Luke 22
1 And the Celebration of the Unleavened [Bread] was coming near, that is called Passover,
Մօտեցաւ Բաղարջակերաց տօնը, որը կոչւում էր Պասեք:
2 and the chief priests and the scribes were seeking how they may take Him up, for they were afraid of the people.
Իսկ քահանայապետներն ու օրէնսգէտները հնար էին փնտռում, թէ ինչպէս սպանեն նրան, բայց վախենում էին ժողովրդից:
3 And Satan entered into Judas, who is surnamed Iscariot, being of the number of the Twelve,
Ապա սատանան մտաւ Իսկարիովտացի կոչուած Յուդայի մէջ, որ Տասներկուսի թւում էր:
4 and he, having gone away, spoke with the chief priests and the magistrates, how he might deliver Him up to them,
Սա գնաց բանակցեց քահանայապետների, օրէնսգէտների եւ ժողովրդի իշխանաւորների հետ, որ Յիսուսին նրանց մատնի:
5 and they rejoiced, and covenanted to give him money,
Նրանք ուրախացան եւ խոստացան նրան արծաթ տալ:
6 and he agreed, and was seeking a favorable season to deliver Him up to them without tumult.
Եւ նա յանձն առաւ ու պատեհ առիթ էր փնտռում՝ նրան մատնելու նրանց՝ ամբոխից մեկուսի:
7 And the day of the Unleavened [Bread] came, in which it was necessary [for] the Passover to be sacrificed,
Եկաւ Բաղարջակերաց օրը, երբ օրէնք էր մորթել Պասեքը:
8 and He sent Peter and John, saying, “Having gone on, prepare to us the Passover, that we may eat”;
Եւ նա ուղարկեց Պետրոսին եւ Յովհաննէսին ու ասաց. «Գնացէ՛ք, պատրաստեցէ՛ք մեզ համար Պասեքի ընթրիքը, որ ուտենք»:
9 and they said to Him, “Where do You will that we might prepare?”
Եւ նրանք ասացին. «Ո՞ւր ես ուզում, որ պատրաստենք»:
10 And He said to them, “Behold, in your entering into the city, a man will meet you there, carrying a pitcher of water, follow him into the house where he goes in,
Եւ նրանց ասաց. «Ահա՛, երբ քաղաք մտնէք, ձեզ կը հանդիպի մի մարդ՝ ջրի սափորը բարձած. գնացէ՛ք նրա յետեւից այն տունը, ուր նա կը մտնի:
11 and you will say to the master of the house, The Teacher says to you, Where is the guest-chamber where I may eat the Passover with My disciples?
Եւ կ՚ասէք տանտիրոջը. «Վարդապետը քեզ ասում է՝ ո՞ւր է այն հիւրասրահը, որտեղ աշակերտներիս հետ պիտի ուտեմ Պասեքի ընթրիքը»:
12 And he will show you a large upper room furnished, make ready there”;
Եւ նա ձեզ ցոյց կը տայ զարդարուած մի մեծ վերնատուն, եւ այնտեղ կը պատրաստէք»:
13 and they, having gone away, found as He has said to them, and they made the Passover ready.
Եւ աշակերտները գնացին գտան, ինչպէս որ իրենց ասել էր. եւ պատրաստեցին Պասեքը:
14 And when the hour was come, He reclined, and the twelve apostles with Him,
Եւ երբ ժամը հասաւ, սեղան նստեց, եւ տասներկու առաքեալներն էլ՝ իր հետ:
15 and He said to them, “With desire I desired to eat this Passover with you before My suffering,
Եւ նրանց ասաց. «Յոյժ ցանկացայ այս Պասեքի ընթրիքը ուտել ձեզ հետ, քանի դեռ չեմ չարչարուել:
16 for I say to you that I may eat of it no longer until it may be fulfilled in the Kingdom of God.”
Բայց ասում եմ ձեզ, թէ այլեւս չեմ ուտելու սրանից, մինչեւ որ Պասեքը կատարուի Աստծու արքայութեան մէջ»:
17 And having taken a cup, having given thanks, He said, “Take this and divide to yourselves,
Եւ, բաժակը վերցնելով, գոհութիւն յայտնեց Աստծուն եւ ասաց. «Առէ՛ք այս եւ բաժանեցէ՛ք ձեր մէջ.
18 for I say to you that I may not drink of the produce of the vine until the Kingdom of God may come.”
ասում եմ ձեզ, թէ այսուհետեւ որթատունկի բերքից չեմ խմելու, մինչեւ որ գայ Աստծու արքայութիւնը»:
19 And having taken bread, having given thanks, He broke and gave to them, saying, “This is My body, that is being given for you, do this in remembrance of Me.”
Եւ հաց վերցնելով՝ գոհութիւն յայտնեց Աստծուն, կտրեց, տուեց նրանց եւ ասաց. «Այս է իմ մարմինը, որ շատերի համար է տրուած. այս արէ՛ք իմ յիշատակի համար»:
20 In like manner, also, the cup after the dining, saying, “This cup [is] the New Covenant in My blood, that is being poured forth for you.
Նոյնպէս եւ բաժակը վերցրեց ընթրիքից յետոյ եւ ասաց. «Այս բաժակը նոր Ուխտ է իմ արիւնով՝ ձեզ համար թափուած:
21 But behold, the hand of him delivering Me up [is] with Me on the table,
Բայց ահաւասիկ իմ մատնիչի ձեռքը ինձ հետ այս սեղանի վրայ է:
22 and, indeed, the Son of Man goes according to what has been determined; but woe to that man through whom He is being delivered up.”
Եւ մարդու Որդին աշխարհից կը գնայ ըստ սահմանուածի, բայց վա՜յ այն մարդուն, ում ձեռքով կը մատնուի»:
23 And they began to reason among themselves who then of them it may be who is about to do this thing.
Եւ նրանք սկսեցին հարցնել իրար մէջ, թէ իրենցից ո՛վ է, որ այդ անելու է:
24 And there happened also a strife among them—who of them is accounted to be greater.
Եւ նրանց մէջ հակաճառութիւն առաջացաւ, թէ իրենցից ո՛վ պիտի մեծ համարուի:
25 And He said to them, “The kings of the nations exercise lordship over them, and those exercising authority on them are called benefactors;
Եւ նա նրանց ասաց. «Ազգերի թագաւորները տիրում են իրենց ժողովուրդների վրայ, եւ նրանք, որ իշխում են նրանց վրայ, բարերարներ են կոչւում:
26 but you [are] not so, but he who is greater among you—let him be as the younger; and he who is leading, as he who is ministering;
Բայց դուք այդպէս չլինէք, այլ՝ ով որ մեծ է ձեր մէջ, թող լինի ինչպէս կրտսերը, իսկ առաջնորդը՝ ինչպէս սպասաւորը:
27 for who is greater? He who is reclining, or he who is ministering? Is it not he who is reclining? And I am in your midst as He who is ministering.
Ո՞վ է մեծ. սեղան նստո՞ղը, թէ՞ սպասաւորը: Չէ՞ որ՝ սեղան նստողը: Բայց ես ձեր մէջ եմ իբրեւ սպասաւոր»:
28 And you are those who have remained with Me in My temptations,
«Եւ դուք էք, որ իմ փորձութիւնների մէջ ինձ հետ էիք մնում մինչեւ այժմ:
29 and I appoint to you a kingdom, as My Father appointed to Me,
Եւ ես խոստանում եմ ձեզ, - ինչպէս եւ իմ Հայրը ինձ խոստացաւ տալու արքայութիւնը, -
30 that you may eat and may drink at My table, in My kingdom, and may sit on thrones, judging the twelve tribes of Israel.”
որ ուտէք եւ խմէք իմ սեղանից իմ արքայութեան մէջ եւ նստէք տասներկու գահերի վրայ՝ դատելու Իսրայէլի տասներկու ցեղերը»:
31 And the LORD said, “Simon, Simon, behold, Satan asked for himself to sift you as the wheat,
Եւ Տէրն ասաց. «Սիմո՛ն, Սիմո՛ն, ահա սատանան ուզեց ձեզ ցորենի նման մաղել:
32 and I implored for you that your faith may not fail; and you, when you turned, strengthen your brothers.”
Բայց ես աղօթեցի քեզ համար, որպէսզի քո հաւատը չպակասի, եւ դու, երբ վերադառնաս ինձ, հաստատես քո եղբայրներին»:
33 And he said to Him, “Lord, I am ready to go with You both to prison and to death”;
Եւ Պետրոսն ասաց. «Տէ՛ր, պատրաստ եմ քեզ հետ գնալ ե՛ւ բանտ, ե՛ւ դէպի մահ»:
34 and He said, “I say to you, Peter, a rooster will not crow today, before you may disown knowing Me three times.”
Եւ նա նրան ասաց. «Ասում եմ քեզ, Պետրո՛ս, այսօր դեռ աքաղաղը կանչած չպիտի լինի, մինչեւ որ դու երեք անգամ ուրանաս՝ ասելով, թէ ինձ չես ճանաչում»:
35 And He said to them, “When I sent you without bag, and leather pouch, and sandals, did you lack anything?” And they said, “Nothing.”
Եւ նրանց ասաց. «Երբ ուղարկեցի ձեզ առանց քսակի, մախաղի եւ կօշիկների, մի՞թէ որեւէ բանի կարօտ մնացիք»:
36 Then He said to them, “But now, he who is having a bag, let him take [it] up, and in like manner also a leather pouch; and he who is not having, let him sell his garment, and buy a sword,
Եւ նրանք ասացին՝ եւ ո՛չ մի բանի: Ապա ասաց. «Իսկ այժմ՝ ով որ քսակ ունի, թող վերցնի այն, նոյնպէս եւ՝ մախաղ. իսկ ով որ չունի, թող վաճառի իր վերարկուն եւ իր համար սուր գնի:
37 for I say to you that this which has been written is necessary to be accomplished in Me: And He was reckoned with lawless ones; for also the things concerning Me have an end.”
Բայց ասում եմ ձեզ, այս եւս, որ գրուած է, պէտք է, որ կատարուի իմ վրայ, թէ՝ «Անօրէնների հետ դասուեց». որովհետեւ, ինչ որ ինձ համար է գրուած, կատարուելու վրայ է»:
38 And they said, “Lord, behold, here [are] two swords”; and He said to them, “It is sufficient.”
Եւ նրանք ասացին. «Տէ՛ր, ահաւասիկ այստեղ երկու սուր կայ»: Եւ նրանց ասաց. «Բաւական են»:
39 And having gone forth, He went on, according to custom, to the Mount of Olives, and His disciples also followed Him,
Եւ Յիսուս ըստ իր սովորութեան ելաւ գնաց Ձիթենեաց լեռը. նրա յետեւից գնացին եւ աշակերտները:
40 and having come to the place, He said to them, “Pray to not enter into temptation.”
Երբ տեղ հասաւ, ասաց նրանց. «Աղօթքի՛ կանգնեցէք, որ փորձութեան մէջ չընկնէք»:
41 And He was withdrawn from them, as it were a stone’s cast, and having fallen on the knees He was praying,
Եւ ինքը հեռացաւ նրանցից մօտ մի քարընկեց, ծնրադրեց, աղօթում էր եւ ասում.
42 saying, “Father, if You are willing, remove this cup from Me, but not My will, but Yours be done.”
«Հա՛յր, եթէ կամենում ես, այս բաժակը ինձնից հեռացրո՛ւ, բայց ոչ թէ իմ կամքը, այլ քո՛նը թող լինի»:
43 And there appeared to Him a messenger from Heaven strengthening Him;
Եւ նրան երկնքից երեւաց մի հրեշտակ եւ ուժ էր տալիս նրան. նա տագնապի մէջ էր եւ ամբողջ հոգով էր աղօթում:
44 and having been in agony, He was more earnestly praying, and His sweat became, as it were, great drops of blood falling on the ground.
« Եւ նրանից քրտինքը հոսում էր արեան կաթիլների նման՝ շիթ-շիթ գետին թափուելով:
45 And having risen up from the prayer, having come to the disciples, He found them sleeping from the sorrow,
Եւ վեր կենալով աղօթքից՝ եկաւ աշակերտների մօտ, նրանց քնած գտաւ տրտմութիւնից
46 and He said to them, “Why do you sleep? Having risen, pray that you may not enter into temptation.”
եւ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ էք քնել. վե՛ր կացէք, աղօթեցէ՛ք, որպէսզի փորձութեան մէջ չընկնէք»:
47 And while He is speaking, behold, a multitude, and he who is called Judas, one of the Twelve, was coming before them, and he came near to Jesus to kiss Him,
Եւ մինչ նա դեռ խօսում էր, ահա երեւաց մի ամբոխ. եւ նա, որ Յուդա էր կոչւում, Տասներկուսից մէկը, առաջնորդում էր նրանց. երբ Յուդան մօտեցաւ Յիսուսին, համբուրեց նրան, որովհետեւ այն նշանն էր տուել նրանց, թէ՝ «Ում հետ ես համբուրուեմ, նա՛ է, նրա՛ն բռնեցէք»:
48 and Jesus said to him, “Judas, do you deliver up the Son of Man with a kiss?”
Յիսուս նրան ասաց. «Յուդա՛, համբուրելո՞վ ես մատնում մարդու Որդուն»:
49 And those around Him, having seen what was about to be, said to Him, “Lord, will we strike with a sword?”
Երբ նրա շուրջը գտնուողները տեսան եղածը, նրան ասացին. «Տէ՛ր, սրով նրանց հարուածե՞նք»:
50 And a certain one of them struck the servant of the chief priest, and took off his right ear,
Եւ աշակերտներից մէկը հարուածեց քահանայապետի ծառային եւ կտրեց դէն գցեց նրա աջ ականջը:
51 and Jesus answering said, “Permit thus far,” and having touched his ear, He healed him.
Յիսուս պատասխանեց եւ ասաց. «Թո՛յլ տուէք, բաւ է եղածը»: Եւ դիպչելով ականջին՝ այն բժշկեց:
52 And Jesus said to those having come on Him—chief priests, and magistrates of the temple, and elders, “Have you come forth with swords and sticks as on a robber?
Եւ իր վրայ եկած քահանայապետներին, տաճարի իշխանաւորներին եւ ծերերին ասաց. «Ինչպէս աւազակի՞ վրայ էք գալիս սրերով ու մահակներով.
53 While daily I was with you in the temple, you stretched forth no hands against Me; but this is your hour and the power of the darkness.”
միշտ ձեզ հետ էի տաճարում, եւ դուք ինձ վրայ ձեռք չերկարեցիք. սակայն ա՛յս է ձեր ժամը եւ խաւարի իշխանութեան զօրութիւնը»:
54 And having taken Him, they led and brought Him into the house of the chief priest. And Peter was following far off,
Եւ բռնելով նրան՝ տարան եւ մտցրին քահանայապետի տունը. իսկ Պետրոսը հեռուից գնում էր նրա յետեւից:
55 and they having kindled a fire in the midst of the court, and having sat down together, Peter was sitting in the midst of them,
Երբ գաւթի մէջ կրակ վառեցին եւ նստեցին շուրջը, Պետրոսն էլ նստեց նրանց մէջ:
56 and a certain maid having seen him sitting at the light, and having earnestly looked at him, she said, “And this one was with Him!”
Մի աղախին տեսաւ նրան կրակի լոյսի մօտ նստած, հայեացքը սեւեռեց նրան եւ ասաց. «Սա էլ էր նրանցից, որ նրա հետ էին»
57 And he disowned Him, saying, “Woman, I have not known Him.”
Իսկ Պետրոսն ուրացաւ ու ասաց. «Ես նրան չեմ ճանաչում, ո՛վ կին»:
58 And after a while, another having seen him, said, “And you are of them!” And Peter said, “Man, I am not.”
Եւ քիչ յետոյ մէկ ուրիշը տեսաւ նրան եւ ասաց. «Դո՛ւ էլ նրանցից ես»: Պետրոսն ասաց. «Ո՛վ մարդ, ես նրանցից չեմ»:
59 And one hour, as it were, having intervened, a certain other was confidently affirming, saying, “Of a truth this one also was with Him, for he is also a Galilean”;
Եւ երբ մի ժամ էլ անցաւ, մէկ ուրիշը վիճում էր եւ ասում. «Ճիշտ որ սա էլ նրա հետ էր, որովհետեւ գալիլիացի է»:
60 and Peter said, “Man, I have not known what you say”; and immediately, while he is speaking, a rooster crowed.
Պետրոսն ասաց. «Ո՛վ մարդ, չգիտեմ այդ ի՛նչ ես խօսում»: Եւ նոյն պահին, մինչ նա այս ասում էր, աքաղաղը կանչեց:
61 And the LORD, having turned, looked on Peter, and Peter remembered the word of the LORD, how He said to him, “Before a rooster will crow, you may disown Me three times”;
Տէրը դարձաւ եւ նայեց Պետրոսին. եւ Պետրոսը յիշեց Տիրոջ խօսքը, որ ասել էր իրեն. «Դեռ աքաղաղը չկանչած՝ երեք անգամ պիտի ուրանաս, թէ ինձ չես ճանաչում»:
62 and Peter having gone outside, wept bitterly.
Եւ Պետրոսը դուրս ելնելով՝ դառնօրէն լաց եղաւ:
63 And the men who were holding Jesus were mocking Him, beating [Him];
Եւ այն մարդիկ, որ նրան պահպանում էին, ծիծաղում էին նրա վրայ եւ խփում,
64 and having blindfolded Him, they were striking Him on the face, and were questioning Him, saying, “Prophesy who he is who struck You?”
ծածկում էին նրա երեսը եւ տանջում, հարցնում էին նրան եւ ասում. «Մարգարէացի՛ր՝ ո՞վ է, որ քեզ խփեց»:
65 And many other things, slandering, they spoke in regard to Him.
Եւ հայհոյելով՝ ուրիշ շատ բաներ էլ էին ասում նրա երեսին:
66 And when it became day there was gathered together the eldership of the people, chief priests also, and scribes, and they led Him up to their own Sanhedrin,
Եւ երբ լոյսը բացուեց, հաւաքուեց ժողովրդի ծերակոյտը՝ քահանայապետներ եւ օրէնսգէտներ, եւ Յիսուսին քաշեցին բերին իրենց ատեանի առաջ եւ ասացին. «Եթէ դու ես Քրիստոսը, ասա՛ մեզ»:
67 saying, “If You are the Christ, tell us.” And He said to them, “If I may tell you, you will not believe;
Նրանց ասաց. «Եթէ ձեզ ասեմ իսկ, չէք հաւատայ:
68 and if I also question [you], you will not answer Me or send Me away;
Եւ եթէ ես ձեզ հարցնեմ, ինձ պատասխան չէք տայ կամ չէք արձակի ինձ:
69 from now on, there will be the Son of Man sitting on the right hand of the power of God.”
Բայց սրանից յետոյ մարդու Որդին պիտի նստի Աստծու զօրութեան աջին»:
70 And they all said, “You, then, are the Son of God?” And He said to them, “You say [it], because I AM”;
Եւ ամէնքը միասին ասացին. «Ուրեմն դու Աստծու Որդի՞ն ես»: Եւ նա նրանց ասաց. «Դուք ասում էք, թէ ես եմ»:
71 and they said, “What need do we have yet of testimony? For we ourselves heard [it] from His mouth.”
Եւ նրանք ասացին. «Էլ ի՞նչ վկայութիւն է պէտք մեզ, որովհետեւ մենք ինքներս լսեցինք նրա բերանից»:
