز گرفته شود. | ۲۹ |
30 and cast forth the unprofitable servant into the outer darkness; there will be the weeping and the gnashing of the teeth.
| و آن غلام بی‌نفع را در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان خواهد بود. | ۳۰ |
31 And whenever the Son of Man may come in His glory, and all the holy messengers with Him, then He will sit on a throne of His glory;
| «اما چون پسر انسان در جلال خود باجمیع ملائکه مقدس خویش آید، آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد نشست، | ۳۱ |
32 and all the nations will be gathered together before Him, and He will separate them from one another, as the shepherd separates the sheep from the goats,
| و جمیع امت‌ها درحضور او جمع شوند و آنها را از همدیگر جدامی کند به قسمی که شبان میشها را از بزها جدامی کند. | ۳۲ |
33 and He will set the sheep indeed on His right hand, and the goats on the left.
| و میشها را بر دست راست و بزها را برچپ خود قرار دهد. | ۳۳ |
34 Then the King will say to those on His right hand, Come, the blessed of My Father, inherit the kingdom that has been prepared for you from the foundation of the world;
| آنگاه پادشاه به اصحاب طرف راست گوید: بیایید‌ای برکت یافتگان از پدر من و ملکوتی را که از ابتدای عالم برای شما آماده‌شده است، به میراث گیرید. | ۳۴ |
35 for I hungered, and you gave Me to eat; I thirsted, and you gave Me to drink; I was a stranger, and you received Me;
| زیرا چون گرسنه بودم مرا طعام دادید، تشنه بودم سیرآبم نمودید، غریب بودم مرا جا دادید، | ۳۵ |
36 naked, and you clothed Me; I was sick, and you looked after Me; I was in prison, and you came to Me.
| عریان بودم مراپوشانیدید، مریض بودم عیادتم کردید، در حبس بودم دیدن من آمدید. | ۳۶ |
37 Then will the righteous answer Him, saying, Lord, when did we see You hungering, and we nourished? Or thirsting, and we gave to drink?
| آنگاه عادلان به پاسخ گویند: ای خداوند، کی گرسنه ات دیدیم تاطعامت دهیم، یا تشنه ات یافتیم تا سیرآبت نماییم، | ۳۷ |
38 And when did we see You a stranger, and we received? Or naked, and we clothed?
| یا کی تو را غریب یافتیم تا تو را جادهیم یا عریان تا بپوشانیم، | ۳۸ |
39 And when did we see You ailing or in prison, and we came to You?
| و کی تو را مریض یامحبوس یافتیم تا عیادتت کنیم؟ | ۳۹ |
40 And the King answering, will say to them, Truly I say to you, inasmuch as you did [it] to one of these My brothers—the least—you did [it] to Me.
| پادشاه درجواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این برادران کوچکترین من کردید، به من کرده‌اید. | ۴۰ |
41 Then will He say also to those on the left hand, Go from Me, the cursed, into the continuous fire that has been prepared for the Devil and his messengers; (aiōnios g166)
| «پس اصحاب طرف چپ را گوید: ای ملعونان، از من دور شوید در آتش جاودانی که برای ابلیس و فرشتگان او مهیا شده است. (aiōnios g166) | ۴۱ |
42 for I hungered, and you gave Me nothing to eat; I thirsted, and you gave Me nothing to drink;
| زیراگرسنه بودم مرا خوراک ندادید، تشنه بودم مراآب ندادید، | ۴۲ |
43 I was a stranger, and you did not receive Me; naked, and you did not clothe Me; sick and in prison, and you did not look after Me.
| غریب بودم مرا جا ندادید، عریان بودم مرا نپوشانیدید، مریض و محبوس بودم عیادتم ننمودید. | ۴۳ |
44 Then they will answer, they also, saying, Lord, when did we see You hungering, or thirsting, or a stranger, or naked, or sick, or in prison, and we did not minister to You?
| پس ایشان نیز به پاسخ گویند: ای خداوند، کی تو را گرسنه یا تشنه یاغریب یا برهنه یا مریض یا محبوس دیده، خدمتت نکردیم؟ | ۴۴ |
45 Then will He answer them, saying, Truly I say to you, inasmuch as you did [it] not to one of these, the least, you did [it] not to Me.
| آنگاه در جواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این کوچکان نکردید، به من نکرده‌اید. | ۴۵ |
