Joshua 11
1 And it came to pass, that, when Yabin the king of Chazor heard these things, he sent to Yobab the king of Madon, and to the king of Shimron, and to the king of Achshaph,
Zodra Jabin, de koning van Chasor, hiervan hoorde, zond hij boden naar Jobab, den koning van Madon, naar den koning van Sjimron, naar den koning van Aksjaf,
2 And to the kings that were at the north, on the mountains, and in the plains, south of Kinneroth, and in the lowlands, and in the district of Dor on the west,
en naar de koningen van het noordelijk bergland, van de Araba ten zuiden van Gennezaret, van de Sjefela en van het heuvelachtig gebied van Dor in het westen.
3 To the Canaanites on the east and on the west, and to the Emorites, and the Hittites, and the Perizzites, and the Jebusites in the mountains, and to the Hivites under Chermon in the land of Mizpah.
Dat waren de Kanaänieten in het oosten en het westen, de Amorieten, Chittieten en Perizzieten, de Jeboesieten in het gebergte, en de Chiwwieten aan de voet van de Hermon in het land van Mispa.
4 And they went out, they and all their camps with them, much people, even as the sand that is upon the sea-shore in multitude, and with very many horses and chariots.
Met heel hun legermacht, met drommen, talrijk als het zand aan het strand van de zee, en met een groot aantal paarden en strijdwagens rukten zij uit.
5 And all these kings assembled themselves together, and they came and encamped together at the waters of Merom, to fight against Israel.
En toen al die koningen zich hadden verenigd, gingen ze gezamenlijk hun tenten opslaan bij de wateren van Merom, om Israël te bestrijden.
6 And the Lord said unto Joshua, Be not afraid because of them; for tomorrow about this time will I give all of them up slain before Israel: their horses shalt thou hamstring and their chariots shalt thou burn with fire.
Maar Jahweh sprak tot Josuë: Wees niet bang voor hen; want morgen om deze tijd leg Ik ze allen verslagen voor Israël neer; dan moet ge de pezen van de poten hunner paarden doorsnijden, en hun strijdwagens verbranden.
7 And Joshua and all the people of war with him came upon them by the waters of Merom suddenly; and they fell upon them.
Toen Josuë dan ook met al zijn krijgsvolk plotseling bij de wateren van Merom verscheen en op hen aanviel,
8 And the Lord delivered them into the hand of Israel, who smote them, and pursued them unto great Zidon, and unto Missrephoth-mayim, and unto the valley of Mizpeh eastward; and they smote them, until they left them none that escaped.
leverde Jahweh ze aan Israël over. Zij versloegen ze en achtervolgden ze tot Groot-Sidon en Misrefot in het westen, en tot de vallei van Mispe in het oosten: zij versloegen ze, tot er niemand meer overbleef.
9 And Joshua did unto them as the Lord had said unto him: their horses he hamstringed and their chariots he burnt with fire.
Josuë deed met hen, zoals Jahweh hem had gezegd; hun paarden sneed hij de pezen door, en hun strijdwagens verbrandde hij.
10 And Joshua at that time turned back, and captured Chazor, and its kings he smote with the sword; for Chazor aforetimes was the head of all these kingdoms.
Bij zijn terugkeer veroverde Josuë toen Chasor, en joeg zijn koning over de kling; Chasor stond eertijds aan het hoofd van al die koninkrijken.
11 And they smote all the souls that were therein with the edge of the sword, and devoted them; there was not left any one having breath; and Chazor he burnt with fire.
Zij sloegen alle levende wezens, die erin waren, met de ban, en joegen ze over de kling, zodat geen levend wezen ontkwam; Chasor zelf stak hij in brand.
12 And all the cities of these kings, and all their kings, did Joshua capture, and he smote them with the edge of the sword, and he devoted them, as Moses the servant of the Lord had commanded.
Verder maakte Josuë zich meester van alle steden dier koningen en van die koningen zelf; hij sloeg ze met de ban, en joeg ze over de kling, zoals Moses, de dienaar van Jahweh, bevolen had.
13 But as for the cities that had been left standing in their strength, these did Israel not burn: save Chazor only did Joshua burn.
Doch de steden, die op de heuvels lagen, staken de Israëlieten niet in brand, behalve dan Chasor, dat Josuë had laten verbranden.
14 And all the spoil of these cities, and the cattle, did the children of Israel take as booty unto themselves; but all the men they smote with the edge of the sword, until they had destroyed them: they left not any one having breath.
Maar heel de have en het vee van die steden maakten de Israëlieten buit; alle mensen echter, tot den laatsten man toe, joegen ze over de kling, en geen levend wezen lieten ze achter.
15 As the Lord had commanded Moses his servant, so did Moses command Joshua, and so did Joshua: he left nothing undone of all that the Lord had commanded Moses.
Wat Jahweh aan zijn dienaar Moses had bevolen, heeft Moses aan Josuë gelast, en Josuë bracht het ten uitvoer; hij deed stipt, wat Jahweh aan Moses had voorgeschreven.
16 And Joshua took all that land, the mountain, and all the south country, and all the land of Goshen, and the lowlands, and the plain, and the mountain of Israel, and its lowlands;
Zo veroverde Josuë heel dit land: het gebergte, heel de Négeb, de gehele landstreek Gósjen, de Sjefela, de Araba, en het israëlietisch bergland met zijn laagten,
17 From the bald mountain that goeth up to Seir, even unto Baal-gad in the valley of Lebanon under mount Chermon; and all their kings he captured, and smote them, and slew them.
van het Chalakgebergte af, dat naar Seïr oploopt, tot Báal-Gad in de Libanonvlakte aan de voet van het Hermongebergte. Al hun koningen nam hij gevangen en sloeg ze dood.
18 A long time did Joshua make war with all these kings.
Lange tijd heeft Josuë tegen al die koningen moeten strijden.
19 There was not a city that made peace with the children of Israel, save the Hivites the inhabitants of Gib'on: the whole they took by war.
Er was geen stad, die met de Israëlieten vrede sloot, behalve die der Chiwwieten, die in Gibon woonden; alles hebben ze gewapenderhand moeten veroveren.
20 For of the Lord it was to harden their heart, that they should come against Israel in battle, in order to destroy them utterly, that they might obtain no favor: but in order that he might exterminate them, as the Lord had commanded Moses.
Want Jahweh had het beschikt, dat ze hun hart zouden verstokken, en vijandelijk tegen de Israëlieten zouden optreden, opdat men hen met de banvloek zou slaan, en er geen genade voor hen zou wezen, maar opdat men hen zou kunnen verdelgen, zoals Jahweh het Moses bevolen had.
21 And Joshua came at that time, and cut off the 'Anakim from the mountains, from Hebron, from Debir, from 'Anab, and from the whole mountain of Judah, and from the whole mountain of Israel: with their cities did Joshua destroy them utterly.
In die tijd ging Josuë ook nog de Anakieten uitroeien uit het bergland, uit Hebron, Debir, Anab, en uit het gehele gebergte van Juda en Israël. Met hun steden sloeg Josuë hen met de ban,
22 There was none of the 'Anakim left in the land of the children of Israel: only in Gazzah, in Gath, and in Ashdod, there remained some.
zodat er geen Anakieten meer in het land der Israëlieten overbleven, behalve in Gaza, Gat en Asjdod.
23 And Joshua' took the whole land, all just as the Lord had spoken unto Moses; and Joshua gave it for an inheritance unto Israel, according to their divisions by their tribes. And the land rested from war.
Josuë veroverde dus het gehele land, juist zoals Jahweh het Moses gezegd had. Hij gaf het aan Israël ten erfdeel, zoals het elk van zijn stammen toekwam. En het land rustte uit van de strijd.
