Job 6
1 But Job answered and said,
Ijob respondis kaj diris:
2 Oh that one would indeed weigh the wrath that is upon me, and take up my griefs in a balance together!
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
3 And verily they would be heavier than the sand by the seashore: but, as it seems, my words are vain.
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
4 For the arrows of the Lord are in my body, whose violence drinks up my blood: whenever I am going to speak, they pierce me.
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
5 What then? will the wild ass bray for nothing, if he is not seeking food? or again, will the ox low at the manger, when he has a fodder?
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
6 Shall bread be eaten without salt? or again, is there taste in empty words?
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
7 For my wrath can’t cease; for I perceive my food as the smell of a lion [to be] loathsome.
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
8 For oh that he would grant [my desire], and my petition might come, and the Lord would grant my hope!
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
9 Let the Lord begin and wound me, but let him not utterly destroy me.
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
10 Let the grave be my city, upon the walls of which I have leaped: I will not shrink from it; for I have not denied the holy words of my God.
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
11 For what is my strength, that I continue? what is my time, that my soul endures?
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
12 Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
13 Or have I not trusted in him? but help is [far] from me.
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
14 Mercy has rejected me; and the visitation of the Lord has disregarded me.
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
15 My nearest relations have not regarded me; they have passed me by like a failing brook, or like a wave.
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
16 They who used to reverence me, now have come against me like snow or congealed ice.
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
17 When it has melted at the approach of heat, it is not known what it was.
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
18 Thus I also have been deserted of all; and I am ruined, and become an outcast.
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
19 Behold the ways of the Thaemanites, you that mark the paths of the Sabaeans.
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
20 They too that trust in cities and riches shall come to shame.
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
21 But you also have come to me without pity; so that beholding my wound you are afraid.
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
22 What? have I made any demand of you? or do I ask for strength from you,
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
23 to deliver me from enemies, or to rescue me from the hand of the mighty ones?
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
24 Teach you me, and I will be silent: if in anything I have erred, tell me.
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
25 But as it seems, the words of a true man are vain, because I do not ask strength of you.
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
26 Neither will your reproof cause me to cease my words, for neither will I endure the sound of your speech.
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
27 Even because you attack the fatherless, and insult your friend.
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
28 But now, having looked upon your countenances, I will not lie.
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
29 Sit down now, and let there not be unrighteousness; and unite again with the just.
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
30 For there is no injustice in my tongue; and does not my throat meditate understanding?
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
