Luke 19
1 And having entered, He was passing through Jericho,
İsa Yerixoya daxil olub oradan keçirdi.
2 and behold, a man, by name called Zaccheus, and he was a chief tax collector, and he was rich,
Orada vergiyığanların rəisi olan Zakkay adlı varlı bir adam var idi.
3 and he was seeking to see Jesus, who He is, and was not able for the multitude, because he was small in stature,
İsanın kim olduğunu görməyə can atırdı. Amma balacaboy olduğuna görə izdihamın arasından Onu görə bilmirdi.
4 and having run forward before, he went up on a sycamore, that he may see Him, because through that [way] He was about to pass by.
İsanı görmək üçün irəliyə qaçıb bir firon ənciri ağacına dırmaşdı. Çünki İsa oradan keçməli idi.
5 And as Jesus came up to the place, having looked up, He saw him and said to him, “Zaccheus, having hurried, come down, for it is necessary for Me to remain in your house today”;
İsa o yerə çatdıqda yuxarı baxıb onu gördü və ona dedi: «Ey Zakkay, tez aşağı düş. Bu gün Mən sənin evində qalmalıyam».
6 and he having hurried came down, and received Him rejoicing;
O tez aşağı düşüb İsanı sevinclə qəbul etdi.
7 and having seen [it], they were all murmuring, saying, “He went in to lodge with a sinful man!”
Bütün xalq bunu gördükdə deyinməyə başladı: «Gedib günahkar bir kişinin qonağı oldu!»
8 And Zaccheus having stood, said to the LORD, “Behold, half of my goods, Lord, I give to the poor, and if I took by false accusation anything of anyone, I give back fourfold.”
Zakkay isə ayağa qalxıb Rəbbə belə dedi: «Ya Rəbb, əmlakımın yarısını yoxsullara verərəm və kimdən haqsızlıqla bir şey almışamsa, ona dördqat qaytaracağam».
9 And Jesus said to him, “Today salvation came to this house, inasmuch as he also is a son of Abraham;
İsa ona dedi: «Bu gün bu evə xilas gəldi, çünki bu adam da İbrahimin oğludur.
10 for the Son of Man came to seek and to save the lost.”
Çünki Bəşər Oğlu itmişləri axtarıb xilas etmək üçün gəlmişdir».
11 And while they are hearing these things, having added He spoke an allegory, because of His being near to Jerusalem, and of their thinking that the Kingdom of God is immediately about to appear.
Onlar bu şeyləri dinləyərkən İsa bir məsəl də çəkdi. Çünki O, Yerusəlimə yaxınlaşmışdı və onlar elə düşünürdülər ki, Allahın Padşahlığı dərhal üzə çıxacaq.
12 He therefore said, “A certain man of birth went on to a far country, to take to himself a kingdom, and to return,
İsa belə dedi: «Əsilzadələrdən olan bir nəfər padşah təyin olunub geri dönmək üçün uzaq bir ölkəyə yola düşdü.
13 and having called ten servants of his own, he gave ten minas to them and said to them, Do business—until I come;
Getməmişdən əvvəl qullarından on nəfəri çağırdı və onlara on mina pul verib dedi: “Mən gələnədək bunlarla ticarət et”.
14 and his citizens were hating him, and sent a delegation after him, saying, We do not wish this one to reign over us.
Lakin əhalisi bu adama nifrət etdi və onun ardınca elçilər göndərib dedi: “Bu adamın üzərimizdə padşah olmasını istəmirik”.
15 And it came to pass, on his coming back, having taken the kingdom, that he commanded these servants to be called to him, to whom he gave the money, that he might know what anyone had done in business.
O, padşah təyin olunub qayıdanda pul verdiyi həmin qulları yanına çağırtdırdı və nə qazandıqlarını öyrənmək istədi.
16 And the first came near, saying, Lord, your mina gained ten minas;
Birincisi gəlib dedi: “Ağa, sənin bir minan on mina da qazandırdı”.
17 and he said to him, Well done, good servant, because you became faithful in a very little, be having authority over ten cities.
Ağası ona dedi: “Afərin, yaxşı qulum! Ən kiçik bir işdə mənə sadiq olduğun üçün on şəhərin idarəsini üzərinə götür”.
18 And the second came, saying, Lord, your mina made five minas;
İkincisi gəlib dedi: “Ağa! Sənin bir minan beş mina da qazandırdı”.
19 and he also said to this one, And you, become [ruler] over five cities.
Ağası ona da “sən də beş şəhərə hakim ol” dedi.
20 And another came, saying, Lord, behold, your mina, that I had lying away in a napkin;
Bir başqası gəlib dedi: “Ağa! Budur sənin minan, onu dəsmala büküb saxlayırdım.
21 for I was afraid of you, because you are an austere man; you take up what you did not lay down, and reap what you did not sow.
Çünki səndən qorxurdum, sən qəddar bir adamsan, özün qoymadığını götürürsən və özün əkmədiyini biçirsən”.
22 And he says to him, Out of your mouth I will judge you, evil servant: you knew that I am an austere man, taking up what I did not lay down, and reaping what I did not sow!
Ağası ona dedi: “Ay pis qul, səni öz ağzından çıxan sözlərlə mühakimə edəcəyəm! Mənim qəddar bir adam olduğumu, özüm qoymadığımı götürdüyümü və özüm əkmədiyimi biçdiyimi bilirdinmi?
23 And why did you not give my money to the bank, and I, having come, might have received it with interest?
Bəs onda nə üçün mənim pulumu sərraflara vermədin ki, mən qayıdanda onu faizlə geri alım?”
24 And to those standing by he said, Take the mina from him, and give to him having the ten minas—
Sonra ətrafında olanlara dedi: “Əlindəki minanı ondan alın və on minası olana verin!”
25 (and they said to him, Lord, he has ten minas)—
Ona dedilər: “Ay ağa, axı artıq onun on minası var!”
26 for I say to you that to everyone having will be given, and from him not having, also what he has will be taken from him,
O, sözünə belə davam etdi: “Sizə deyirəm: kimin varıdırsa, daha çox veriləcək, kimin yoxudursa, əlində olan da alınacaq.
27 but those my enemies, who did not wish me to reign over them, bring here and slay before me.”
Mənim onların padşahı olmağımı istəməyən düşmənlərimi isə buraya gətirin və mənim gözümün qabağında qılıncdan keçirin!”»
28 And having said these things, He went on before, going up to Jerusalem.
İsa bu sözləri deyib qabaqda yeriyərək Yerusəlimə doğru qalxdı.
29 And it came to pass, as He came near to Bethphage and Bethany, to that called the Mount of Olives, He sent two of His disciples,
Zeytun dağı adlanan dağın yamacındakı Bet-Faqe ilə Bet-Anyaya yaxınlaşarkən şagirdlərdən ikisini göndərərək
30 having said, “Go away into the village in front of [you], in which, entering in, you will find a colt bound, on which no one of men ever sat, having loosed it, bring [it];
dedi: «Qarşınızdakı kəndə gedin. Oraya girəndə hələ heç kəsin minmədiyi, bağlanmış bir sıpa tapacaqsınız. Onu açıb buraya gətirin.
31 and if anyone questions you, Why do you loose [it]? Thus you will say to him: The LORD has need of it.”
Kim sizdən soruşsa: “Nə üçün sıpanı açırsınız?”, ona “bu sıpa Rəbbə lazımdır” deyərsiniz».
32 And those sent, having gone away, found according as He said to them,
Göndərilənlər gedib hər şeyin Onun dediyi kimi olduğunu gördülər.
33 and while they are loosing the colt, its owners said to them, “Why do you loose the colt?”
Onlar sıpanı açanda onun sahibləri onlara dedi: «Bu sıpanı nə üçün açırsınız?»
34 And they said, “The LORD has need of it”;
Onlar cavab verdilər: «Bu sıpa Rəbbə lazımdır».
35 and they brought it to Jesus, and having cast their garments on the colt, they sat Jesus on it.
Sıpanı İsanın yanına gətirdilər və öz paltarlarını sıpanın üstünə sərib İsanı onun belinə mindirdilər.
36 And as He is going, they were spreading their garments in the way,
O irəli gedərkən insanlar öz paltarlarını yola döşəyirdi.
37 and as He is coming near now, at the descent of the Mount of Olives, the whole multitude of the disciples began rejoicing to praise God with a great voice for all the mighty works they had seen,
İsa Zeytun dağının aşağı düşən yamacına yaxınlaşanda çoxlu şagird gördükləri bütün möcüzələr üçün sevinib uca səslə Allaha həmd etməyə başladı.
38 saying, “Blessed [is] the King coming in the Name of the LORD; peace in Heaven, and glory in the highest!”
Onlar deyirdi: «Rəbbin ismi ilə gələn Padşaha alqış olsun! Göydə sülh, ən ucalarda izzət olsun!»
39 And certain of the Pharisees from the multitude said to Him, “Teacher, rebuke Your disciples”;
İzdihamın arasından bəzi fariseylər Ona dedilər: «Müəllim, şagirdlərinə qadağan et!»
40 and He answering said to them, “I say to you that if these will be silent, the stones will cry out!”
Lakin İsa cavabında onlara dedi: «Sizə bunu deyirəm ki, əgər onlar sussa, daşlar dilə gələr!»
41 And when He came near, having seen the city, He wept over it,
İsa Yerusəlimə yaxınlaşanda ona baxıb şəhər üçün ağladı.
42 saying, “If you knew, even you, at least in this your day, the things for your peace; but now they were hid from your eyes.
O dedi: «Ah, kaş sən də bu gün sülhə aparan yolu tanıyaydın! Amma bu yol hələlik sənin nəzərindən gizlənib.
43 Because days will come on you, and your enemies will cast a rampart around you, and surround you around, and press you on every side,
Çünki səni elə günlər gözləyir ki, düşmənlərin səni sədlə əhatə edəcək, mühasirəyə alacaq və hər yerdən sıxışdıracaqlar.
44 and lay you low, and your children within you, and they will not leave in you a stone on a stone, because you did not know the time of your inspection.”
Səni də, qucağındakı övladlarını da yerlə-yeksan edəcəklər. Daşını daş üstə qoymayacaqlar, çünki Allahın sənə yaxınlaşdığı zamanı anlamadın».
45 And having entered into the temple, He began to cast forth those selling in it, and those buying,
İsa məbədə girib orada satıcılıq edənləri qovmağa başladı.
46 saying to them, “It has been written, My house is a house of prayer—but you made it a den of robbers.”
Onlara belə dedi: «“Mənim evim dua evi olacaq” deyə yazılıb. Amma siz onu quldur yuvasına çevirmisiniz!»
47 And He was teaching daily in the temple, but the chief priests and the scribes were seeking to destroy Him—also the chiefs of the people—
İsa hər gün məbəddə təlim öyrədirdi. Başçı kahinlər, ilahiyyatçılar və xalqın nüfuzlu adamları Onu öldürmək üçün yol axtarırdı,
48 and they were not finding what they will do, for all the people were hanging on Him, hearing Him.
amma bunu necə edəcəklərini bilmirdilər. Çünki bütün xalq Onu böyük diqqətlə dinləyirdi.
