Psalms 77

1 For the end, for Idithun, a Psalm of Asaph. I cried to the Lord with my voice, yes, my voice [was addressed] to God; and he gave heed to me.

Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

2 In the day of mine affliction I earnestly sought the Lord; [even] with my hands by night before him, and I was not deceived; my soul refused to be comforted.

Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

3 I remembered God, and rejoiced; I poured out my complaint, and my soul fainted. (Pause)

Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

4 All mine enemies set a watch [against me]: I was troubled, and spoke not.

Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

5 I considered the days of old, and remembered ancient years.

Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

6 And I meditated; I communed with my heart by night, and diligently searched my spirit, [saying],

Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

7 Will the Lord cast off for ever? and will he be well pleased no more?

Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

8 Will he cut off his mercy for ever, even for ever and ever?

Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

9 Will God forget to pity? or will he shut up his compassions in his wrath? (Pause)

Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

10 And I said, Now I have begun; this is the change of the right hand of the Most High.

At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

11 I remembered the works of the Lord; for I will remember your wonders from the beginning.

Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

12 And I will meditate on all your works, and will consider your doings.

Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

13 O God, your way is in the sanctuary; who is a great God as our God?

Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

14 You are the God that do wonders; you have made known your power among the nations.

Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

15 You have with your arm redeemed your people, the sons of Jacob and Joseph. (Pause)

Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

16 The waters saw you, O God, the waters saw you, and feared; and the depths were troubled.

Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

17 [There was] an abundant sound of waters: the clouds uttered a voice; for your arrows went abroad.

Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

18 The voice of your thunder was abroad, and around your lightnings appeared to the world; the earth trembled a quaked.

Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

19 Your way is in the sea, and your paths in many waters, and your footsteps can’t be known.

Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

20 You did guide your people as sheep by the hand of Moses and Aaron.

Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.