Psalms 73
1 A Psalm for Asaph. How good is God to Israel, to the upright in heart!
| مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند. |
2 But my feet were almost overthrown; my goings very nearly slipped.
| اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم. |
3 For I was jealous of the transgressors, beholding the tranquility of sinners.
| زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم. |
4 For there is no sign of reluctance in their death: and [they have] firmness under their affliction.
| دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند. |
5 They are not in the troubles of [other] men; and they shall not be scourged with [other] men.
| مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛ |
6 Therefore pride has possessed them; they have clothed themselves with their injustice and ungodliness.
| در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند. |
7 Their injustice shall go forth as out of fatness: they have fulfilled their intention.
| قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند. |
8 They have taken counsel and spoken in wickedness: they have uttered unrighteousness loftily.
| مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند. |
9 They have set their mouth against heaven, and their tongue has gone through upon the earth.
| به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند. |
10 Therefore shall my people return hither: and full days shall be found with them.
| پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند |
11 And they said, How does God know? and is there knowledge in the Most High?
| و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟» |
12 Behold, these [are] the sinners, and they that prosper always: they have possessed wealth.
| به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند. |
13 And I said, Verily in vain have I justified my heart, and washed my hands in innocency.
| پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟ |
14 For I was plagued all the day, and my reproof [was] every morning.
| نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است. |
15 If I said, I will speak thus; behold, I [should] have broken covenant with the generation of your children.
| ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم. |
16 And I undertook to understand this, [but] it is too hard for me,
| هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛ |
17 until I go into the sanctuary of God; [and so] understand the latter end.
| تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم. |
18 Surely you have appointed [judgments] to them because of their crafty dealings: you have cast them down when they were lifted up.
| ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند. |
19 How have they become desolate! suddenly they have failed: they have perished because of their iniquity.
| آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد. |
20 As the dream of one awakening, O Lord, in your city you will despise their image.
| آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد! |
21 For my heart has rejoiced, and my reins have been gladdened.
| وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم! |
22 But I [was] vile and knew not: I became brutish before you.
| من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم! |
23 Yet I am continually with you: you have holden my right hand.
| با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای! |
24 You have guided me by your counsel, and you have taken me to yourself with glory.
| تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت. |
25 For what have I in heaven [but you]? and what have I desired upon the earth beside you?
| ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم. |
26 My heart and my flesh have failed: [but] God [is the strength] of my heart, and God is my portion for ever.
| اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی! |
27 For, behold, they that remove themselves far from you shall perish: you have destroyed every one that goes a whoring from you.
| خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد. |
28 But it is good for me to cleave close to God, to put my trust in the Lord; that I may proclaim all your praises in the gates of the daughter of Sion.
| اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم! |
