Psalms 36

1 For the end, by David the servant of the Lord. The transgressor, that he may sin, says within himself, [that] there is no fear of God before his eyes.

«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ, δούλου του Κυρίου.» Του ασεβούς η παρανομία λέγει εν τη καρδία μου, δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτού.

2 For he has dealt craftily before him, to discover his iniquity and hate it.

Διότι απατά εαυτόν εις τους οφθαλμούς αυτού περί του ότι θέλει ευρεθή η ανομία αυτού διά να μισηθή.

3 The words of his mouth are transgression and deceit: he is not inclined to understand [how] to do good.

Τα λόγια του στόματος αυτού είναι ανομία και δόλος· δεν ηθέλησε να νοήση διά να πράττη το αγαθόν.

4 He devises iniquity on his bed; he gives himself to every evil way; and does not abhor evil.

Ανομίαν διαλογίζεται επί της κλίνης αυτού· ίσταται εν οδώ ουχί καλή· το κακόν δεν μισεί.

5 O Lord, your mercy is in the heaven; and your truth [reaches] to the clouds.

Κύριε, έως του ουρανού φθάνει το έλεός σου, η αλήθειά σου έως των νεφελών.

6 Your righteousness is as the mountains of God, your judgments are as a great deep: O Lord, you will preserve men and beasts.

Η δικαιοσύνη σου είναι ως τα υψηλά όρη· αι κρίσεις σου άβυσσος μεγάλη· ανθρώπους και κτήνη σώζεις, Κύριε.

7 How have you multiplied your mercy, O God! so the children of men shall trust in the shelter of your wings.

Πόσον πολύτιμον είναι το έλεός σου, Θεέ. Διά τούτο οι υιοί των ανθρώπων ελπίζουσιν επί την σκιάν των πτερύγων σου.

8 They shall be fully satisfied with the fatness of your house; and you shall cause them to drink of the full stream of your delights.

Θέλουσι χορτασθή από του πάχους του οίκου σου, και από του χειμάρρου της τρυφής σου θέλεις ποτίσει αυτούς.

9 For with you is the fountain of life: in your light we shall see light.

Διότι μετά σου είναι η πηγή της ζωής· εν τω φωτί σου θέλομεν ιδεί φως.

10 Extend your mercy to them that know you; and your righteousness to the upright in heart.

Έκτεινον το έλεός σου προς τους γνωρίζοντάς σε, και την δικαιοσύνην σου προς τους ευθείς την καρδίαν.

11 Let not the foot of pride come against me, and let not the hand of sinners move me.

Ας μη έλθη επ' εμέ πους υπερηφανίας· και χειρ ασεβών ας μη με σαλεύση.

12 There have all the workers of iniquity fallen: they are cast out, and shall not be able to stand.

Εκεί έπεσον οι εργάται της ανομίας· κατεσπρώχθησαν και δεν θέλουσι δυνηθή να ανεγερθώσι.