Psalms 139
1 “To the chief musician, by David, a psalm.” O Lord! thou hast searched me through, and thou knowest [me].
Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Jahweh, Gij doorschouwt mij volmaakt, Gij zijt het, die mij doorgrondt;
2 Thou indeed knowest my sitting down and my rising up, thou understandest my thinking while yet afar off.
Gij kent mijn zitten en staan, En verstaat mijn gedachten van verre.
3 My walking and my lying down hast thou limited, and with all my ways art thou acquainted.
Gij meet mijn lopen en liggen, Zijt met al mijn wegen vertrouwd;
4 For, while there is not a word on my tongue, lo, thou, O Lord, knowest it entirely.
Ja, er komt geen woord op mijn tong, Of Gij kent het nauwkeurig, o Jahweh!
5 Behind and before hast thou hedged me in, and thou placest upon me thy hand.
Gij omsluit mij van achter en voren, En houdt mij geheel in uw hand.
6 Too wonderful is such knowledge for me: it is too exalted, I cannot attain unto it.
Te wonderlijk is mij uw weten, Te hoog: ik kan het niet vatten.
7 Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee away from thy presence?
Waar zou ik ooit uw geest ontlopen, Uw aanschijn kunnen ontvluchten?
8 If I should ascend into heaven, thou art there; and if I should make my bed in the nether world, behold, thou art there. (Sheol h7585)
Stijg ik ten hemel: Gij zijt er; Daal ik in het dodenrijk af: Gij zijt er! (Sheol h7585)
9 If I should lift up the wings of the morning-dawn, if I should dwell in the uttermost parts of the sea:
Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:
10 Even there would thy hand lead me, and thy right hand would seize hold of me.
Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.
11 If I said, Surely darkness shall enshroud me, and into night [be turned] the light about me:
Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:
12 Yet even darkness can obscure nothing from thee; but the night will shine like the day; both the darkness and the light are alike [to thee].
Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!
13 For thou possessest my reins: thou hast covered me in my mother's womb.
Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:
14 I will thank thee therefore, that I am [so] fearfully [and] wonderfully made: wonderful are thy works; and that my soul knoweth right well.
Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.
15 My being was not concealed from thee, when I was made in secret, when I was [so to say] embroidered in the lowest parts of the earth.
Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.
16 My undeveloped substance did thy eyes see; and in thy book were all of them written down—the days which have been formed, while yet not one of them was here.
Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.
17 And how precious are unto me thy thoughts, O God! how mightily great is their sum!
Maar hoe ondoorgrondelijk zijn ùw gedachten voor mij, Hoe overweldigend is haar getal, o mijn God;
18 Should I count them, they would be more numerous than the sand: I awake, and I am still with thee.
Ga ik ze tellen, ze zijn talrijker nog dan het zand, En als ik ontwaak, is mijn geest met U bezig!
19 If thou wouldst but slay the wicked, O God! and ye men of blood, depart from me.
Dood dan de bozen, o God, En laat de bloeddorstigen ver van mij blijven:
20 Who speak of thee for a wicked end, thy enemies, that bear [thy name] for a vain purpose.
Die zich tegen uw plannen verzetten, En uw raadsbesluiten willen verijdelen.
21 Behold, those that hate thee I ever hate, O Lord; and for those that rise up against thee do I feel loathing.
Zou ik niet haten, die U haten, o Jahweh, Niet walgen van wie tegen U opstaan?
22 With the utmost hatred do I hate them: enemies are they become unto me.
Ik haat ze zo fel, als ik haten kan, Mijn eigen vijanden zullen ze zijn!
23 Search me through, O God, and know my heart; probe me, and know my thoughts:
Beproef mij, o God, en doorgrond mijn hart, Toets mij, en ken mijn gedachten:
24 And see if there be a way of perverseness in me, and lead me on the way of eternity.
Zie, of ik op de weg der ongerechtigheid ben; Breng mij dan terug op het eeuwige pad!
