Psalms 73
1 A Psalm for Asaph. How good is God to Israel, to the upright in heart!
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 But my feet were almost overthrown; my goings very nearly slipped.
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 For I was jealous of the transgressors, beholding the tranquility of sinners.
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 For there is no sign of reluctance in their death: and [they have] firmness under their affliction.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 They are not in the troubles of [other] men; and they shall not be scourged with [other] men.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Therefore pride has possessed them; they have clothed themselves with their injustice and ungodliness.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 Their injustice shall go forth as out of fatness: they have fulfilled their intention.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 They have taken counsel and spoken in wickedness: they have uttered unrighteousness loftily.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 They have set their mouth against heaven, and their tongue has gone through upon the earth.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Therefore shall my people return hither: and full days shall be found with them.
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 And they said, How does God know? and is there knowledge in the Most High?
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Behold, these [are] the sinners, and they that prosper always: they have possessed wealth.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 And I said, Verily in vain have I justified my heart, and washed my hands in innocency.
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 For I was plagued all the day, and my reproof [was] every morning.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 If I said, I will speak thus; behold, I [should] have broken covenant with the generation of your children.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 And I undertook to understand this, [but] it is too hard for me,
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 until I go into the sanctuary of God; [and so] understand the latter end.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Surely you have appointed [judgments] to them because of their crafty dealings: you have cast them down when they were lifted up.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 How have they become desolate! suddenly they have failed: they have perished because of their iniquity.
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 As the dream of one awakening, O Lord, in your city you will despise their image.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 For my heart has rejoiced, and my reins have been gladdened.
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 But I [was] vile and knew not: I became brutish before you.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 Yet I am continually with you: you have holden my right hand.
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 You have guided me by your counsel, and you have taken me to yourself with glory.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 For what have I in heaven [but you]? and what have I desired upon the earth beside you?
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 My heart and my flesh have failed: [but] God [is the strength] of my heart, and God is my portion for ever.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 For, behold, they that remove themselves far from you shall perish: you have destroyed every one that goes a whoring from you.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 But it is good for me to cleave close to God, to put my trust in the Lord; that I may proclaim all your praises in the gates of the daughter of Sion.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
