Psalms 50
1 “A psalm of Assaph.” The God of gods, the Lord, speaketh, and calleth the earth, from the rising of the sun unto his setting.
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Our God is coming, and will not keep silence: a fire devoureth before him, and round him there rageth a mighty storm.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 He will call to the heavens above, and to the earth, to judge his people.
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 “Gather together unto me my pious servants, who make a covenant with me by sacrifice.”
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 And the heavens tell of his righteousness; for God is judge himself. (Selah)
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 “Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: God, thy God, am I.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 Not because of thy sacrifices will I reprove thee; and thy burnt-offerings are continually before me.
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 I will not take a bullock out of thy house, nor he-goats out of thy folds.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 For mine are all the beasts of the forest, the cattle upon a thousand mountains.
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 I know all the fowls of the mountains: whatever moveth on the fields is with me.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 If I were hungry, I would not say it to thee; for mine is the world, and what filleth it.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 Do I eat the flesh of fatted bulls, or drink the blood of he-goats?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Offer unto God thanksgiving; and pay unto the Most High thy vows;
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 And call on me on the day of distress: I will deliver thee, — and so wilt thou glorify me.”
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 But unto the wicked God saith, “What hast thou to do to relate my statutes, and why bearest thou my covenant upon thy mouth?
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 And yet thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 When thou seest a thief, then art thou pleased with him, and with adulterers hast thou thy portion.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 Thou lettest loose thy mouth with evil, and thy tongue frameth deceit.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 Thou sittest and speakest against thy brother; against thy own mother's son thou utterest slander.
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 These things hast thou done, and I kept silence: thou didst ween that I am like thyself; [but] I will reprove thee, and set it in order before thy eyes.”
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Do but reflect on this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, with none to deliver.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 Whoso offereth thanksgiving glorifieth me: and to him that ordereth his course aright, will I show the salvation of God.
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
