Psalms 38
1 A Psalm of David for remembrance concerning the Sabbath-day. O Lord, rebuke me not in your wrath, neither chasten me in your anger.
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 For your weapons are fixed in me, and you have pressed your hand heavily upon me.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 For there is no health in my flesh because of your anger; there is no peace to my bones because of my sins.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 For my transgressions have gone over mine head: they have pressed heavily upon me like a weighty burden.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 My bruises have become noisome and corrupt, because of my foolishness.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 I have been wretched and bowed down continually: I went with a mourning countenance all the day.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 For my soul is filled with mockings; and there is no health in my flesh.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 I have been afflicted and brought down exceedingly: I have roared for the groaning of my heart.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 But all my desire is before you; and my groaning is not hidden from you.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 My heart is troubled, my strength has failed me; and the light of mine eyes is not with me.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 My friends and my neighbors drew near before me, and stood still; and my nearest of kin stood afar off.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 While they pressed hard upon me that sought my soul: and they that sought my hurt spoke vanities, and devised deceits all the day.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 But I, as a deaf man, heard not; and was as a dumb man not opening his mouth.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 And I was as a man that hears not, and who has no reproofs in his mouth.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 For I hoped in you, O Lord: you will hear, O Lord my God.
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 For I said, Lest mine enemies rejoice against me: for when my feet were moved, they spoke boastingly against me.
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 For I am ready for plagues, and my grief is continually before me.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 For I will declare mine iniquity, and be distressed for my sin.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 But mine enemies live, and are mightier than I: and they that hate me unjustly are multiplied.
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 They that reward evil for good slandered me; because I followed righteousness.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Forsake me not, O Lord my God: depart not from me.
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Draw near to my help, O Lord of my salvation.
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
