Job 31

1 A covenant had I made with my eyes: how then should I fix my look on a virgin?

Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

2 And what then would have been my portion of God from above? and what lot of the Almighty from on high?

Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

3 Is not calamity [ready] for the unjust? and misfortune for the wrong-doers?

Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

4 Behold, he truly seeth my ways, and numbereth all my steps;

Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

5 [And knoweth] whether I have walked with vain desires, or if my foot hath hastened after deceit.

Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

6 Let him weigh me then in a righteous balance, and let God acknowledge my integrity,

To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

7 If my step have turned aside from the [proper] way, and my heart have walked after my eyes, and if any blemish have cleaved to my hands:

Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

8 Then let me sow, and let another eat; and let what I have growing be rooted out.

Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

9 If my heart have been beguiled toward a woman, or if I have lain in wait at my neighbor's door:

Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

10 Then may my wife labor at the mill for another, and may strangers ill-use her;

To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

11 For this would be incest; yea, it would be an iniquity [to be punished by] the judges;

[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

12 For it would be a fire that consumeth down to the place of corruption, and would root out all my products.

To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

13 If ever I cast aside the justice due to my man-servant and my maid-servant, when they contended with me:

Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

14 What then could I do when God should rise up? and when he should investigate, what could I answer him?

Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

15 Did not he that made me make him born or a woman? and did not the same one fashion us in the womb?

Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

16 If ever I denied the wish of the indigent, or ever allowed the eyes of the widow to fall [in vain hopes];

Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

17 Or if ever I ate my bread by myself alone, and the fatherless did not eat thereof;

Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

18 (For from my youth he was brought up with me, as though we were of one father, and I have guided her [as though she was sprung] from my mother's womb; )

(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

19 If ever I saw any one perishing for want of clothing, or the needy without covering:

Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

20 If his loins have not blessed me, and if he have not been warmed with the fleece of my sheep;

Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

21 If I have swung my hand against the fatherless, because I saw in the gate those that would help me:

Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

22 Then may my shoulder fall from my shoulder-blade, and my arm be broken from the channel-bone;

Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

23 For dreaded by me was the calamitous punishment of God, and against his highness I can accomplish nothing.

Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

24 If I have made gold my confidence, or have said to the fine gold, Thou art my trust:

Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

25 If ever I rejoiced because my wealth was abundant, and because my hand had gotten much;

Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

26 If ever I looked at the light [of the sun] when he shone brightly and on the moon walking in splendor:

Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

27 And my heart became misled in secret, and my hand kissed my mouth:

A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

28 This also were an iniquity to be punished by the judge; for thus would I have denied the God that is above.

I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

29 If ever I rejoiced at the downfall of him that hated me, or was elated when evil befell him; —

Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

30 But I suffered not my mouth to sin by denouncing with a curse his soul: —

(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

31 If the men of my tent said not, Oh is there one that is not satisfied of his flesh; —

Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

32 In the street a stranger had not to lodge; my doors I held open to the roadside;

Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

33 If I covered up my transgressions like a common man, by hiding in my bosom my iniquity;

Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

34 Because I dreaded the great multitude, or because the contempt of families did terrify me, so that I kept silence, and dared not to go out of the door; —

Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

35 Oh who will bring me one that would hear me! behold, here is my plea; may the Almighty answer me; and any record which my opponent may have written, —

Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

36 Surely upon my shoulder would I carry it: I would bind it as a crown unto me.

Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

37 The number of my steps would I tell him: as [to] a prince would I go near unto him.—

Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

38 If my land ever cried out because of me, or if its furrows wept together;

Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

39 If I ever consumed its strength without payment, or caused the soul of its owners to grieve:

Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

40 Then may instead of wheat, thorns come forth, and instead of barley, cockle. (Here end the words of Job.)

Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.