Psalms 102
1 A Prayer for the Poor; when he is deeply afflicted, and pours out his supplication before the Lord. Hear my prayer, O Lord, and let my cry come to you.
Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2 Turn not away your face from me: in the day [when] I am afflicted, incline your ear to me: in the day [when] I shall call upon you, speedily hear me.
Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3 For my days have vanished like smoke, and my bones have been parched like a stick.
Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4 I am blighted like grass, and my heart is dried up; for I have forgotten to eat my bread.
Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
5 By reason of the voice of my groaning, my bone has cleaved to my flesh.
Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6 I have become like a pelican of the wilderness;
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7 I have become like an owl in a ruined house. I have watched, and am become as a sparrow dwelling alone on a roof.
Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8 All the day long mine enemies have reproached me; and they that praised me have sworn against me.
Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9 For I have eaten ashes as it were bread, and mingled my drink with weeping;
Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
10 because of your anger and your wrath: for you have lifted me up, and dashed me down.
Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11 My days have declined like a shadow; and I am withered like grass.
Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12 But you, Lord, endure for ever, and your memorial to generation and generation.
Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13 You shall arise, and have mercy upon Sion: for [it is] time to have mercy upon her, for the set time is come.
Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14 For your servants have taken pleasure in her stones, and they shall pity her dust.
Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15 So the nations shall fear your name, O Lord, and all kings your glory.
A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16 For the Lord shall build up Sion, and shall appear in his glory.
Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17 He has had regard to the prayer of the lowly, and has not despised their petition.
Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18 Let this be written for another generation; and the people that shall be created shall praise the Lord.
Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
19 For he has looked out from the height of his sanctuary; the Lord looked upon the earth from heaven;
Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20 to hear the groaning of the fettered ones, to loosen the sons of the slain;
Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21 to proclaim the name of the Lord in Sion, and his praise in Jerusalem;
Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
22 when the people are gathered together, and the kings, to serve the Lord.
Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23 He answered him in the way of his strength: tell me the fewness of my days.
Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24 Take me not away in the midst of my days: your years [are] through all generations.
Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
25 In the beginning you, O Lord, did lay the foundation of the earth; and the heavens are the works of your hands.
Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26 They shall perish, but you remain: and [they all] shall wax old as a garment; and as a vesture shall you fold them, and they shall be changed.
One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27 But you are the same, and your years shall not fail.
Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28 The children of your servants shall dwell [securely], and their seed shall prosper for ever.
Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
