Psalms 60
1 For the end, for them that shall yet be changed; for an inscription by David for instruction, when he [had] burned Mesopotamia of Syria, and Syria Sobal, and Joab [had] returned and struck [in] the valley of salt twelve thousand. O God, you have rejected and destroyed us; you have been angry, yet have pitied us.
Przewodnikowi chóru, n[a Sussanedut. Miktam Dawida dla pouczenia]; [gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim i przeciw Syryjczykom Soby, gdy Joab, wracając, pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. ] Boże, odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas [i] rozgniewałeś się; powróć znowu do nas.
2 You have shaken the earth, and troubled it; heal its breaches, for it has been shaken.
Wstrząsnąłeś ziemią i rozdarłeś ją; ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.
3 You have shown your people hard things: you has made us drink the wine of astonishment.
Okazywałeś twemu ludowi ciężkie rzeczy, napoiłeś nas winem odurzającym.
4 You have given a token to them that fear you, that they might flee from the bow. (Pause)
Dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby wynieśli ją z powodu [twej] prawdy. (Sela)
5 That your beloved ones may be delivered; save with your right hand, and hear me.
Aby byli ocaleni twoi umiłowani, wybaw [ich] swoją prawicą i wysłuchaj mnie.
6 God has spoken in his holiness; I will rejoice, and divide Sicima, and measure out the valley of tents.
Bóg przemówił w swojej świętości; będę się radował, rozdzielę Sychem i wymierzę dolinę Sukkot.
7 Galaad is mine, and Manasse is mine; and Ephraim is the strength of my head;
Mój [jest] Gilead, mój i Manasses, Efraim mocą mojej głowy, Juda moim prawodawcą.
8 Judas is my king; Moab is the caldron of my hope; over Idumea will I stretch out my shoe; the Philistines have been subjected to me.
Moab moją misą do mycia, na Edom wrzucę mój but; Filisteo, wykrzykuj z mojego powodu.
9 Who will lead me into the fortified city? who will guide me as far a Idumea?
Kto mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto mnie doprowadzi aż do Edomu?
10 Will not you, O God, who have cast us off? and will not you, O God, go forth with our forces?
Czy nie ty, o Boże, który nas odrzuciłeś i nie wychodziłeś, Boże, z naszymi wojskami?
11 Give us help from trouble: for vain is the deliverance of man.
Udziel nam pomocy w utrapieniu, bo próżna jest pomoc ludzka.
12 In God will we do valiantly; and he shall bring to nothing them that harass us.
W Bogu będziemy mężni, bo on podepcze naszych nieprzyjaciół.
